In de wondere wereld van hondenrassen kom je allerlei verschillende varianten tegen. Sommige van deze honden zijn bij een groot publiek zeer geliefd, terwijl andere honden tamelijk zeldzaam zijn. Dat laatste is absoluut het geval bij de Akita; dit van oorsprong Japanse hondenras kom je niet al te vaak op straat tegen. Hoe dat komt? Dat heeft onder meer met zijn temperamentvolle karakter te maken en met het feit dat dit ras weinig in ons land gefokt wordt.
Als je 100 mensen een foto van een Akita laat zien, is de kans groot dat meer dan 90% van deze mensen enthousiast reageert. Het is namelijk een prachtige hond om te zien, waarbij onder meer zijn bijzondere kop direct opvalt. Ook zijn vacht, de kleuren van zijn vacht, zijn ietwat luxe blik en zijn lieve ogen spreken tot de verbeelding. Achter deze ogen gaat echter het nodige schuil; dit ras is onderaan de streep zeker geen makkelijke hond om op te voeden.
De Akita wordt in veel gevallen beschouwd als dé nationale hond van Japan. Dat is een behoorlijke eer waar het ras mee moet zien te dealen, maar het geeft tegelijkertijd ook aan dat dit ras in Japan behoorlijk populair is. In andere landen is het echter nog wachten op deze populariteit, waarbij het ook noemenswaardig is dat dit ras door de FCI (Fédération Cynologique Internationale) pas in 1996 officieel erkend werd. Mocht je een Akita in huis halen, geniet je gemiddeld genomen 10 tot 12 jaar lang van deze trouwe viervoeter.
Samenvatting Akita
Dit zijn de belangrijkste eigenschappen van de Akita.
1. Uiterlijke kenmerken
Over de Akita is al langere tijd het nodige te doen. Volgens sommige experts is dit namelijk een gevaarlijke hond, waarbij het dus ook langere tijd geduurd heeft voordat dit ras officieel erkend werd. Tegelijkertijd is het ook één van de fraaiste en meest unieke honden om te zien. Dit komt onder meer door zijn ietwat bolle kop, zijn bijzondere blik en zijn prachtige vacht. Al deze elementen zorgen ervoor dat men relatief snel geneigd is om voor een Akita te kiezen, zonder daarbij goed naar zijn gedragskenmerken te kijken. Het uiterlijk doet vermoeden dat hij zeer lief en rustig is, maar daar is in de praktijk niet altijd sprake van.
Wellicht het meest opvallende uiterlijke kenmerk van een Akita is zijn ronde kop. Zijn voorhoofd is breed, zijn snuit is vrij lang en zijn snuit is ook nog eens breed. Zijn kop wordt verder gekenmerkt door de kleine en dikke oren in de vorm van een driehoek; deze oren worden door hem altijd rechtopstaand gedragen. Zijn ogen zijn ook klein en hebben een donkerbruine kleur; dit vormt dus een mooi contrast met de lichtgekleurde delen van zijn vacht.
Zijn brede kop loopt over in een net zo brede hals; deze hals is bovendien behoorlijk gespierd en zorgt voor een perfect verloop tussen zijn kop en zijn borst/rug. De rug is bijzonder sterk, is volledig recht en geeft hem een robuuste uitstraling. De achterhandDe achterpoten en aangrenzende lichaamsdelen van de hond.X van een Akita is behoorlijk breed, waarbij de staart behoorlijk opvallend te noemen is. De staart is vrij fors, is hoog aangezet en wordt in een krul over zijn rug gedragen.
Over de vacht van een Akita kunnen volledige boeken geschreven worden. De vacht is tamelijk uniek te noemen en dat komt onder meer door het feit dat zijn vacht uit twee lagen bestaat. De onderlaag is dik en zacht, terwijl de bovenlaag harde en rechte haren kent. Daarbij komt ook nog eens dat hij op sommige lichaamsdelen – staart, romp & schouders – meer langere haren heeft dan op de rest van zijn lichaam.
Qua kleur bestaan er ook nog meerdere variaties. Zo komt hij voor in het wit, in een gestroomde kleur, in een sesamkleur (dat is roodgeel met zwarte puntjes) en roodgeel. Ongeacht welke vachtkleur een Akita heeft, is het wenselijk dat hij witte aftekeningen heeft. Deze aftekeningen moeten te vinden zijn op zijn snuit, zijn onderkaak, zijn borst, zijn romp, zijn staart, zijn nek en bij zijn wangen. Dit unieke patroon – de witte aftekeningen – wordt aangeduid met de term “urajiro”.
Al met al is de Akita een indrukwekkende hond om te zien. Dat komt óók nog door zijn lichaamsafmetingen en zijn lichaamsgewicht. Een volwassen reu kan een schofthoogteDe hoogte vanaf de grond tot aan de bovenkant van de rug, gemeten bij de voorpoten.X van 70 centimeter behalen met een bijbehorend lichaamsgewicht van maar liefst 60 kilo. Een teef is vaak iets kleiner met een maximale schofthoogte van 64 centimeter; een teef weegt ook iets minder (maximaal 50 kilo).
Dé 12-delige musthave puppy checklist
2. Gedrag
Eerder op deze pagina hebben we de waarschuwing al geplaatst; de Akita is niet de meest geschikte hond voor ieder baasje. Dit heeft puur met enkele gedragskenmerken te maken waar je echt heel goed rekening mee moet houden. Eén van die gedragskenmerken is zonder twijfel zijn moed. Een Akita ziet eigenlijk nergens de gevaren van in, komt graag voor zijn baasje(s) op en dat doet hij op een moedige wijze. Het gevolg hiervan? Hij gaat maar al te graag de confrontatie met andere aan; je moet hem hierom dan ook zéér strak aan de lijn houden.
Tegelijkertijd is hij ook geneigd om niet direct respect voor jou te hebben. Hij is namelijk super intelligent en heeft dus het idee dat hij alles in zijn eentje aankan. Pas als hij na verloop van tijd doorheeft dat jij zijn baasje bent, gaat hij echt voor jou door het vuur. Vanaf dat moment kan je eigenlijk niet meer kapot bij hem, maar je moet dat moment dus wel af zien te dwingen.
Verder is het ook een feit dat dit ras in het verleden behoorlijk zelfstandig moest leven. Veel Akita’s hebben daarom tegenwoordig nog de neiging om alles alleen te doen, waardoor dit binnen een gezin soms tot botsingen kan leiden. Daarbij is het ook noemenswaardig dat hij niet altijd goed met andere huisdieren op kan schieten. Ook kan hij moeite hebben met de aanwezigheid van (jonge/kleine) kinderen in huis; laat hem daarom nooit alleen thuis met kinderen.
Zoals we hierboven al aangegeven hebben, gaat hij buitenshuis soms de confrontatie met bijvoorbeeld andere honden aan. Daarnaast moet je ook nog rekening houden met zijn jachtinstinct. Als je een Akita bijvoorbeeld in een natuurgebied los laat lopen, is de kans aanwezig dat hij uit het zicht raakt. Zijn jachtinstinct krijgt op dat moment de overhand, waardoor hij bijvoorbeeld achter een konijn aan gaat rennen. Tijdens de opvoeding is dit dan ook één van de belangrijkste aandachtspunten.
Onder aan de streep kunnen we één ding concluderen; de Akita is niet voor iedereen geschikt. Je moet als baasje echt stevig in jouw schoenen staan, je moet je heel erg verdiepen in het karakter van een Akita en je moet daar op de juiste manier op in zien te spelen. Aan de andere kant is hij ook zeer loyaal en gaat hij voor jou door het vuur, maar dat moet je dus wel eerst bij hem af zien te dwingen.
3. Verzorging
Als je een Akita in huis gaat halen, hoef je geen rekening te houden met overdreven veel verzorging. Zijn vacht is namelijk zelfreinigend en weet zichzelf daardoor goed schoon te houden. Het is echter wel goed om te weten dat een Akita twee keer per jaar in de rui in de komt; dan kan je het beste met de stofzuiger door jouw huis heen blijven lopen. Hij verliest dan namelijk echt héél veel haren.
Verder is het advies wel om zijn vacht ongeveer één keer per week even goed door te borstelen. Daarmee weet je zijn vacht nog beter schoon te houden en laat je zijn vacht glanzen. Zorg verder ook voor de reguliere verzorging, zoals het knippen van zijn nagels en het poetsen van zijn tanden. Houd bovendien goed het gebied rondom zijn oren goed in de gaten en maak dit – indien noodzakelijk – regelmatig schoon met een vochtig doekje.
Over het algemeen is de Akita een gezonde hond, maar je moet wel rekening met enkele veelvoorkomende aandoeningen houden. Zo komt patella luxatie relatief vaak bij dit ras voor; hierbij heeft hij last van losse knieschijven. Deze loshangende knieschijven veroorzaken veel pijn en zorgen dan ook voor mank lopen. Ook heeft dit ras soms last van de aandoening sebaceous adenitis; dit is een aandoeningen waarbij de talgklieren in de huid verloren gaan, waardoor hij allerlei huidproblemen kan gaan krijgen.
Tot slot komt ook heupdysplasie relatief vaak bij dit ras voor. Bij heupdysplasie sluiten de onderdelen in het heupgewricht niet meer goed op elkaar aan, waardoor hij al snel mank gaat lopen. Dit brengt bovendien de nodige slijtage en daarmee ook veel pijn met zich mee. Mocht je dit opmerken, is het van belang om zo spoedig mogelijk naar de dierenarts toe te gaan.
4. Opvoeding
Het opvoeden van een Akita kent absoluut de nodige haken en ogen. Dat is dan ook één van de redenen waarom het niet voor een ieder geschikt is om dit hondenras in huis te gaan nemen. Zo is het van cruciaal belang om vanaf het allereerste moment het respect bij jouw Akita af te zien dwingen. Dit doe je door hem consequent op te voeden, door een duidelijke houding aan te nemen én door hem fysiek nooit te straffen.
Je dient hem respectvol, met veel kalmte en met veel duidelijkheid op te voeden. Als je dat voor elkaar weet te krijgen, is alles een stuk duidelijker voor hem. Bovendien moet je hem vanaf het allereerste moment afleren wat ongewenste gedragingen zijn. Hij kan dit door zijn intelligentie relatief snel oppikken, maar hij heeft in zijn karakter dus ook enkele scherpe randjes. Door de ongewenste gedragingen zo snel mogelijk af te leren, kun je deze scherpe randjes zoveel mogelijk zien te voorkomen.
Tot slot is het onwijs belangrijk om hem op jonge leeftijd te laten socialiseren. Eigenlijk is het daarom aan alle baasjes van een Akita aan te raden om een puppycursus te volgen. Tijdens deze puppycursus kun je een hechte band met hem opbouwen, terwijl hij dus ook nog in contact komt met andere honden. Daar heeft hij vervolgens de rest van zijn leven profijt van. Besteed verder veel tijd aan het uitlaten van hem.
5. Beweging
In het verleden werd een Akita voor verschillende zware werkzaamheden ingezet. Mede door dit verleden en door zijn robuuste bouw is hij in staat om veelvuldig en lang te bewegen. Dat is ook zeker iets waar je hem altijd wakker voor kunt maken. Loop daarom lange stukken met hem, laat hem naast de fiets met je mee rennen en doe leuke spelletjes met hem.
Houd daarbij wel rekening met de scherpe karakterrandjes en met het feit dat hij veel variatie nodig heeft. Ga daarom niet dagelijks hetzelfde stuk met hem wandelen, maar probeer dit juist zoveel mogelijk af te wisselen. Houd hem mentaal ook scherp en geef hem bovenal tijdens het bewegen veel positieve en liefdevolle aandacht. Dat ga je op den duur alleen maar terug krijgen van hem.
6. Geschiedenis
Voor de geschiedenis van de Akita moeten we een behoorlijke tijd terug in de tijd; ruim 4000 jaar. Al die tijd is de Akita een belangrijk onderdeel van de Japanse cultuur geweest, waardoor hij dus beschouwd wordt als de nationale hond van Japan. In de loop der jaren heeft dit ras echter wel met de nodige tegenslagen te maken gehad, waardoor het ras niet meer zo populair als vroeger is.
Ook is het goed om te weten dat de Akita met de Duitse Herder in het verleden gekruist is. De honden die uit deze kruising voortkomen, zijn géén pure Akita’s. Zij dragen de naam “Amerikaanse Akita”, aangezien deze honden vanuit Japan doorverkocht werden naar Amerika. Als je voor een pure Akita wilt gaan, moet je op de namen “Akita Inu” en/of “Akita Ken” letten.
Mijn akita is nu ongeveer 11 jaar en driemaand en als hij een tijdje neer ligt geraakt hij met veel moeite overheid en ook pijn denk ik want bijmaakt een gekreisend geluid . Ik weet dat hij oud word maar wil hem daar tegen proberen te helpen,Wat zou ik het best kunnen doen?
Beste Buyl jozef,
Een krijsend geluid bij je hond is het over algemeen een slecht teken. De meeste honden zijn taaie rakkers en laten pijn niet gauw merken. Dat je hond dit zo duidelijk laat merken betekent waarschijnlijk dat hij (veel) pijn ervaart. Ik raad je aan zo spoedig mogelijk een dierenarts te benaderen om dit nader te laten onderzoeken.
Met vriendelijke groet,
Team HondenPassie.nl.