De Foxhound, ook wel Engelse Foxhound genoemd, is een vrij bijzondere hond. Sommige mensen verwarren dit ras wel eens met de Amerikaanse Foxhound, maar bij dat ras staat expliciet het woord “Amerikaanse” vermeld. Bij het ras “Foxhound” wordt standaard het ras uit Engeland bedoeld. De Foxhound vindt zijn oorsprong in Engeland, net zoals veel andere hondenrassen.
In Engeland werd dit ras veelvuldig ingezet voor de jacht. Sterker nog; de Foxhound is in het land van de Engelsen uitgegroeid tot dé trots van de nationale jachtsport. Eigenlijk alle zelf respecterende jagers maakten met veel plezier gebruik van de Foxhound, waarbij de focus overigens volledig lag op het jagen op vossen. Dit is echter hedendaags verboden in Engeland, waardoor de doeleinden van de Foxhound flink veranderd zijn. Momenteel doet dit ras voornamelijk dienst als gezelschapshond, maar ook als hond die het prima doet op hondenshows.
Met de Foxhound haal je absoluut een bijzondere hond in huis. Hij heeft niet alleen opvallende uiterlijke kenmerken, maar ook zijn gedrag is het bespreken meer dan waard. Mocht je uiteindelijk voor de aanschaf van dit ras kiezen, is het goed om te weten dat hij ook enkele aandachtspunten kent. Meer informatie over het gedrag, het verzorgen en het opvoeden van een Foxhound vind je in dit artikel. Mocht je voor dit ras kiezen, ben je wel verzekerd van een relatief gezonde hond. Een gemiddelde Foxhound wordt namelijk tussen de 11 en 13 jaar oud.
Samenvatting Foxhound
Dit zijn de belangrijkste eigenschappen van de Foxhound.
1. Uiterlijke kenmerken
Is de Foxhound een grote hond om te zien? Ja, dat is hij absoluut. Een volwassen Foxhound kan al snel een schofthoogteDe hoogte vanaf de grond tot aan de bovenkant van de rug, gemeten bij de voorpoten.X van meer dan 60 centimeter behalen. Net zoals bij veel andere hondenrassen is ook bij dit hondenras over het algemeen de reu iets groter dan de teef; een reu kan een maximale schofthoogte van 64 centimeter behalen, terwijl een teef enkele centimeters kleiner blijft met een maximale schofthoogte van 61 centimeter.
Het exacte gewicht van een hond van dit hondenras is behoorlijk verschillend. Onder meer de bouw van het lichaam en het geslacht hebben hier een invloed op, maar we kunnen grofweg de grenzen van 25 en 35 kilo aanhouden. Een volwassen reu gaat overigens al snel richting de 35 kilo; dit komt onder meer door zijn gespierde lichaam.
Ja, we kunnen dit ras met recht als een spierbundel omschrijven. Hij oogt behoorlijk groot, maar tegelijkertijd lijken alle proporties van zijn lichaam perfect te zijn. Dit komt puur doordat hij nogal robuust gebouwd is, waarbij met name zijn brede rug opvallend is. Deze brede rug wordt vergezeld door een diepe borst en loopt uiteindelijk over in een hoge aangezette staart. Deze staart wordt laag gedragen en kent een lichte kromming. Alleen als hij in actie komt, komt de staart ook omhoog; in dat geval heeft de staart een fraaie boog.
Zijn rug loopt aan de andere kant over in een slanke en lange hals. Zijn hals lijkt daardoor niet in overeenstemming met zijn rug te zijn, maar is juist wél in overeenstemming met zijn kop. De kop van een Foxhound is namelijk ook vrij lang te noemen; met name de lange snuit valt hierbij goed op. Zijn ogen zijn behoorlijk groot en hebben een fraaie bruine kleur. De hangende oren zijn niet lang te noemen, maar zijn wel vrij breed.
De vacht van een Foxhound in altijd glanzend, kent dicht op elkaar staande haren en korte haren. Deze haren hebben overigens nooit dezelfde kleur; over het algemeen zie je bij dit ras alleen maar een twee- of een driekleur. Bij de driekleur worden de kleuren wit, tan en zwart met elkaar gecombineerd. Bij de tweekleur worden de kleuren wit en tan gecombineerd, waarbij tan staat voor “roodbruin”. Al met al is de Foxhound een prachtige, grote doch elegante hond om te zien. Met name door zijn atletische doch gespierde lichaam was hij zeer populair onder jagers in het verleden in Engeland.
2. Gedrag
Was een Foxhound zo geliefd onder jagers door enkel zijn uiterlijke kenmerken? Nee, zijn gedrag heeft hier ook een grote rol bij gespeeld. Het is namelijk zo dat dit ras de perfecte karaktereigenschappen voor tijdens de jacht heeft. Zo is hij onwijs intelligent, is hij super lenig, is hij zeer vastbesloten en heeft/had hij ook veel passie voor de jacht. Juist door deze eigenschappen was hij niet alleen populair, maar was hij ook nog eens zeer succesvol tijdens de jacht. Uiteraard heeft het een met het ander te maken op dit gebied.
Als je een Foxhound in huis gaat nemen, moet je rekening houden met een wervelwind aan energie. Het is namelijk geen hond die rustig in zijn mand ligt, maar het is juist een hond die graag veelvuldig in actie komt. Dit doet hij overigens het liefste niet alleen; nee, hij heeft graag een grote roedel om zich heen. Mede hierdoor is dit een perfecte hond voor in een groter gezin; hij ziet dan al zijn gezinsleden als de leden van zijn roedel.
Met name tijdens de eerste levensmaanden is het van belang dat hij voldoende soortgenoten om zich heen heeft. Mede hierom is het advies om altijd te kiezen voor een Foxhound die door een professionele fokker gefokt is. Je weet dan in ieder geval dat hier de nodige aandacht aan besteed is tijdens zijn eerste dagen/weken in het nest.
Binnenshuis is het verder een hond waar je echt op kunt bouwen. Hij is nagenoeg altijd opgewekt, hij is altijd bereid om iets leuks met je doen en ongemerkt waakt hij ook nog over zijn baasjes. Hij ziet zijn baasjes immers als de leden van zijn roedel en voor zijn roedel gaat hij altijd door het vuur. Ook in de omgang met andere huisdieren en kinderen is hij relatief goed. Je moet hem echter nooit alleen met een kind thuislaten, aangezien je wel te maken hebt met een hond van ruim 30 kilo. Een ongeluk zit, ook bij een Foxhound, altijd in een klein hoekje.
Buitenshuis is het niet de meest makkelijke hond. Hij kan namelijk behoorlijk terughoudend zijn ten opzichte van andere mensen en honden. Daarbij moeten we wel opmerken dat hij niet al te snel onvriendelijk gedrag gaat vertonen, maar hij heeft soms wel de neiging om even duidelijk te laten zien dat dit zíjn territorium is. Tijdens het opvoeden is dit dan ook één van de belangrijkste aandachtspunten waar veel tijd aan besteed moet gaan worden.
Al met al is de Foxhound qua gedrag zeker een unieke hond. Mocht je een Foxhound in huis willen gaan nemen, moet je in ieder geval goed rekening houden met zijn verleden. Dit ras is van nature gewend om ineen meute te leven; mocht je meerdere honden in huis nemen, dan kun je beter enkel dit ras kiezen. Dan kunnen zij het beste gedijen.
3. Verzorging
Moet je veel tijd besteden aan het verzorgen van dit ras? Nee, dat valt op zich wel mee. De vacht van hem is namelijk kort en dicht, waardoor het voor vuil en bacteriën lastig is om zich hier te nestelen. Het is echter wel aan te raden om zijn vacht af en toe goed door te borstelen. Daarmee zorg je er namelijk voor dat zijn vacht glanzend blijft; dat is immers één van de belangrijkste eigenschappen van de fraaie vacht van hem.
Zorg er daarnaast voor dat je zijn oren goed schoonhoudt, dat je zijn nagels bijknipt en dat je zijn gebit regelmatig goed poetst. Door deze reguliere verzorging uit te voeren, weet je hem eigenlijk in goede conditie te houden. Bovendien weet je de kans op bijvoorbeeld aandoeningen te verkleinen. Van nature loopt een Foxhound de nodige risico’s op verschillende aandoeningen. Onder meer heupdysplasie, epilepsie en amyloïdose komen geregeld voor bij dit ras.
Bij epilepsie ontstaat er eigenlijk kortsluiting in de hersenen. De hersenen sturen hierdoor zijn lichaam niet meer aan, waardoor hij omvalt en allerlei rare stuiptrekkingen gaat maken. Hij komt vanzelf weer uit een epileptische aanval, maar het is wel van belang om dit na te laten kijken bij de dierenarts. Bij amyloïdose worden de filters van zijn nieren aangetast doordat amyloïden (een bepaald type eiwitten) teveel aangemaakt worden. Het mogelijke gevolg hiervan is dat hij zichzelf (onbewust) vergiftigd.
Tot slot komt dus ook heupdysplasie veelvuldig voor. Deze aandoening aan de heup brengt slijtage én veel pijn met zich mee. Je kunt heupdysplasie dan ook herkennen aan een afwijkend of mank loopje van jouw hond; mocht je dit opmerken, is een spoedig bezoek aan de dierenarts aan te raden.
4. Opvoeding
Bij het opvoeden van een Foxhound is het voornamelijk van belang dat je consequent bent. Je hebt te maken met zijn ongekende passie voor het jagen, terwijl dit in de huidige maatschappij eigenlijk niet meer “normaal” is. Je moet deze passie dus eigenlijk de kop in zien te drukken, waarbij een geduldige, consequente en rustige opvoeding de sleutel naar succes kan zijn.
Over het algemeen vindt dit ras het verschrikkelijk om alleen te zijn. Je moet hem dan ook op jonge leeftijd al aanleren om bijvoorbeeld 2 minuten alleen te zijn. Gaat dat hem eenmaal goed af? Dan kan je de duur langzaamaan op gaan bouwen, waardoor hij uiteindelijk in staat zou moeten zijn om langere tijd alleen thuis te blijven.
Besteed daarnaast veel tijd aan het los laten lopen van hem én aan de socialisatie. Om deze twee facetten met elkaar te combineren, is het verstandig om op jonge leeftijd een puppycursus te volgen. Eigenlijk zou het voor hem nóg beter zijn als hij langere tijd bij zijn meute mag blijven, maar dat is niet altijd mogelijk bij de fokkers. Laat je hier in ieder geval goed over adviseren en informeren door de fokker.
5. Beweging
Het mag geen verrassing zijn, maar een Foxhound heeft behoefte aan ontzettend veel beweging. Hij is het liefste de gehele dag in beweging, waarbij hij graag aanspraak doet op zijn uithoudingsvermogen. Je kunt dan ook moeiteloos lange stukken met hem wandelen, je kunt hem naast de fiets mee laten rennen en je kunt leuke spelletjes met hem spelen.
Ook vindt hij het geweldig om trainingen en cursussen te volgen. Zo kan je hem altijd wel wakker maken voor een speurcursus of voor een lekker dagje jagen. Daarbij moet je uiteraard wel de huidige wetgevingen van de verschillende landen in acht nemen. Ook andere sporten, zoals bijvoorbeeld flyball en frisbee, vindt een Foxhound super leuk om te doen. Weet je wat hij nóg leuker vindt? Als je deze sporten sámen met hem gaat beoefenen.
Voorzie hem in ieder geval dagelijks van de nodige beweging. Doe je dat niet? Dan kan hij zijn draai niet vinden, gaat hij al zijn energie opkroppen en gaat hij (zeer) ongewenst gedrag vertonen. Geloof ons; dat wil je ten koste van alles voorkomen. Trek er daarom heerlijk op uit en zorg ervoor dat jullie beide een beroep gaan doen op jullie uithoudingsvermogen.
6. Geschiedenis
Voor de oorsprong van dit ras moeten we naar Engeland. Hoe dit ras destijds in dit land tot stand gekomen is, valt echter niet met zekerheid vast te stellen. sommige experts denken dat de Bloedhond, de Greyhound, de Tablot Hound en/of de Foxterriër aan de wieg van dit hondenras hebben gestaan.
Nadat dit ras populair geworden was, is het ook gebruikt voor het fokken van nieuwe hondenrassen. Enkele Franse brakkenrassen én de Amerikaanse Foxhound zijn hier het levende gevolg van. In het verleden heeft de Engelse Foxhound in ieder geval een cruciale rol gespeeld in de jachtsport in Engeland. Sinds 2004 is het echter verboden om op vossen in Engeland te jagen, waardoor de functie van dit ras flink veranderd is. Desalniettemin is het nog steeds een hond die op veel populariteit en positieve woorden kan rekenen.