Honden zijn niet meer uit het straatbeeld weg te denken. Dat geldt niet alleen voor Nederland, maar ook voor allerlei andere landen. Door de jaren heen zijn namelijk op alle continenten honden gefokt. De Argentijnse Dog, ook wel Dogo Argentino genoemd, is wellicht de bekendste hond uit Zuid-Amerika. Het ras is uitgegroeid tot dé hond van Argentinië en kan dan ook op veel mee standers rekenen.
In het verre Argentinië is er sprake van meerdere soorten klimaten. In het noordoosten is er bijvoorbeeld sprake van een subtropisch klimaat, terwijl het land in het zuiden een poolklimaat kent. Rekening houdend met deze klimaatverschillen ging de chirurg Dr. A. Nores Martinez op zoek naar een geschikte hond voor onder meer de jacht en het bewaken van een erf. De Argentijnse Dog is daar uiteindelijk het gevolg van geworden. Een hond die gemiddeld tussen 10 en 12 jaar oud wordt en op zoek is naar een geschikt baasje. Het is namelijk niet voor een ieder aan te raden om een Argentijnse Dog in huis te nemen.
Samenvatting Argentijnse Dog
Dit zijn de belangrijkste eigenschappen van de Argentijnse Dog.
1. Uiterlijke kenmerken
Voor de echte kenners is een Argentijnse Dog al van grote afstand te herkennen. Dit ras kent namelijk enkele specifieke uiterlijke kenmerken, waardoor het ras zich weet te onderscheiden van andere soorten honden. Dat we hierbij met een krachtpatser te maken hebben, staat in ieder geval vast. Een volwassen Argentijnse Dog weegt gemiddeld tussen de 40 en 45 kilo; dat is tamelijk zwaar te noemen.
Ook is een Argentijnse Dog relatief groot; een reu kan een schofthoogteDe hoogte vanaf de grond tot aan de bovenkant van de rug, gemeten bij de voorpoten.X van maximaal 68 centimeter behalen. Een teefje is niet veel kleiner met een maximale schofthoogte van 65 centimeter. Door deze schofthoogte, in combinatie met het relatief hoge gewicht, staat een Argentijnse Dog bekend als een grote en krachtige hond.
Dat is ook terug te zien aan de kop van dit ras. De kop heeft een ronde vorm en is behoorlijk massief te noemen. Bij deze kop valt eveneens de voorsnuit op; deze voorsnuit is niet bijzonder groot, maar valt wel bijzonder goed op. Volgens de kenners betreft het een jachthond voorsnuit. Boven deze snuit zijn twee priemende ogen te vinden. Deze ogen zijn donker van kleur en hebben een levendige doch niet al te vriendelijke uitstraling. Ook de driehoekige oren op de kop van een Argentijnse Dog zijn opvallend; deze oren worden half omhoog staand of volledig staand gedragen.
De massieve kop loopt vervolgens oven in een behoorlijk sterke hals. In deze hals zijn huidplooien te zien, waardoor de hond een ietwat oude uitstraling kan krijgen. De hals loop over in een brede en diepe rug. De rug is behoorlijk sterk te noemen en ziet er indrukwekkend uit. Aan het einde van de rug is een lange en dikke staart te vinden. In de meeste situaties wordt deze staart hangend gedragen. Alleen als de Argentijnse Dog actief bezig is, is de staart geheven.
Qua vacht kent dit ras weinig variaties; de kleur is namelijk altijd wit. Her en der zijn wel zwarte pigmentvlekken mogelijk. Dat is bijvoorbeeld het geval bij de lippen, rondom de ogen en rondom de neus. De vacht is daarnaast kort, hard en glad te noemen.
2. Gedrag
In de inleiding van dit artikel heb je kunnen lezen dat niet elk baasje geschikt is voor een Argentijnse Dog. Dat valt te wijten aan enkele specifieke gedragskenmerken van dit ras. Binnenshuis heeft de hond bijvoorbeeld een zachtaardig karakter, maar buitenshuis kan hij behoorlijk agressief en dominant zijn. Dit valt te wijten aan het verleden van dit ras. Hij is namelijk het gevolg van meerdere kruisingen waar de Argentijnen verschillende vechthonden voor gebruikt hebben.
In huis is een Argentijnse Dog onwijs lief te noemen. Hij is aanhankelijk, hij heeft een zachtaardig karakter en hij is behoorlijk gehoorzaam. In een gezin staat hij graag in het middelpunt van de belangstelling, vindt hij het heerlijk om mensen om hem heen te hebben en gaat hij graag uitdagingen aan. Voornamelijk als je één op één met een Argentijnse Dog aan de slag gaat, weet je hem perfect te vermaken.
Dé 12-delige musthave puppy checklist
Buitenshuis keert het gedrag van dit ras echter volledig om. Hij is naar andere mensen toe agressief, hij vertoont dominant gedrag en hij is buitenshuis ook niet altijd even gehoorzaam. Zoals gezegd hebben deze gedragskenmerken met name te maken met het verleden van de Argentijnse Dog. Hij is het gevolg van een kruising van verschillende vechthonden, waardoor een stukje agressiviteit simpelweg in zijn bloed opgesloten zit.
Dit agressieve gedrag kan in bedwang gehouden worden door een intensieve opvoeding. Daarnaast helpt het ook om hem voldoende uitdaging en beweging voor te schotelen. Daarmee zorg je ervoor dat hij zijn energie kwijt kan, zodat hij deze niet in negatieve/agressieve energie om gaat zetten. Desondanks blijft het buiten de deur altijd oppassen met een Argentijnse Dog.
Aangezien hij behoorlijk agressief kan zijn, is het in ieder geval tijdens het uitlaten van belang om altijd scherp te zijn. Dit vraagt het nodige van jou als baasje zijnde, waardoor dit ras simpelweg niet voor alle baasjes geschikt is. Zoals gezegd speelt ook de opvoeding hier een onwijs belangrijke rol bij.
3. Verzorging
Doordat de vacht van een Argentijnse Dog kort en hard is, is regelmatig borstelen niet noodzakelijk. Het kan echter nooit kwaad om deze vacht toch regelmatig door te borstelen, zodat de vacht glad en stralend blijft. Daarnaast is het ook van belang om de reguliere verzorging aan je hond te geven; knippen van de nagels en schoonmaken van de oren.
Zoals eerder vermeld, is een Argentijnse Dog het gevolg van kruisingen van vechthonden, waardoor hij een onwijs hoge pijngrens heeft. Deze hoge pijngrens zorgt ervoor dat je een mogelijke blessure niet zo snel aan je hond merkt. Tegelijkertijd is een Argentijnse Dog wel relatief gevoelig voor verschillende (erfelijke) aandoeningen. Eén van die erfelijke aandoeningen is heupdysplasie. Deze aandoening komt relatief vaak voor bij een Argentijnse Dog en zorgt voor een overmatige slijtage van de gewrichten. Dit levert behoorlijk veel pijn op voor je hond.
Ook komt het meer dan regelmatig voor dat een Argentijnse Dog last van doofheid heeft. Deze doofheid komt vaker voor bij honden die volledig wit zijn; er is dan ook een duidelijk verband tussen de doofheid en het pigment van een hond. Ook epilepsie en pigmentverlies zijn kenmerkende aandoeningen voor dit ras. De laatst genoemde aandoening is overigens het gevolg van een bepaalde strategie bij het fokken van de honden. Het doel van fokkers is namelijk om volledig witte Argentijnse Dogs te verkrijgen; dit doel kan echter voor pigmentverlies en dus voor gezondheidsproblemen zorgen.
4. Opvoeding
Het opvoeden van een Argentijnse Dog is niet voor iedereen weggelegd. De opvoeding van dit ras vraagt namelijk het uiterste van een baasje. Je moet om kunnen gaan met de mogelijke agressiviteit van het ras. Daarnaast moet je zowel letterlijk als figuurlijk stevig in je schoenen staan. Door zijn gewicht, maximaal 45 kilo, kan hij je namelijk probleemloos over straat mee sleuren.
Tijdens de opvoeding is het daarom onwijs belangrijk om respect bij hem af te dwingen. Dit doe je door duidelijke regels op te stellen, door deze regels consequent na te leven en door hem veel liefdevolle aandacht te geven. Ondanks zijn stoere voorkomen heeft hij namelijk een klein hartje. Dat hartje kan je perfect vullen door één op één veel aandacht aan hem te schenken. Dat zorgt er uiteindelijk voor dat hij je als zijn baasje gaat zien.
Daarnaast moet je tijdens de opvoeding onwijs veel aandacht aan socialisatie geven. Met name buitenshuis kan de agressieve aard bij de Argentijnse Dog naar boven komen, waardoor je bij de omgang met andere honden altijd scherp moet zijn. Dat begint eigenlijk al vanaf het allereerste moment. Zodra je de Dogo Argentino als pup in huis krijgt, moet je hem direct met andere honden in contact laten komen. Je leert hem daardoor dat andere honden niet altijd een “bedreiging” voor hem vormen.
Door het verleden van dit ras kan hij behoorlijk streng voor zichzelf zijn. Hij wil het liefste de hele dag nuttig bezig zijn en kan vervelend worden indien hij dagelijks bijvoorbeeld niet voldoende beweging krijgt. Tijdens de opvoeding is het dus belangrijk om hem te leren dat hij af en toe alleen is. Daarnaast is het dus ook aan te raden om hem voor de nodige uitdagingen te stellen en hem (leuke) taken toewijzen.
Tot slot is het aan te raden om veel persoonlijke aandacht aan hem te geven. Hij is gek op aandacht en wordt graag in een gezin opgenomen, maar hij ziet maar één iemand als zijn echte baasje. Die positie kan je verkrijgen door hem veel persoonlijke aandacht te geven en door duidelijke regels voor hem op te stellen. Als hij jou eenmaal als zijn baasje ziet, gaat hij voor jou door het vuur en heeft hij onwijs veel respect voor je.
5. Beweging
Aangezien een Argentijnse Dog van nature een jachthond is, is hij gewend om voldoende te bewegen. Het is ook onwijs belangrijk om de beweging aan hem te gunnen. Mocht je dat niet doen, kan dit namelijk voor vervelend gedrag bij je hond zorgen. Ga er dus dagelijks op uit om lange wandelingen te maken, laat hem naast je fiets mee rennen of laat hem heerlijk zwemmen.
Doordat hij onwijs veel uithoudingsvermogen heeft, hoef je je eigenlijk nooit in te houden. Je kunt allerlei actieve dingen met hem doen en je kunt hem voor leuke uitdagingen stellen. Hij vindt het heerlijk om nieuwe dingen te ondernemen, om leuke spelletjes te spelen en om positieve aandacht te verkrijgen.
Tijdens de beweging is het wel belangrijk om goed zijn bewegingen te analyseren. Van nature is een Argentijnse Dog namelijk niet gewend om toe te geven aan pijn. Mocht hij zich tijdens bijvoorbeeld het spelen bezeren, zie je dat in eerste instantie dus niet al te snel. Door zijn bewegingen goed te analyseren, kan je mogelijke blessures alsnog herkennen c.q. achterhalen.
6. Geschiedenis
Voor de geschiedenis van de Argentijnse Dog moeten we, uiteraard, naar Argentinië. In dit Zuid Amerikaanse land leefde aan het begin van de 20e eeuw de chirurg Dr. A. Nores Martinez. Deze chirurg zocht een hond die hem kon helpen met de jacht, maar ook een hond die zijn erf kon bewaken. De hond moest bij voorkeur veel uithoudingsvermogen hebben, moest gehoorzaam zijn en moest een hoge mate van aanhankelijkheid hebben. Deze hond bestond nog niet, waardoor A. Nores Martinez zelf aan de slag ging met het fokken.
Bij het fokken werd de vechthond Cordoba gebruikt. Deze hond had een hoge pijngrens en had onwijs veel doorzettingsvermogen, maar was tegelijkertijd ook té agressief. Om deze agressiviteit in te dammen, werd het ras gekruist met andere hondenrassen. Hierbij maakte A. Nores Martinez gebruik van onder meer de Ierse Wolfshond, de Spaanse Mastiff, de Deense Dog, de Bordeauxdog en de Engelse Pointer. Uiteindelijk ontstond door deze kruisingen het ras zoals we die hedendaags kennen; de Argentijnse Dog.
Een Argentijnse Dog is een onwijs lieve hond, maar heeft tegelijkertijd ook zijn scherpe randjes. Door deze scherpe randjes is het ras verboden in Singapore, Australië, Oekraïne, IJsland en Engeland. In Nederland is het ras daarentegen wel welkom en zijn deze honden ook geliefd bij een selecte groep van liefhebbers. Mocht je een dergelijke hond in huis halen, dan sta je in ieder geval voor een leuke uitdaging met betrekking tot de opvoeding. Weet je hem op de juiste manier op te voeden? Dan geniet je 10 tot 12 jaar van een lieve, gehoorzame en aanhankelijke hond met onwijs veel uithoudingsvermogen.
