De Rhodesian Ridgeback is een imposante hond met een klein hartje. Dit ras vindt zijn oorsprong in Zuid-Afrika en kent de nodige bijnamen; Pronkrug, Rhodesische Pronkrug, Rifrug of Leeuwhond. Deze bijnamen, en ook zijn echte naam, heeft dit ras te danken aan een unieke streep over de rug heen.
De streep over de rug is echter niet het enige waar de Rhodesian Ridgeback zich mee weet te onderscheiden. Ook zijn fraaie kop en krachtige lichaam spreken stuk voor stuk tot de verbeelding. Door zijn atletische en krachtige lichaam is hij onwijs snel, behendig én heeft hij ook nog eens voldoende uithoudingsvermogen. Over het algemeen zijn de Rhodesian Ridgebacks behoorlijk gezond; gemiddeld worden ze 12 jaar oud.
Samenvatting Rhodesian Ridgeback
Dit zijn de belangrijkste eigenschappen van de Rhodesian Ridgeback.
1. Uiterlijke kenmerken
De naam Rhodesian Ridgeback verwijst naar de bijzondere streep die over de rug van dit ras heen loopt. Deze streep is eigenlijk het bekendste uiterlijk kenmerk van dit ras. Maar, wat is er nou zo bijzonder aan deze streep? Nou, over de rug van de Rhodesian Ridgeback loopt een ridge heen; dat is een band/streep met haren die in de andere groeirichting gegroeid zijn. De haren in deze streep hebben dus een andere groeirichting dan de rest van de haren; dit maakt de Rhodesian Ridgeback absoluut uniek.
De kop van een Rhodesian Ridgeback is behoorlijk guitig te nomen. Dat komt onder meer door de plooien en rimpels die boven de ogen te vinden zijn. De kop is verder vrij lang te noemen en kent een duidelijke overgang tussen de snuit en de schedel. De ogen van een Rhodesian Ridgeback zijn middelgroot en hebben altijd (nagenoeg) dezelfde kleur als de neus. De oren zijn relatief groot en hangen dicht tegen de kop aan. Deze zijn wel groot aangezet en zijn boven een stuk breder dan beneden; naar beneden toe lopen de oren namelijk in een punt.
De grote kop loopt over in een zeer gespierde hals. Deze hals heeft een gemiddelde lengte en loopt over in de bijzondere rug. Deze rug is met name bekend vanwege de ridge (zie hierboven), maar is ook bijzonder krachtig en gespierd te noemen. Aan het einde van de rug is een breed aangezette staart te vinden. Bij deze staart is echter hetzelfde het geval als bij de oren: de staart is breed aangezet maar loopt naar beneden toe in een (ronde) punt.
Een Rhodesian Ridgeback heeft een glanzende, dichte en korte vacht. Dat is eigenlijk over zijn gehele lichaam het geval. Bij sommige lichaamsdelen is er sprake van loshangende huid, zoals bijvoorbeeld bij de rimpels rondom de kop het geval is. Qua kleur bestaan er niet heel veel variaties: de kleur is namelijk altijd licht- tot rood-tarwekleurig. Her en der mag een Rhodesian Ridgeback wel witte details hebben; dit is het geval op bijvoorbeeld de tenen en de borst. Ook een donker masker en donkere ogen zijn toegestaan.
De ridge is dus verreweg het belangrijkste kenmerk van dit ras. Hoe deze streep ooit ontstaan is, is niet met 100% zekerheid te stellen. Het vermoeden is echter dat er in het verleden bij het fokken “iets mis gegaan is”. Door de ridge is deze hond wel bijzonder uniek te noemen. Overigens is het lichaam van dit ras ook onwijs mooi te noemen. Zijn lichaam is harmonisch, ziet er gespierd uit en heeft een symmetrisch silhouet.
2. Gedrag
Qua uiterlijk is de Rhodesian Ridgeback behoorlijk imposant om te zien. Zijn krachtige lichaam schrikt wellicht direct af, maar dat is nergens voor nodig. Hij heeft namelijk een klein hartje, is heel sociaal en is ook nog eens ondeugend. Als je dit ras in huis haalt, kan je je dus opmaken voor allerlei leuke avonturen.
Opvallend is dat dit ras onwijs intelligent en zelfstandig is. Deze intelligentie wordt gecombineerd met een moedig karakter en speels gedrag. Ook volwassenen honden van dit ras zijn behoorlijk speels en ondeugend te noemen. Je moet dus eigenlijk altijd op je hoede zijn en hem enigszins in de gaten houden.
Gelukkig houdt een Rhodesian Ridgeback jou ook continue in de gaten. Dit ras is namelijk behoorlijk aanhankelijk en sociaal te noemen. Hij vindt het heerlijk om tijd met jou door te brengen, leuke dingen met jou te doen en opgenomen te worden in het gezinsleven. Het is niet zo dat hij continue achter je aan loopt, maar ongemerkt houdt hij je toch graag in de gaten. Mocht hij doorhebben dat je in de problemen zit, komt zijn moedige karakter prima van pas. Hij gaat voor jou door het vuur en is bereid om daar zelf risico’s voor te lopen.
Mocht je hem niet op de juiste manier opvoeden, heb je een zware kluif aan hem. Zijn intelligentie en zelfstandigheid gaan in die situatie namelijk tot dominant en ongewenst gedrag leiden. Zorg dus voor een consequente en liefdevolle opvoeding; daarover lees je later meer in dit artikel.
In de omgang met andere honden kan de Rhodesian Ridgeback behoorlijk afstandelijk zijn. Hij is alles behalve agressief, maar hij kan wel intolerant gedrag vertonen. Dat is met name het geval als hij een andere reu teken komt. Door de ridge op zijn rug komt hij soms wel voor kleine problemen te staan. Andere honden merken die streep haren namelijk ook op en associëren dat met opwinding of imponeergedrag. Hier is uiteraard geen sprake van, aangezien de haren altijd in deze unieke richting staan.
Binnenshuis moet je verder rekening houden met zijn speelse en energieke karakter. Tegelijkertijd is hij wel onwijs lief en sociaal. Hij kan daarbij ook prima omgaan met (kleine) kinderen, maar het advies is om hem nooit alleen te laten met een kind. Buitenshuis moet je rekening houden met zijn jachtinstinct; zijn voorouders waren prima jagers en dat is nog steeds duidelijk zichtbaar bij dit ras. Mocht je in natuurgebieden met hem gaan wandelen, dan moet je dus oppassen dat hij niet achter wild aan gaat rennen.
3. Verzorging
Doordat een Rhodesian Ridgeback een korte en dichtbegroeide vacht heeft, is veelvuldig borstelen niet nodig. Door regelmatig de vacht goed te verzorgen, zorg je er voor dat de vacht glanzend blijft. Op het moment dat hij in de rui komt, kun je met een rubberen borstel of handschoenen de loszittende haren uit zijn vacht halen. Dat voelt voor hem in ieder geval een stuk prettiger aan.
Bij de verzorging moet je wel expliciet aandacht besteden aan de bijzondere streep op zijn rug. Het advies is om deze streep altijd van achteren naar voren te borstelen.
Over het algemeen zijn het behoorlijk fitte en gezonde honden. Desalniettemin zijn er enkele ziekten en aandoeningen die relatief vaak voorkomen. Dat geldt voor bijvoorbeeld elleboogdysplasie, Dermoïd Sinus en degeneratieve lumbosacrale stenose. Bij de eerst genoemde aandoening sluiten de onderdelen binnen het gewricht niet meer goed op elkaar aan. Dit brengt slijtage en pijn met zich mee. Deze aandoening is al snel te herkennen aan kreupelheid of mank lopen. Behalve elleboogdysplasie komt ook heupdysplasie regelmatig voor bij dit ras.
Bij Dermoïd Sinus is er sprake van een kanaaltje in de rug die daar eigenlijk niet hoort te zitten. Dit is een erfelijke aandoening en kan leiden tot verschillende neurologische problemen. Ook kan de huid gaan ontsteken; dit extra kanaaltje bevindt zich overigens aan het einde van de ridge op zijn rug.
Bij degeneratieve lumbosacrale stenose is er sprake van een vernauwing in het wervelkanaal. Hierdoor kunnen zenuwen bekneld raken en kan hij bijvoorbeeld moeite krijgen met opstaan, met wandelen en ook met zijn ontlasting.
4. Opvoeding
Een Rhodesian Ridgeback heeft behoefte aan een consequente en liefdevolle opvoeding. De regels moeten duidelijk zijn en moeten ook zeer consequent opgevolgd worden. Iedereen in jouw huishouden moet dus op dezelfde manier de regels gaan hanteren. Doe je dat niet? Dan verzint hij op eigen houtje alle regels; gezien zijn intelligentie en zelfstandigheid is dat geen enkel probleem voor hem.
Tijdens zijn eerste levensmaanden moet je rekening houden met zijn onstuimige gedrag. Dit gedrag verandert na verloop van tijd in ondeugend en speels gedrag; ook dat is iets waar je goed op moet letten tijdens de opvoeding. Zodra je met de harde hand gaat regeren, krijg je met ongewenst onstuimig gedrag te maken. Het advies is daarom om een Rhodesian Ridgeback altijd met veel liefde en aandacht op te voeden. Zodra jij zijn respect gewonnen hebt, kan je niet meer stuk bij hem.
Bij de opvoeding is het ook aan te raden om extra aandacht aan de socialisatie te besteden. Laat hem op jonge leeftijd al met andere honden in aanraking komen, zodat hij daar snel aan kan gaan wennen. Ook kan je hiermee zijn ietwat afhoudende gedrag richting andere beter aan gaan sturen.
5. Beweging
Dit ras heeft een onwijs atletisch, gespierd en krachtig lichaam. Hij wil dit lichaam dan ook graag gebruiken en heeft behoefte aan veel beweging. Het advies is om dagelijks lange stukken met hem te wandelen, hem naast je fiets mee te laten rennen of samen een stuk te gaan joggen. Tijdens de lange wandeltochten doet hij een beroep op zijn uithoudingsvermogen, maar overdrijf dit niet. Van nature is een Rhodesian Ridgeback nogal hard voor zichzelf; hij geeft dus niet zo snel aan een vermoeid gevoel toe.
Behalve de beweging vindt een Rhodesian Ridgeback het ook leuk om dingen met jou te doen. Samen spelletjes spelen, samen de omgeving verkennen of samen activiteiten ondernemen; hij vindt het heerlijk. Pas hierbij wel op voor zijn jachtinstinct.
Bij een Rhodesian Ridgeback is het van belang om de beweging goed te doseren. Zorg dat hij voldoende beweging krijgt, zodat hij geen ongewenst gedrag gaat vertonen. Zorg er daarnaast voor dat hij niet te veel scherpe bochten en abrupte bewegingen gaat maken. Hij loopt immers verhoogd risico op elleboog- en heupdysplasie. Observeer hem tijdens het wandelen altijd goed. Mocht je iets aan zijn loopje opmerken, is een bezoek aan de dierenarts aan te raden.
6. Geschiedenis
De oorsprong van de Rhodesian Ridgeback is terug te vinden in Afrika. Om specifieker te zijn; in Rhodesië. Dit was een voormalige kolonie van Groot-Brittannië en staat momenteel bekend als Zimbabwe. Doordat dit gebied in handen van de Engelsen was, namen veel Engelse kolonisten honden mee naar Afrika. Onder meer de Greyhound, buldog, terriër, pointer, setter en de Bloedhond werden meegenomen naar Afrika.
In Afrika werden de bovengenoemde rassen met inheemse rassen gekruist. Uiteindelijk is daar de Rhodesian Ridgeback uit geboren. Deze honden werden veelal gebruikt om groot wild op te jagen en om boerderijen, kuddes en erven te bewaken. In het verleden was dit ras zelfs in staat om leeuwen te bejagen. Door de jaren heen is de functie van dit ras behoorlijk veranderd. Hij jaagt nu niet meer op leeuwen, maar hij fungeert als gezellige familiehond en indien gewenst ook als waakhond. Met dank aan zijn unieke ridge en zijn atletische bouw is het in ieder geval een prachtige hond om te zien.