In Nederland kennen we de Hollandse Herder, in Duitsland kent men de Duitse Herder en in België kent men de Belgische Herder. De Belgische Herder kent vier verschillende varianten en is in eigen land behoorlijk populair. Dat is niet alleen nu het geval, maar is eigenlijk al vanaf de 19e eeuw het geval. In het verleden werd de Belgische Herder met name als werkhond of als waakhond gebruikt; hedendaags zijn deze honden opgenomen in vele gezinnen als een ware gezinshond.
Is het terecht om de Belgische Herder als een Mechelse Herder aan te spreken? Dat ligt er aan; de Mechelse Herder is namelijk één van de vier varianten van de Belgische Herder. De andere drie varianten zijn de Groenendaeler, de Laekense Herder en de Tervuerense Herder. Deze vier verschillende herder soorten vallen allemaal onder de noemer “Belgische Herder”. Deze honden zijn behoorlijk gezond te noemen, aangezien ze gemiddeld zo’n 12 jaar oud worden.
Samenvatting Belgische Herder
Dit zijn de belangrijkste eigenschappen van de Belgische Herder.
1. Uiterlijke kenmerken
Het is lastig om de uiterlijke kenmerken van de Belgische Herder correct te beschrijven. Dit heeft te maken met de verschillende varianten van de herder; alle vier de varianten hebben bijvoorbeeld een andere vacht. De Mechelse Herder is van nature kortharig, terwijl de Tervuerense Herder langharig is. De Groenendaeler is ook langharig, maar heeft weer een andere kleur dan de Tervuerense Herder. Tot slot weet de Laekense Herder zich ook te onderscheiden met zijn vacht; die vacht kan het beste als ruwharig omschreven worden.
Feit is dat de Belgische Herder behoorlijk groot; het maakt daarbij niet zoveel uit over welke variant we het hebben. Opvallend aan het lichaam is dat dit lichaam net zo hoog als lang is; hierdoor heeft de Belgische Herder een krachtig en atletisch lichaam.
De kop van een Belgische Herder is relatief lang en smal te noemen. De snuit staat redelijk ver naar voren en kent vaak een zwarte aftekening. De oren zijn relatief groot en hebben een amandelachtige vorm. De oren zijn vaak donker; dat geldt ook voor de aftekening van de oren. Deze oren staan recht overeind en zijn wellicht het meest opvallende aan de kop van een Belgische Herder.
De lange kop loopt over in een sterke hals. Deze hals loopt op zijn beurt weer over in een rechte rug. Opvallend aan deze rug is dat de rug net zo lang is als dat de hond hoog is. Aan het einde van de rug is een relatief lange staart te vinden. Deze staart hangt in een boog tot ongeveer de hoogte van de hiel.
Het onderscheid tussen de verschillende varianten wordt gemaakt door de vacht en door de vachtkleur. De Mechelse Herder vertoont veel gelijkenissen met de Duitse Herder; deze variant heeft een korte vacht in een vaalrode kleur. Over deze vaalrode kleur is een zwarte gloed zichtbaar, waarbij het masker in het gezicht zelfs volledig zwart is.
De Laekense Herder heeft een vaalrode, korte én ruwe vacht. De vacht voelt bijzonder droog aan en zorgt voor een nogal warrige uitstraling. De Tervuerense Herder heeft ook een vaalrode vacht met een zwarte gloed en een zwart masker. Opvallend hierbij is echter dat zijn vacht lang is. Dat geldt ook voor de vacht van de Groenendaeler; deze vacht is langharig én volledig zwart. Daarmee weet de Groenendaeler zich te onderscheiden ten opzichte van de drie andere varianten. De Belgische Herder kent al met al dus verschillende kleur- en vachtvarianten.
2. Gedrag
Op het gebied van karakter kennen de verschillende varianten nagenoeg geen verschillen. In dit hoofdstuk spreken we daarom over de Belgische Herder in zijn algemeenheid. Opvallend hierbij is dat zijn karakter behoorlijk gevoelig te noemen is. Op het moment dat jij boos of verdrietig bent, weet een Belgische Herder dat bijzonder snel op te pakken. Door zijn gevoelige karakter is jouw bui bovendien van invloed op zijn gemoedstoestand.
Dé 12-delige musthave puppy checklist
Zijn voorouders waren eigenlijk de gehele dag bezig en hadden daarom een ongekend uithoudingsvermogen. Dat is nog steeds terug te zien in het gedrag van de Belgische Herder. Hij is bijzonder actief, hij voert graag taken uit en hij is ook nog eens leergierig. Dat zorgt ervoor dat je een Belgische Herder relatief goed naar eigen inzicht op kan voeden.
Verder is een Belgische Herder behoorlijk waaks te noemen; ook dat is een duidelijke verwijzing naar het verleden van dit ras. Behalve zijn waakse gedrag valt ook zijn impulsieve gedrag op. Hij onderneemt soms acties waar hij niet al te goed over nadenkt; deze acties kunnen verstrekkende gevolgen hebben. Het kan daarom nooit kwaad om je Belgische Herder goed in de gaten te houden.
Heb je meerdere honden in huis rondlopen? Dan is de Belgische Herder niet altijd de makkelijkste hond. Hij is van nature namelijk nogal jaloers aangelegd. Hij krijgt graag de volledige aandacht en staat graag in het middelpunt van de belangstelling. Ondanks zijn forse afmetingen is het een ware gezinshond die ondertussen ook nog waakse eigenschappen heeft.
In de omgang met kinderen en honden zijn er enkele aandachtspunten. Hij kan prima met kinderen om gaan, maar je moet hem nooit alleen met (kleine) kinderen laten. In de omgang met honden kan hij ook last van zijn jaloezie krijgen. Hij kan hierdoor ietwat fel doen tegen andere honden, met name als hij een andere reu tegen komt. De omgang tussen teefjes gaat al een stukje beter.
Tot slot willen we nog benoemen dat een Belgische Herder behoorlijk aanhankelijk is. Hij trekt zich graag aan jou op, hij krijgt graag liefdevolle aandacht en hij onderneemt graag (leuke) dingen met jou. Door zijn leergierigheid en zijn leerethiek is het ook mogelijk om hem zelfstandig taken uit te laten voeren. Over het algemeen kan je dat prima aan hem overlaten.
3. Verzorging
De exacte verzorging van een Belgische Herder is afhankelijk van de variant. De Mechelse Herder en de Laekense Herder moeten bij voorkeur meerdere keren per week geborsteld worden. Daarmee voorkom je de vorming van klitten en weet je de vacht netjes schoon te houden. De Groenendaeler en de Tervuerense Herder moeten bij voorkeur nóg vaker geborsteld worden.
Op het moment dat de Groenendaeler en de Tervuerense Herder in de rui zitten, kan je de stofzuiger klaarzetten in jouw huis. Op dat moment verliest hij onwijs veel haren, waardoor het borstelen van de vacht nóg belangrijker geworden is. Behalve het borstelen van de vacht vraagt de Belgische Herder verder niet al te veel specifieke verzorging. Uiteraard is het wel aan te raden om zijn oren goed schoon te maken, zijn tanden regelmatig te poetsen en zijn nagels netjes bij te knippen.
Over het algemeen kent een Belgische Herder niet al te veel gezondheidsproblemen. Dat is ook terug te zien in de gemiddelde leeftijd waarop een Belgische Herder komt te overlijden; gemiddeld wordt dit ras zo’n 12 jaar oud. Het enige waar je heel scherp op moet zijn, is heupdysplasie. Dit is een aandoening aan de heup waarbij de onderdelen in het gewricht niet (meer) goed op elkaar aansluiten. Dat brengt de nodige slijtage en pijn met zich mee; deze aandoening herken je dan ook door een afwijkend loopje.
4. Opvoeding
Bij het opvoeden van een Belgische Herder moet je met meerdere zaken rekening houden. Allereerst is het aan te raden om hem op jonge leeftijd al veel in contact te laten komen met andere honden. Zoals je hierboven hebt kunnen lezen, kan hij ietwat fel doen tegen andere reuen. Door op jonge leeftijd met de socialisatie te starten, kun je dit grotendeels voorkomen.
Tijdens de opvoeding is het belangrijk om continue liefdevolle aandacht aan hem te geven. Het is een nogal gevoelige hond die jouw gemoedstoestand moeiteloos overneemt. Op het moment dat jij met de harde hand gaat regeren, heb je aan een Belgische Herder een zeer zware kluif. Hij kan daardoor namelijk agressief of onzeker worden. Voed hem daarom met de zachte en liefdevolle hand op.
Ook is het aan te raden om strikte regels op te stellen. Hij is behoorlijk impulsief en moet dus duidelijke richtlijnen hebben. Om dat voor elkaar te krijgen, is een consequentie opvoeding van groot belang. Zorg er bovendien voor dat iedereen in jouw huishouden op dezelfde manier dezelfde regels naleeft. Daar heeft hij uiteindelijk alleen maar baat bij.
Tot slot moet je rekening houden met de leergierigheid van de hond. Hij pakt nieuwe commando’s en regels snel op, maar hij kan dus ook ongewenst gedrag snel aan gaan leren. Nog een reden om een Belgische Herder zeer consequent én met een liefdevolle hand op te voeden. Daarmee weet je ook te profiteren van zijn aanhankelijkheid.
5. Beweging
Kan je met een Belgische Herder in een flat wonen? Het is mogelijk, maar het is absoluut niet aan te raden. Dit ras heeft namelijk behoefte aan onwijs veel beweging. Hij is het liefste de gehele dag bezig, hij loopt het liefste de hele dag in de buitenlucht rond en hij maakt graag lange wandelingen. Ook vindt hij het heerlijk om naast de fiets mee te rennen of om samen met jou te gaan joggen.
Door zijn leergierigheid vindt hij het ook leuk om (behendigheid)spelletjes te spelen. Sporten zoals flyball, frisbee en doggy dance vindt hij ook bijzonder leuk om te doen. Wist je dat je zelfs speurtochten met hem kunt gaan doen? Ongeacht wat voor beweging jij voor hem verzint; hij vindt het leuk. Hij vindt het namelijk geweldig om veel te bewegen.
Het advies is wel om op te passen met scherpe bochten en abrupte bewegingen. Zoals je hierboven hebt kunnen lezen, loopt een Belgische Herder immers bovengemiddeld veel risico op heupdysplasie. Pas dus op met de scherpe abrupte bewegingen en observeer zijn motoriek regelmatig. Valt het je op dat hij een ander loopje heeft? Dan is het aan te raden om contact op te nemen met de dierenarts.
6. Geschiedenis
In de geschiedenis van de Belgische Herder heeft het jaar 1891 een belangrijke rol gespeeld. In dat jaar werd de Belgische Herder namelijk als een officieel ras erkend. Zoals de naam al doet vermoeden, ligt de oorsprong van dit ras in België. In het land van onze zuiderburen werd dit ras voornamelijk gebruikt om schapen te hoeden. Gaandeweg werd de hond ook vaker gebruikt voor het bewaken van bijvoorbeeld gebouwen of boerderijen.
Door de jaren heen zijn er verschillende varianten van de Belgische Herder gefokt. Hedendaags kennen we de vier varianten: Groenendaeler, Tervuerense Herder, Laekense Herder en Mechelse Herder. Deze vier varianten verschillen met name op het gebied van vacht en kleur. Al deze varianten hebben wel grotendeels dezelfde karakterkenmerken en zijn daardoor bijzonder geliefd geworden. De Belgische Herder kan met recht omschreven worden als een aanhankelijke, betrouwbare en energieke hond. Een hond waar je zelf ook energie van gaat krijgen.
