De Duitse Dog, ook wel Deense Dog genoemd, is een tamelijk kenmerkende hond. Dit is onder meer te danken aan de extreme schofthoogteDe hoogte vanaf de grond tot aan de bovenkant van de rug, gemeten bij de voorpoten.X; een reu kan 90 centimeter hoog worden. Daarnaast vallen ook de kleurstelling en de spitse snuit op. Al met al is de Duitse Dog zeker een ras dat je van een grote afstand kunt herkennen.
Het verleden van dit ras is eveneens behoorlijk indrukwekkend te noemen, aangezien de eerste verhalen ons al terug leiden naar de 4e eeuw. In het verleden is de Duitse Dog zelfs uitgeroepen tot het nationale ras van Duitsland. Helaas heeft dit ras tegenwoordig te maken met de nodige gezondheidsproblemen. Het ras is daardoor niet geschikt voor alle baasjes en wordt gemiddeld slechts 8 tot 10 jaar oud.
Samenvatting Duitse Dog
Dit zijn de belangrijkste eigenschappen van de Duitse Dog.
1. Uiterlijke kenmerken
In de inleiding van dit artikel heb je reeds kunnen lezen dat een Duitse Dog behoorlijk groot kan worden. Een reu heeft een schofthoogte van gemiddeld 80 tot 90 centimeter, terwijl een teef gemiddeld tussen de 72 en 84 centimeter wordt. Het gewicht van een reu ligt tussen de 75 en 90 kilo; een teef blijft iets lichter met een maximaal gewicht van 70 kilo. Dit gewicht is met name te danken aan de immense schofthoogte, aangezien de Duitse Dog over het algemeen niet al te breed is.
De kop van een Duitse Dog is ook absoluut niet breed. Hij heeft een langgerekte kop met een lange snuit. Zijn kop valt verder op door de hoog aangezette oren die hangend gedragen worden en de middelgrote ogen. Deze ogen hebben meestal een donkere kleur; vanwege de opvallende wenkbrauwbogen wordt de aandacht al snel door deze ogen gevestigd.
Binnen de rasstandaard wordt de Duitse Dog wel eens omschreven als de Apollo onder de hondenrassen. Deze benaming is onder meer te danken aan het krachtige en grote lichaam van de hond. De hals is behoorlijk lang en heeft een lichte welving. Door deze welving loopt de hals perfect over in een korte en rechte rug, waarbij de brede en diepe borst behoorlijk op valt. De poten van een Duitse Dog zijn bovengemiddeld lang en zijn zodoende grotendeels verantwoordelijk voor de behoorlijke schofthoogte die dit ras kan bereiken.
Aan het einde van de rug is een hoog en breed aangezette staart te vinden. Deze staart wordt hangend gedragen en is behoorlijk lang te noemen. Over het algemeen heeft deze staart dezelfde kleur als de rest van de vacht. Welke kleur dat is? Dat verschilt nogal binnen dit ras. Geeltinten, zwarte tinten, blauwe tinten en een zwart-wit patroon komen veelvuldig voor bij dit ras. De vacht is over het gehele lichaam kort, zacht en glanzend. Afhankelijk van de kleur van de vacht kan de Duitse Dog ook nog een zwart masker in zijn gezicht hebben.
Vanwege de krachtige en grove bouw kan een Duitse Dog soms intimiderend overkomen. Achter de donker ogen van de hond schuilt echter een onwijs loyaal karakter, waarover later meer.
2. Gedrag
Zoals je hierboven al hebt kunnen lezen, strookt zijn lichaamsbouw niet helemaal met zijn karakter. Het is namelijk niet voor niets dat dit ras de bijnaam “de grote vriendelijke reus” heeft gekregen. De hond is om te zien een reus, maar is bovenal een onwijs lieve en loyale hond. Zijn karakter valt het beste als zachtaardig te omschrijven en dat is ook terug te zien in zijn dagelijkse gedrag.
Over het algemeen kan een Duitse Dog onwijs veel hebben. Dat geldt zeker voor mensen die dicht bij hem staan; de Duitse Dog is een ware familiehond en wordt graag in een gezelschap opgenomen. Het gevolg hiervan is dat hij perfect om kan gaan met andere huisdieren, maar ook met baby’s. Desondanks is het nooit aan te raden om je baby alleen te laten met een Duitse Dog.
Dé 12-delige musthave puppy checklist
Verder valt op dat een Duitse Dog een opvallend rustig karakter heeft. Hij is bijzonder stabiel en valt niet al te snel gek te maken. Hij laat zich niet op de kast jagen en stelt jou en je gezin altijd op plek nummer 1. Vanwege deze loyaliteit is een Duitse dog behoorlijk aanhankelijk; daar moet je wellicht in het begin ietwat aan wennen.
Tot slot is op het opvallend dat een Duitse Dog naar andere honden toe ook bijzonder rustig is. Over het algemeen wordt hij nooit agressief, indien hij een juiste opvoeding heeft gehad. Zoals gezegd laat hij veel toe en heeft hij een stabiel karakter. Om hem boos te maken, moet je dus wel héél ver gaan. Door hem lief en respectvol te behandelen, krijg je onwijs veel liefde terug. Jij bent namelijk niet alleen dol op hem, maar hij is ook dol op jou. Als een ware familiehond is hij gek op gezelschap en het liefst doet hij dan ook aan alle gezinsgelegenheden mee.
3. Verzorging
In de inleiding van dit artikel staat reeds vermeld dat een Duitse Dog gemiddeld tussen de 8 en 10 jaar oud wordt. Deze relatief lage leeftijd valt met name te wijten aan de verschillende gezondheidsrisico’s die hij loopt. Zo heeft ongeveer 4 op de 10 Duitse Doggen te maken met een maagkanteling; een maagkanteling kan dodelijk zijn en vereist spoedig medische hulp.
Niet alleen de maagkanteling komt veel voor bij dit ras, maar ook meerdere botaandoeningen. Deze botaandoeningen zorgen ervoor dat de hond kreupel gaat lopen en onwijs veel pijn heeft. Dat geldt ook voor het Wobbler syndroom, waarbij de hond een afwijkende wervelkolom heeft. Tot slot komt ook de Von Willebrandsziekte bovengemiddeld veel voor bij dit ras. Deze ziekte heeft betrekking tot een afwijking in de bloedstolling, waardoor de hond last kan krijgen van bijvoorbeeld hevige bloedingen. Vanwege deze gezondheidsrisico’s is het onwijs belangrijk om je hond goed te observeren. Dat maakt dan ook een belangrijk onderdeel uit van de dagelijkse verzorging.
Aangezien de Duitse Dog een korte vacht heeft, is regelmatig borstelen niet noodzakelijk. Wel is het aan te raden om onder meer de oren, ogen en tenen regelmatig goed schoon te maken. Rondom en in deze lichaamsdelen kan zich vuil gaan nestelen.
Aangezien een Duitse Dog behoorlijk groot is, hebben de gewrichten het ook zwaar te verduren. Bij dit ras kom je dan ook gewrichtsproblemen tegen. Onder meer heupdysplasie komt bovengemiddeld voor; bij heupdysplasie slijt het gewricht onwijs snel, waardoor de hond veel pijn ervaart. Ook gaat hij hierdoor mank lopen. Later in dit artikel vind je meer informatie over de bewegingshoeveelheid van een Duitse Dog; laat hem niet al te veel en te intens bewegen, aangezien dat dergelijke gewrichtsproblemen juist in de hand kan werken.
4. Opvoeding
Binnen het gedrag is de aanhankelijkheid van de Duitse Dog een opvallend aspect. Ondanks zijn indrukwekkende voorkomen is het een onwijs lieve hond die behoorlijk gehecht is aan jou. Tijdens de opvoeding is dat iets waar je van kunt profiteren; hij is namelijk voor jou bereid om door het vuur te gaan. Behandel hem daarom met veel respect, hanteer niet de harde hand en geef hem strikte regels mee. Als je dat voor elkaar krijgt, valt de opvoeding van een Duitse Dog relatief gezien absoluut mee.
Tijdens het leerproces is het wel aan te raden om het nodige geduld op te brengen. Een jonge hond is net zoals een jonge baby; ze hebben beide nog veel te leren. Verwacht daarom niet dat je Duitse Dog binnen de kortste keren volledig naar je luistert. Het proces gaat met vallen en opstaan, maar onderaan de streep levert een liefdevolle opvoeding altijd het gewenste resultaat op.
Bij de opvoeding is wel het belangrijk om rekening te houden met zijn kracht. Door zijn imposante lichaam heeft hij onwijs veel kracht, waardoor je bijvoorbeeld extra aandacht aan het uitlaten moet geven. Hij moet al snel doorhebben dat jij de baas bent en dat hij niet aan de lijn moet gaan trekken. Als hij eenmaal volgroeid is, ga je die strijd namelijk niet van hem winnen. Zorg er daarom voor dat je hem dit tijdens zijn eerste levensmaanden al aanleert.
Tot slot is het van belang om te weten dat een Duitse Dog moeilijk om kan gaan met nieuwe en spannende situaties. Tijdens de opvoeding krijg je daar ongetwijfeld wel te maken. Tijdens die momenten is het van belang dat jij laat blijken dat jij er voor hem bent. Op die manier win je zijn vertrouwen en bouwen jullie een hechte band op. Die hechte band haalt het beste in het lieve karakter van een Duitse Dog naar boven.
5. Beweging
Zoals je hebt kunnen lezen, leeft een Duitse Dog met de nodige gezondheidsrisico’s. Deze risico’s hebben onder meer betrekking op de gewrichten van de hond. Om deze gewrichten zoveel mogelijk te ontlasten, is het van belang om de beweging goed op te bouwen. Als hij jong is, is het absoluut niet aan te raden om lange stukken te gaan wandelen. Bouw dit rustig en beetje voor beetje op. Alleen op die manier kunnen de gewrichten op een gezonde manier doorgroeien.
Als de hond eenmaal ouder is, kan hij prima lange stukken wandelen. Ook vindt hij het heerlijk om te zwemmen, om met je te joggen en om naast je fiets mee te rennen. Hierbij geldt wel dat het belangrijk is om je hond steeds te observeren. Op het moment dat hij mank gaat lopen of gaat uiten dat hij pijn heeft, is het zaak om de beweging af te kappen. Mogelijk heeft hij last van één van bovengenoemde ziekten of aandoeningen.
Ook op oudere leeftijd is het belangrijk om op te passen met scherpe bochten en traplopen. Dergelijke bewegingen zijn simpelweg niet bevorderlijk voor de gezondheid van je Duitse Dog. Daarnaast is het aan te raden om zijn bewegingspatroon en voedingspatroon op elkaar af te stemmen. Gezien het hoge risico op een maagkanteling is het aan te raden om binnen twee uur na het eten geen lange wandeltochten te maken. Eet je hond ’s ochtends rond 8 uur? Geef hem dan minstens twee uur de tijd om dit eten goed te verwerken. Vervolgens kan je met hem gaan wandelen; hiermee verklein je de kans op een maagkanteling.
6. Geschiedenis
Voor de geschiedenis van de Duitse Dog moeten we terug naar het Duitsland van de 17e eeuw. In die eeuw waren enkele fanatieke fokkers actief in het land, waarbij ze voor het eerst in aanraking kwamen met de Duitse Dog. De geschiedenis van dit ras gaat echter terug tot de 4e eeuw; mogelijkerwijs is in die eeuw de Duitse Dog “geschapen”. Sommige verhalen duiden erop dat het ras banden heeft met honden uit het Assyrische Rijk en met de Tibetaanse Mastiff.
Nadat het ras in de 17e eeuw in Duitsland intensief gefokt werd, werd het een hond van de adel. De adel gebruikte de hond als beschermer en om te jagen op onder meer herten en everzwijnen. Om de hond te beschermen, werden de oren van de hond gecoupeerd. Nadat in de 19e eeuw staatsman Otto von Bismarck ook fan van de Duitse Dog geworden was, ging het hard met dit ras. De hond werd steeds populairder en werd op een gegeven moment zelfs uitgeroepen tot de nationale hond van Duitsland.
Sindsdien is de populariteit iets ingedamd, waarbij in Nederland de hond met name als gezinshond gebruikt wordt. Als je de hond op de juiste manier op weet te voeden, geniet je van zijn onwijs lieve en loyale karakter. Hij laat je nooit in de steek, maar je moet hem ook niet in de steek laten. Hij loopt namelijk het risico op meerdere ziekten en aandoeningen; bescherm hem daar zo goed mogelijk tegen en geef hem de gewenste aandacht en liefde. Daarmee bouw je een zeer hechte band op.
7. Duitse of Deense Dog?
Een Duitse Dog wordt ten onrechte ook wel Deense Dog genoemd. Die verwarring is waarschijnlijk ontstaan omdat een Duitse dog in het Engels ‘Great Dane’ wordt genoemd. Letterlijk vertaald naar het Nederlands is dat natuurlijk Deense Dog, terwijl er eigenlijk naar de Duitse Dog wordt verwezen.
Veelgestelde vragen
Een Duitse Dog wordt ten onrechte ook nog weleens Deense Dog genoemd. Dit komt waarschijnlijk doordat de Duitse Dog in het Engels ‘Great Dane’ wordt genoemd, wat dus eigenlijk vertaald ‘Deense Dog’ is.
Een Duitse Dog heeft veel beweging nodig. De hond wil vooral veel rennen en zijn eigen gang gaan. Heb je een Duitse Dog-pup? Dan moet je wel rustig aan doen met bewegen, aangezien de hond nog volop in ontwikkeling is. In dat geval is het goed om de beweging op te bouwen.
Een Duitse Dog wil graag leven in een huis met veel ruimte en een grote tuin. Een Duitse Dog heeft namelijk veel beweging nodig en moet hij zijn energie goed kwijt kunnen.
