Hollandse Herder

Laatst bijgewerkt: 30 mei 2022

In de 19e eeuw werden zogeheten bastaard-herdershonden veelal met elkaar gekruist. De Hollandse Herder, de Belgische Herder en de Duitse Herder zijn het gevolg van deze kruisingen. De Hollandse Herder was in de 19e eeuw onwijs populair in ons land en kan ook hedendaags op veel goedkeuring rekenen. Dat is niet alleen het geval bij particulieren, maar ook bij bijvoorbeeld de politie. Dit ras wordt hedendaags veelvuldig ingezet als een drugs- en/of reddingshond.

In de basis lijken de bovengenoemde herders op elkaar, maar de Hollandse Herder weet zich toch op enkele punten te onderscheiden. Zo staat dit ras bekend vanwege de zelfstandigheid, de onvermoeibaarheid en zijn zachtaardigheid. Ondanks zijn imposante voorkomen is het een behoorlijk lieve hond. Een hond die trouw is, graag met mensen samenwerkt en zich graag nuttig maakt. Over het algemeen wordt dit ras ook relatief oud; gemiddeld 10 tot 14 jaar.

Samenvatting Hollandse Herder

Dit zijn de belangrijkste eigenschappen van de Hollandse Herder.

Karakter Beschermend, intelligent, waakzaam, zachtaardig en zelfstandig.
Levensverwachting 10 tot 14 jaar.
Schofthoogte Reu: 57,0 tot 62,0 cm.Teef: 55,0 tot 60,0 cm.
Gewicht Reu: 28,0 kg.Teef: 23,0 kg.
Vachtkleur Goud en zilver.
Vachtlengte Verschillende lengtes.
Activiteitsniveau Hoog.
Benodigde verzorging Weinig.
Benodigde beweging Veel.
Trainingsmoeilijkheid Gemiddeld.

1. Uiterlijke kenmerken

Lijkt een Hollandse Herder veel op zijn Belgische en Duitse broeders? Ja, absoluut. Toch kan je dit ras aan enkele uiterlijke kenmerken onderscheiden, waaronder de dikte van de vacht. Al met al valt het uiterlijk van de Hollandse Herder in ieder geval bij veel mensen in de smaak. Het is een atletische, krachtige en fraai vormgegeven hond.

Met een gemiddelde schofthoogte?De hoogte vanaf de grond tot aan de bovenkant van de rug, gemeten bij de voorpoten.X van 60 centimeter (reu) en 57 centimeter (teef) is het alles behalve een kleine hond. Het gemiddelde gewicht ligt echter rond de 28 kilo. Dit geeft duidelijk aan dat het een atletische en slanke hond is. Bovendien is het een hond met sierlijke poten en een relatief kort lichaam.

De kop van deze herder is behoorlijk vlak te noemen. De voorsnuit is recht en steekt relatief ver naar voren. De donkergekleurde ogen hebben de vorm van een amandel en zijn niet al te groot. De oren worden rechtopstaand gedragen en zijn hoog aangezet. De oren zijn dan ook het meest kenmerkende deel van de kop van een Hollandse Herder.

Vanaf de kop loopt een hals – zonder plooien – door in een rechte en krachtige rug. Deze rug heeft aan de achterkant een lichte helling, waarbij de staart op verschillende manieren gedragen kan worden. Tijdens een activiteit wordt de staart omhoog gedragen, terwijl de staart in rust naar beneden hangt of licht gebogen gedragen wordt.

De vacht van de Hollandse Herder kent de nodige variaties. Er bestaat een ruwharige variant, een langharige variant en een kortharige variant. Bij de ruwharige variant is er sprake van een wollige ondervacht in combinatie met warrig haar over het gehele lichaam. De langharige variant heeft over zijn gehele lichaam grof dekkend haar. De kortharige variant heeft een wollige ondervacht in combinatie met strak en kort dekhaar.

Ook qua kleur bestaan er meerdere variaties: goud of zilver. Deze kleuren kennen wel meerdere varianten. De gouden kleur kan namelijk variëren van een kastanjerode gloed tot aan een zandkleurige gloed. De vacht van een Hollandse Herder kent wel vaak zwarte aftekeningen. Van een afstandje kan de hond daardoor behoorlijk donker ogen. Het gezicht kent vaak eveneens een zwart masker.

2. Gedrag

In het verleden werden de Hollandse Herders veelvuldig als boerderijhonden gebruikt. Hij beschermde het erf, hij beschermde zijn baasje en hij beschermde een kudde met schapen. Ook werd hij gebruikt voor het trekken van de hondenkar. Dit verleden is duidelijk zichtbaar in het huidige karakter van de Hollandse Herders.

Hij is namelijk onwijs intelligent, zelfstandig en voert graag nuttige taken uit. Als je hem geen taken meegeeft, gaat hij zichzelf al snel vervelen. Dat kan tot ongewenst gedrag leiden, puur doordat hij zijn energie niet kwijt kan. Een gemiddelde Hollandse Herder heeft een onwijs hoog energieniveau en heeft dus behoefte aan veel beweging en aandacht. Als hij geen taken toebedeeld krijgt, kan hij deze ook moeiteloos zelf verzinnen. Hij is zelfstandig en heeft behoorlijk veel doorzettingsvermogen.

Tijdens alles wat hij aan het doen is, gebruikt hij zijn hersenen. Het is een zeer intelligente hond die ook goed is in het inschatten van mogelijke risico’s. Hij is behoorlijk oplettend en waakt met alle liefde over jou, jouw gezin en jouw huis. Mocht er iets loos zijn, twijfelt hij geen moment. Door zijn imposante verschijning is het geen hond waar je ruzie mee wenst te hebben.

In de omgang met andere honden is hij opvallend zachtaardig. Hij lijkt te accepteren dat er kleine honden bestaan. Tegelijkertijd weet hij ook dat eigenlijk geen vlieg hem kwaad kan doen. Door zijn uithoudingsvermogen, zijn zelfstandigheid en zijn intelligentie is hij veel honden te slim af. Overigens gaat hij ook prima met kleine kinderen om. Het advies daarbij is, zoals altijd, om hem nooit alleen met een kind te laten. Een ongeluk zit in een klein hoekje.

3. Verzorging

Zoals je hierboven hebt kunnen lezen, bestaan er drie verschillende vachtvarianten. Bij alle vachtvarianten is het aan te raden om 1 á 2 keer per week de vacht door te borstelen. Hiermee verwijder je het vuil uit de vacht en voorkom je dat de vacht gaat klitten. Als je een langharige variant hebt, is het aan te raden om hem vaker te borstelen. Vuil heeft immers meer mogelijkheden om zich in een lange vacht te gaan nestelen.

Gedurende de rui is het aan te raden om de vacht intensiever te verzorgen. Borstel de vacht regelmatig door en was de vacht regelmatig grondig. Bij de langharige Hollandse Herders is het bovendien aan te raden om deze twee keer per jaar een trimbeurt te (laten) geven. Daarmee hou je de vacht in optimale en fraaie conditie.

De verschillende varianten van een Hollandse Herder hebben te kampen met een steeds kleinere populatie. Dat is met name het geval bij de langharige- en de ruwharige variant. Dit is enerzijds frappant, aangezien het ras weinig veelvoorkomende aandoeningen kent. Net zoals bij veel andere grote honden heeft dit ras wel bovengemiddeld veel kans op heup- en elleboogdysplasie. Hierbij slijten de gewrichten te snel, doordat ze niet goed op elkaar aansluiten.

Verder komt bij de ruwharige variant regelmatig Goniodysplasie voor. Hierbij is er sprake van een verhoogde druk op de oogbol, doordat het oogvocht niet goed afgevoerd wordt. In eerste instantie leidt dit tot beschadigingen van het netvlies. Op den duur kan dit tot blindheid leiden.

hollandse herder staat in het gras op een heuvel

4. Opvoeding

Het opvoeden van een Hollandse Herder is een uitdagende bezigheid. Het is over het algemeen een gehoorzame hond, maar hij is niet bang om zijn eigen intelligentie te gebruiken. Als hij iets niet direct voor lief aanneemt, kan dat tot leuke “discussies” gaan leiden. Op dergelijke momenten is het van belang dat je stevig in je schoenen staat. Je moet hem op een consequente manier opvoeden.

Verder hecht hij onwijs veel waarde aan de samenwerking met jou. Dit kan je tijdens de opvoeding in jouw voordeel gaan gebruiken. Als je hem op een liefdevolle en consequente manier opvoedt, gaat hij al snel voor jou door het vuur. Hij ziet jou als zijn grote baas en hij bouwt graag een hechte band met je op.

Tijdens de opvoeding is het belangrijk om hem voldoende afwisseling te geven. Hij houdt er niet van om 10 keer achter elkaar hetzelfde commando te moeten leren. Nee, hij vindt het veel leuker om naar verschillende commando’s te luisteren en om verschillende taken voor je uit te voeren. Deze taakgerichtheid kan je ook tijdens de opvoeding in je voordeel gaan gebruiken. Over het algemeen leert een Hollandse Herder behoorlijk snel, waardoor je hem op relatief jonge leeftijd al perfect in het gareel kan hebben. Desondanks moet je rekening houden met de eigenzinnige en eigenwijze trekjes; hij denkt het soms beter te weten.

Het is uiteraard niet voor niets dat deze honden nu veelvuldig als drugs- en reddingshonden gebruikt worden. Ze zijn slim, ze zijn zelfstandig en ze zijn perfect op te voeden. Daar moet je wel de tijd voor uittrekken en veel variatie voor aanbrengen. Als je dat voor elkaar weet te krijgen, bouwen jullie in ieder geval een zeer hechte band op.

5. Beweging

Het mag geen verrassing zijn; een Hollandse Herder heeft behoefte aan (heel) veel beweging. Zijn oneindige uithoudingsvermogen stelt hij graag op de proef. Ook wordt hij graag uitgedaagd en voert hij verschillende taken voor je uit. Met alleen een lange wandeling neemt hij niet altijd genoegen. Hij is graag voor je bezig en strekt graag zijn poten.

Als je jouw Hollandse Herder dagelijks op de bank laat liggen, heb je al snel een probleem. Zijn oneindige energie wordt opgekropt en gaat leiden tot vervelend gedrag. Ga daarom dagelijks met hem wandelen, laat hem zwemmen, laat hem naast je fiets mee rennen en speel leuke spelletjes met hem. Ook is het aan te raden om zijn mentale gesteldheid te blijven trainen. Speel behendigheidsspelletjes met hem en daag hem uit.

Bij het bewegen is het wel verstandig om abrupte bewegingen te voorkomen. Scherpe bochten, een plotselinge stop of traplopen kunnen funest zijn voor de gewrichten van de herder. Ook een onregelmatige ondergrond kan gevaarlijk voor zijn gewrichten zijn. Door zijn hunkering naar beweging is hij bovendien op dergelijke momenten niet altijd even oplettend. Hou hem dus goed in de gaten en observeer zijn loopje met grote regelmaat.

6. Geschiedenis

De Hollandse Herder vindt zijn oorsprong in ons eigen land. In de 19e eeuw werden meerdere “bastaard-herdershonden” met elkaar gekruist. Onder meer de Hollandse Herder, Belgische Herder en Duitse Herder waren daar het gevolg van. Aan het einde van de 19e eeuw was er voor het eerst een uitgebreide omschrijving te vinden over dit ras. Toentertijd werd hij nog de Inlandse Herdershond genoemd.

In het verleden werd dit ras veelvuldig als boerderijhond gebruikt. Op en rondom de boerderij konden ze waken, konden ze verschillende klussen uitvoeren en konden ze de boer op een veelzijdige manier helpen. Ook bij veel schaapskudden werd de zelfstandigheid, intelligentie en uithoudingsvermogen van dit ras graag ingezet.

Toen veel schaapskudden uit ons land verdwenen, werd dit ras met uitsterven bedreigd. Hedendaags kent het ras nog steeds geen al te grote populatie. Desondanks wordt het ras bij onder meer de politie ingezet als een drugs- en reddingshond. Een Hollandse Herder doet tegenwoordig ook dienst als speurhond of als blindengeleide hond. Al met al is het een loyale, veelzijdige en onwijs slimme hond. Een hond waar je onwijs veel plezier aan gaat beleven, zolang je hem voldoende laat bewegen. Krijg je dat voor elkaar? Dan heb je een maatje voor het leven.

Misschien vind je deze artikelen ook interessant?

2 reacties op “Hollandse Herder

  1. Kallaert Bas zegt:

    Kan de Hollandse Herder goed alleen zijn? Ik ben van plan om misschien eentje te nemen maar ik zit nog op school. ik kan wel s ochtend n 30min à 1uur hem uitlaten over de middag ook en s avond nog is 2uur als dat nodig is. Maar die paar uur daar tussen is hij wel alleen, kan dat grote nadelen hebben?
    Alvast bedankt
    mvg bas

    • Admin zegt:

      Beste Kallaert Bas,

      Het ligt er een beetje aan hoeveel ruimte je woning biedt en of je een tuin hebt waarin de hond lekker zijn gang kan gaan. Iedere middag alleen in een appartement is voor een Hollandse Herder niet bevordelijk. Probeer een keuze te maken die ook de belangen van de hond waarborgen.

      Met vriendelijke groet,
      Team HondenPassie.nl.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *