Ben je wel eens in IJsland geweest? Dan weet je hoe onstuimig, wild en gevarieerd dit land is. In dit woeste landschap is én was echter ook ruimte om vee te drijven en boerderijen te bouwen. Voor het drijven van vee en het bewaken van het erf hadden de IJslanders echter een hond nodig. Samen met de vikingen maakte de IJslandse Hond uiteindelijk de overstap van Scandinavië naar IJsland.
Over de exacte totstandkoming van dit ras bestaan de nodige verhalen. Zo denken sommige experts te weten dat dit ras bloed deelt met de Groenlandse Hond, de Siberische Husky en de Noorse Buhund. Hoe en wat is echter tot op heden niet volledig bekend. Wij kunnen dus ook geen uitspraken doen over de exacte geschiedenis van de IJslandse Hond, maar weten wel dat zijn oorsprong in en rondom IJsland te vinden is. Hedendaags is dit ras ook mondjesmaat in Nederland te zien, gelukkig maar. Het is namelijk een prachtige hond om te zien. Mocht je de trotse eigenaar van dit relatief zeldzame hondenras zijn, dan mag je je handen dichtknijpen. Een IJslandse Hond ziet er namelijk geweldig uit en wordt gemiddeld zo’n 12 á 15 jaar oud.
Samenvatting IJslandse Hond
Dit zijn de belangrijkste eigenschappen van de IJslandse Hond.
1. Uiterlijke kenmerken
Wat valt er nou direct op als je naar het uiterlijk van een IJslandse hond kijkt? Is dat zijn gekleurde vacht? Zijn dat zijn omhoog staande oren of is het zijn bijzondere staat? Wij zijn van mening dat juist deze uiterlijke kenmerken zo typerend voor dit ras zijn, waarbij wij zéér te spreken zijn over zijn voorkomen. Het is een indrukwekkende, fraaie en atletische hond om te zien.
Zijn bouw valt als rechthoekig te omschrijven, maar hij oogt toch behoorlijk atletisch. Dat is ook terug te zien in het gewicht van een volwassen IJslandse Hond; dit ras weegt in de meeste gevallen tussen de 9 en 14 kilo. Gezien de gemiddelde schofthoogteDe hoogte vanaf de grond tot aan de bovenkant van de rug, gemeten bij de voorpoten.X van 46 centimeter (reu) en 42 centimeter (teef) is dat een vrij laag gewicht te noemen. Dit lage gewicht heeft hij hoofdzakelijk te danken aan zijn slanke, atletische en doch rechthoekige bouw.
Zijn lichaam wordt gekenmerkt door een relatief korte en rechte rug. Deze rug loopt via een gespierde nek over in zijn relatief grote kop, waarbij zijn ogen goed opvallen. Deze ogen zijn namelijk amandelvormig en hebben een nogal donkere kleur. Ook is het opvallend dat zijn oren rechtop staan en dat ze driehoekig zijn.
Aan het einde van zijn korte doch rechte rug is een bijzondere staart te vinden. Deze staart kent een volle en dichte beharing, waardoor de staart wellicht één van zijn opvallendste lichaamsdelen is. Een IJslandse Hond draagt bovendien zijn staart in een krul over zijn lichaam, waardoor de staart nóg meer aandacht weet te trekken.
De vacht bij zijn staart is behoorlijk dik, maar dat geldt niet voor zijn gehele vacht. Nee, het is daarbij goed om te weten dat er twee verschillende vachtsoorten bestaan: een kortharige vacht en een langharige vacht. Het belangrijkste verschil hierbij is dat de langharige variant veel langer dekhaar kent, waardoor de vacht een stuk langer is én oogt.
De kleur van de vacht van een IJslandse Hond bestaat in de basis uit vijf verschillende kleuren: zwart, chocolade bruin, rood bruin, beige en grijs. Hoe deze kleuren exact met elkaar gecombineerd worden, is per hond weer anders. Feit is echter dat wit nóóit de overheersende kleur mag zijn, maar dat wit wel bij bijvoorbeeld de poten en rondom zijn kop zichtbaar mag zijn. Een veel geziene variant is bijvoorbeeld een zwarte vacht in combinatie met witte en roodbruine aftekeningen.
2. Gedrag
In het verleden werd de IJslandse Hond als jachthond én als waakhond ingezet. Door dit verleden is dit ras nog steeds behoorlijk waaks te noemen, terwijl hij ook zijn jachtinstinct heeft weten te behouden. Dit zijn zeker karakteristieke eigenschappen waar je goed rekening mee moet houden bij een IJslandse Hond.
Dé 12-delige musthave puppy checklist
De IJslandse Hond was in het verleden niet alleen populair onder IJslanders, maar ook bij de Britse adel. Zij hadden geen behoefte aan een drukke, ondeugende en onvoorspelbare hond. Nee, zij hadden vooral behoefte aan een vriendelijke hond met een levendige en gezellige instelling. Precies dát is de manier waarop het karakter van een IJslandse Hond omschreven kan worden.
Binnenshuis doet dit ras echt geen vlieg kwaad. Hij is namelijk dol op zijn baasjes én hij is dol op positieve aandacht. Hij geeft graag veel aandacht aan jou, maar hij wil van tijd tot tijd ook eens lekker aangehaald worden. Je kunt dit ras eigenlijk niet als een kennelhond inzetten, aangezien hij echt veel behoefte heeft aan gezelligheid. Deze gezelligheid kan je hem bieden door hem bij het gezin te betrekken en veel leuke dingen met hem te doen.
Door bovengenoemde karaktereigenschappen is het niet aan te raden om hem veel en vaak alleen te laten. Als je een IJslandse Hond wel vaak alleen laat, maak je hem eigenlijk verdrietig. Dit verdrietige gevoel slaat al snel over in ongewenst gedrag, waarna je een flinke kluif aan hem hebt. Van nature is een IJslandse Hond echter alles behalve ondeugend of vervelend.
In de omgang met andere honden is dit ras relatief goed. Dat is zeker het geval als je hem op jonge leeftijd al met andere honden in aanraking laat komen, waardoor hij snel went aan de aanwezigheid van andere honden. Binnenshuis gaat hij overigens ook prima met kinderen en andere huisdieren. Echter is het advies om hem nóóit alleen te laten met kinderen, aangezien dit niet geheel risicoloos is.
Levendig, vriendelijk, loyaal en waaks; dat zijn toch wel de belangrijkste termen waarmee we het karakter van een IJslandse Hond kunnen omschrijven. Aangezien hij behoorlijk waaks is, heeft hij soms moeite om met onbekende mensen om te gaan. Tijdens de opvoeding is dit een punt waar je veel aandacht aan moet besteden. Wil je dat hij echt als waakhond fungeert? Dan is dat mogelijk. Wil je echter dat hij zijn blaf niet laat horen? Dan is dat ook mogelijk; je kunt een IJslandse Hond redelijk goed kneden en opvoeden.
3. Verzorging
Hoe vaak je de vacht van een IJslandse Hond moet borstelen, is afhankelijk van zijn type vacht. Zoals je hierboven hebt kunnen lezen, bestaan er twee varianten: een kortharige variant en een langharige variant. Bij de kortharige variant voldoet het om zijn vacht één keer per week even goed te borstelen.
Heb je echter een langharige variant in huis rondlopen? Dan is het aan te raden om zijn vacht iets vaker te borstelen. Geef hem echter nog een intensieve of uitgebreide borstelbeurt, aangezien zijn vacht behoorlijk zelfreinigend is. Een belangrijk kenmerk daarvan is ook dat zijn vacht vrij snel opdroogt. Zelfs als een IJslandse Hond net gezwommen heeft, is de kans groot dat zijn vacht alweer droog is. Ongeacht of het een kort- of een langharige variant is, droogt zijn vacht vrij snel op.
Verder is het advies om hem van de reguliere verzorging te voorzien. Hierbij kan je denken aan het knippen van de nagels, aan het schoonhouden van de oren en aan het poetsen van zijn gebit. Heeft jouw IJslandse Hond regelmatig last van haren die rondom zijn ogen groeien? Dan kan je deze haren met enige regelmaat bijknippen, zodat deze in ieder geval niet tot infecties kunnen gaan leiden.
Tot slot willen wij je wijzen op enkele gezondheidsproblemen waar een IJslandse Hond relatief vaak last van heeft. Onder meer heupdysplasie en patella luxatie komen veelvuldig voor. Bij heupdysplasie sluiten de onderdelen in zijn heupgewricht niet (meer) goed op elkaar aan, waardoor zijn gewricht vrij snel slijt. Dit brengt de nodige pijn met zich mee. Een IJslandse Hond ervaart ook veel pijn als hij last van patella luxatie heeft; daarbij hangt zijn knieschijf eigenlijk los in zijn knie. Dat brengt, niet geheel verrassend, ook veel pijn met zich mee.
Verder heeft dit ras relatief last van twee verschillende soorten oogaandoeningen: distichiasis en glaucoom. Bij de eerstgenoemde variant is er sprake van een irritatie aan het hoornvlies van het oog doordat de onderste wimpers eigenlijk te lang zijn. Bij de aandoening “glaucoom” is er sprake van een verhoogde druk in de oogbol; deze druk kan op den duur zorgen voor beschadigingen aan het netvlies.
4. Opvoeding
Als je een IJslandse Hond in huis krijgt, is het van belang om direct positief tegen hem te zijn. Je maakt dit ras namelijk alleen maar angstig, onzeker of agressief als je hem met de harde hand op gaat voeden. Voorkom dus wilde armbewegingen en stemverheffingen, maar beloon in plaats daarvan juist het goede gedrag. Door zijn goede gedrag stelselmatig te belonen, weet hij al snel welk gedrag wenselijk is. Over het algemeen is een IJslandse Hond behoorlijk snel lerend.
Ook is het van belang om rekening te houden met zijn sociale karakter. Een IJslandse Hond bevindt zich namelijk het liefst de gehele dag bij jou in de buurt. Zodra je hem veel alleen gaat laten, heeft hij het daar erg moeilijk mee. Probeer hem hier op jonge leeftijd aan te wennen en bouw dat stelselmatig op. Alleen daarmee kan je hem op latere leeftijd af en toe even alleen laten. Desalniettemin blijft dit een belangrijk aandachtspunten tijdens zijn gehele leven.
Tot slot is het aan te raden om veel aandacht te besteden aan zijn mate van blaffen. Door zijn verleden is hij namelijk geneigd om heel veel te blaffen, terwijl dat nergens voor nodig is. Om de band met jouw buren goed te houden, is het aan te raden om vanaf jonge leeftijd het blaffen af te leren. Dat kan je het beste doen door een puppycursus met hem te volgen; daarbij werk je ook direct aan jullie onderlinge band en zijn socialisatie.
5. Beweging
De voorouders van een IJslandse Hond waren gewend om dagelijks veel te bewegen. Die hunkering naar beweging is bij de hedendaagse honden binnen dit ras nog steeds duidelijk zichtbaar. Je moet hem dagelijks echt van voldoende beweging voorzien, aangezien hij anders zijn energie op gaat kroppen. Dat leidt op den duur alleen maar tot ongewenst gedrag.
Ga daarom lange stukken met hem wandelen, speel leuke spelletjes met hem, laat hem naast de fiets mee rennen of laat hem heerlijk zwemmen. Zolang je hem in beweging laat komen, is hij gelukkig. Wel is het belangrijk om rekening te houden met de veelvoorkomende aandoeningen waar dit ras last van heeft. Pas daarom op met abrupte bewegingen en observeer zijn motoriek regelmatig. Zodra je een afwijkende motoriek signaleert, is een bezoek aan de dierenarts aan te raden.
6. Geschiedenis
Hoe de IJslandse Hond exact tot stand gekomen is, is niet duidelijk. De verhalen doen in ieder geval vermoeden dat in de 8e eeuw mensen uit Noorwegen naar IJsland vertrokken en daarbij ook hun honden meenamen. Die honden staan hoogstwaarschijnlijk aan de basis van de totstandkoming van dit ras, waarbij onder meer de Siberische Husky, de Noorse Buhund en de Groenlandse Hond veelvuldig genoemd worden.
De exacte details weten wij dus niet, maar wij weten wel dat dit ras in het verleden zeer populair geweest is. In IJsland was dit ras bijzonder populair, maar ook in bijvoorbeeld Engeland. De Britse adel was gek op dit ras en heeft dan ook een groot aandeel gehad in zijn geschiedeins. In de vorige eeuw werd de IJslandse Hond bijna met uitsterven bedreigd, maar dat is gelukkig voorkomen. Vanaf 1975 is de IJslandse Hond ook in ons land te vinden, maar hij is wel behoorlijk zeldzaam te noemen. Als je de troste eigenaar van een IJslandse Hond bent, mag je dus echt in je handen wrijven.
Wanneer ik de pup heb en in een hondendraagzak regelmatig wil doen omdat de loopafstanden te groot zijn, tot welk gewicht moet de draagzak kunnen dragen?
Beste Marianne,
Zolang je IJslandse hond nog een pup is, zit je met een maximale draagkracht van 5 tot 7 kg wel goed. Maar let op, je pup zal snel groeien en een IJslandse hond kan tot wel 14 kg zwaar worden. Zie deze pagina voor meer informatie: http://hondenpassie.nl/beste-producten/hondenrugzak/.
Met vriendelijke groet,
Team HondenPassie.nl.