In het verleden werd een Dobermann veelvuldig gebruikt als waakhond. Dit was onder meer te danken aan de kracht, aan de snelheid en aan de intelligentie van de hond. In het hedendaagse leven worden deze honden nog steeds als waakhond gebruikt, maar hun “functie” is meer en meer veranderd. Door het verleden is het echter wel een behoorlijk lastige hond om in huis te nemen.
Door het karakter van een Dobermann is hij simpelweg niet voor alle baasjes en huishoudens geschikt. Voordat je dit hondenras in huis gaat nemen, moet je goed weten waar je aan gaat beginnen. Het is bovendien wenselijk dat je enige ervaring hebt met het opvoeden van een hond. Als dat het geval is, kan je de opvoeding hoogstwaarschijnlijk in goede banen leiden. Als je dat voor elkaar weet te krijgen, geniet je jarenlang van een lieve, loyale en waakse hond. Een gemiddelde Dobermann wordt tussen de 10 en 13 jaar oud.
Samenvatting Dobermann
Dit zijn de belangrijkste eigenschappen van de Dobermann.
1. Uiterlijke kenmerken
Al van een grote afstand kan je een Dobermann herkennen. Dat komt onder meer door de flinke schofthoogteDe hoogte vanaf de grond tot aan de bovenkant van de rug, gemeten bij de voorpoten.X, de lange poten en de grote kop. Het lichaam is behoorlijk gespierd, maar ziet er desondanks behoorlijk stijlvol uit.
Niet alleen het lichaam is groot, maar ook de kop van een Dobermann. De kop heeft een ietwat rechthoekige uitstraling; dat komt onder meer door de lange snuit. Deze lange snuit heeft een behoorlijk grote en opvallende neus. Boven de snuit zijn twee priemende ogen te vinden, terwijl boven de ogen weer twee hangende oren te vinden zijn. Deze oren zijn hoog aangezet, maar hangen eigenlijk altijd naar beneden. Alleen bij optimale concentratie kunnen de oren omhoog staan. Overigens was het eerst “standaard” om de oren van een Dobermann te couperen. Gelukkig is dat sinds 2001 in Nederland verboden.
De grote kop van een Dobermann loopt over in een licht gebogen hals. Deze hals is behoorlijk breed en mondt uit in een eveneens brede rug. Deze rug is redelijk recht te noemen en eindigt bij de staart. Deze staart heeft een hoge aanzet en wordt hangend gedragen. In specifieke situaties kan de staart ook volledig tussen de benen of op de rug gedragen worden. In “normale toestand” hangt de staart echter naar beneden. Zoals hierboven reeds gezegd, zijn de poten van een Dobermann nogal lang. Deze lange poten zorgen ervoor dat de hond onwijs snel, atletisch en wendbaar is. Mede vanwege deze poten (en bijbehorende gevolgen) werd een Dobermann in eerste instantie als een waakhond ingezet.
De vacht van een Dobermann is behoorlijk kort te noemen. De korte haren hebben een dichte groei en groeien dicht tegen de huid aan. De vacht kan daardoor hard aanvoelen, maar voelt wel altijd glad aan. Om deze gladheid te behouden, is uiteraard wel de benodigde verzorging nodig. De vacht is van nature altijd zwart of donkerbruin. Wel komen er meer dan regelmatig roodbruine details op de vacht voor. Deze details vind je onder meer bij de poten, bij de polsen, bij de keel, bij de wangen en op de voorsnuit.
2. Gedrag
In sommige gedragingen is het verleden van deze waakhond duidelijk terug te zien. Maar, in sommige gedragingen is het verleden absoluut níet terug te zien. Terwijl dit ras vroeger nogal agressief en fel kon zijn, zijn het tegenwoordig onwijs lieve honden. Een Dobermann heeft een zachtaardig karakter met her en der wel scherpe randjes. Deze scherpe randjes komen in het gedrag van een Dobermann heel af en toe naar voren. Over het algemeen genomen is hij echter lief, loyaal en waaks.
Dit ras werd niet alleen door de atletische bouw als waakhond ingezet, maar ook door zijn intelligentie. De meest Dobermannen zijn onwijs slim en zijn daardoor in staat om gevaren vroegtijdig te herkennen. Vervolgens doet hij er alles aan om jou en zijn overige gezinsleden te behoeden voor deze gevaren. Hij gaat voor je door het vuur en kent daarbij eigenlijk geen grenzen.
Binnen het gedrag van de Dobermann valt tevens de eigenzinnigheid op. Deze eigenzinnigheid is eigenlijk het gevolg van de intelligentie; door deze intelligentie denkt hij dat hij het bij het juiste eind heeft. Om dit gedrag in goede banen te leiden, moet je een strikte opvoeding hanteren. Een opvoeding waarin de regels voor hem direct duidelijk zijn en blijven.
Dé 12-delige musthave puppy checklist
Verder valt op dat een Dobermann het onwijs goed kan vinden met mensen. Hij is lief voor kinderen en hij is behoorlijk aanhankelijk. Hij krijgt graag aandacht, hij bevindt zich graag in gezelschap en hij speelt ook graag spelletjes met je. Tegelijkertijd moet je er rekening mee houden dat hij onwijs veel energie heeft. Alleen maar knuffelen met dit ras helpt dus niet; je moet hem ook tot het uiterste drijven en hem van de benodigde beweging voorzien. Een Dobermann is onwijs leergierig, heeft een ongekend uithoudingsvermogen en is van nature gewend om hard te werken. Als jij hem geen taken meegeeft, kan dit gedrag omslaan in vervelend gedrag. Ook dat is één van de belangrijke onderwerpen tijdens het opvoeden van een Dobermann.
3. Verzorging
Bij de verzorging van een Dobermann moet je met enkele factoren goed rekening houden. Eén van die factoren heeft betrekking op de vacht van de hond. Hij heeft een korte en dichtbegroeide vacht, waarvoor enige verzorging zeker gewenst is. Je hoeft hem niet wekelijks te borstelen, maar de vacht schoonmaken met een vochtige handdoek is wel aan te raden. Daarmee zorg je er namelijk voor dat de vacht blijft glanzen en stralen.
Ook is het belangrijk om veel aandacht aan de oren van de Dobermann te besteden. Deze oren zijn voor bacteriën en vuil een ideale plek om zich te nestelen. Je moet de oren dus met enige regelmaat schoonmaken en daarmee mogelijke ontstekingen voorkomen.
Van nature kent een Dobermann enkele gezondheidsrisico’s. Verschillende aandoeningen komen bovengemiddeld vaak voor bij dit ras, iets waar je absoluut rekening mee moet houden. Een van de aandoeningen is Dilaterende Cardiomyopathie; dit is een genetische hardaandoening waarbij de pompfunctie van de hartkamers verslechterd. Ook moet je rekening houden met vochtophopingen in en rondom de longen, hartritmestoornissen en de ziekte van Von Willebrand. Dat is een aandoening waarbij de hond gevoelig is voor bloeduitstortingen en bloedingen.
Tot slot moet je scherp zijn op het Wobbler Syndroom (bij pups) en heupdysplasie. Bij de laatst genoemde aandoening slijten de gewrichten bovengemiddeld snel, waardoor de hond veel pijn kan ervaren. Je merkt deze aandoening op als je hond mank gaat lopen. Houd al met al je hond dus goed in de gaten en observeer zijn gedrag/loopje/bewegingen met enige regelmaat.
4. Opvoeding
In de inleiding van dit artikel gaven we aan dat dit ras niet voor elk baasje geschikt is. Als baasje zijnde moet je namelijk stevig in de schoenen staan; zowel letterlijk als figuurlijk. De hond is behoorlijk krachtig en is intelligent genoeg om zijn eigen plan te trekken. Tijdens de opvoeding is dat één van de belangrijkste gedragingen waar je gericht op in moet spelen. Je moet een strikte en consequente opvoeding er op na houden, zodat de regels voor je Dobermann duidelijk worden.
Daarbij speelt ook de socialisatie een belangrijke rol. Niet alle honden worden welkom geheten door een Dobermann, waardoor je ‘m al op jonge leeftijd in aanraking moet laten komen met andere honden. Op die manier kan je ervoor zorgen dat hij andere honden gaat accepteren en niet altijd de baas wilt zijn.
Tijdens de opvoeding is het bovenal van belang om géén harde hand te gebruiken. Wilde armbewegingen en stemverheffingen leveren bij een Dobermann juist een averechts resultaat op. Door deze stemverheffingen gaan zij zich angstig en onzeker gedragen, waardoor ze onverwachts uit de hoek kunnen komen. Behandel je Dobermann altijd met respect; dat respect wordt binnen de kortste keren terugbetaald door hem. Hij is namelijk erg aanhankelijk naar zijn baasje toe en dat kan jij perfect gebruiken tijdens de opvoeding.
Zorg dus voor een consequente opvoeding en zorg dat je tevens stevig in je schoenen staat. Een Dobermann heeft behoefte aan een strikte, consequente en liefdevolle opvoeding. De grenzen moeten voor hem duidelijk zijn, waarna hij binnen deze grenzen zijn eigen intelligentie gaat gebruiken.
5. Beweging
Een Dobermann heeft van nature onwijs veel energie. Die energie wil hij graag kwijt en dat doet hij onder meer door rondjes te rennen, door te zwemmen en door naast de fiets mee te rennen. Gun hem deze beweging en zorg ervoor dat hij dagelijks bovengemiddeld actief is. Je kunt hiervoor ook verschillende spelletjes uitvoeren, aangezien hij bijzonder atletisch, intelligent en behendig is. Ook op het gebied van speuren scoort hij hoge punten.
Zorg niet alleen voor fysieke beweging, maar ook voor mentale beweging. Als jouw Dobermann lui gaat worden, ga je dat merken aan vervelende gedragingen. Houd hem dus altijd bezig, stel hem voor uitdagingen en laat hem heerlijk bewegen. Die beweging is onwijs belangrijk voor zowel zijn hersenen als voor zijn conditie.
6. Geschiedenis
In het verleden was in Duitsland de heer Karl Dobermann actief op zoek naar een strijdlustige en moedige hond. Om deze hond te verkrijgen, werden onder meer Slagershonden gebruikt. Slagershonden zijn eigenlijk de voorloper van de Rottweiler, waarbij ook de Thuringer Herder een rol speelde in het fokken. Rond het jaar 1900 was de Dobermann behoorlijk populair, maar diverse fokkers waren nog niet tevreden met het uiterlijk van de hond. Dat gold met name voor Otto Göller en Goswin Tischler.
Door hun aandacht kregen de honden een kenmerkend uiterlijk. Dit kenmerkende uiterlijk zorgde met name in Duitsland voor een stijging van de populariteit. Uiteraard speelde daarbij ook het karakter van de honden mee; een Dobermann werd namelijk als waakhond ingezet. Door de heer Karl Dobermann werd hij zelfs ingezet om mee te nemen naar huizen, aangezien hij een belastinginner was. Door met deze hond voor de deur te staan, wist hij direct indruk te maken op de mensen waar hij de belasting moest innen. Niet alleen qua uitstraling, maar ook door zijn karakter. Karl Dobermann wist de hond namelijk moedig te maken en hij wist dus dat hij tijdens vervelende gebeurtenissen altijd een beroep op zijn hond kon doen.
Rond de Eerste Wereldoorlog kwamen veel honden van dit ras naar Nederland toe. In Nederland werd de focus op de fokkerij gelegd, aangezien men niet altijd onder de indruk van de scherpe randjes van de hond was. De hond moest een stuk liever en loyaler worden en moest minder onverschrokken zijn. Door de honden op de juiste manier te fokken, zijn de honden uitgegroeid tot lieve, loyale en waakse honden. Een hond waar je absoluut op kunt bouwen.
