Samen met onder meer de Entlebucher Sennenhond is de Berner Sennenhond één van de bekendste honden uit Zwitserland. Volgens veel liefhebbers is de Berner Sennenhond echter de meest fraaie hond uit het bergachtige land. Zijn fraaie uiterlijk combineert hij bovendien met een zachtaardig karakter, waardoor het een zeer geschikte familiehond is.
Je moet wel goed rekening houden met de forse afmetingen van een Berner Sennenhond. Het is geen hond die je moeiteloos even op schoot neemt of door een kind uit kan laten. Zijn forse afmetingen brengen namelijk ook een fors lichaamsgewicht met zich mee. Mede daarom is het ras niet voor alle gezinnen geschikt. Mocht je een Berner Sennenhond in huis hebben, moet je rekening houden met een gemiddelde leeftijd van slechts 7 jaar oud. Het slechte fokbeleid in de afgelopen tientallen jaren is daar de voornaamste oorzaak van.
Samenvatting Berner Sennenhond
Dit zijn de belangrijkste eigenschappen van de Berner Sennenhond.
1. Uiterlijke kenmerken
Een Berner Sennenhond kan het beste omschreven worden als een middelgrote en krachtige hond. Dat is ook duidelijk terug te zien in zijn lichaam. Zijn poten zijn groot, zijn kop is groot en zijn lichaam is krachtig. Tegelijkertijd heeft hij een borst die niet zo diep is, waardoor het geen hele robuuste hond is om te zien. Hij is een stuk sierlijker dan vergelijkbare honden met dezelfde schofthoogteDe hoogte vanaf de grond tot aan de bovenkant van de rug, gemeten bij de voorpoten.X.
Zoals gezegd heeft hij een behoorlijk grote kop. Opvallend bij deze kop zijn de verschillende kleuren; een Berner Sennenhond combineert namelijk zwart, met wit en een bruinrode tint. Met name in het gezicht worden deze drie kleuren op een fraaie manier gecombineerd. Ook de ogen vallen op; deze hebben een lieve blik en hebben de vorm van een amandel. Door de donkere kleur kan hij je indringend doch lief aankijken. De ver naar achter aangezette oren worden hangend gedragen en hebben een driehoekige vorm.
De grote kop loopt over in een grote en gespierde hals. De hals heeft een lichte welving en loopt over in een krachtige rug. Zijn gespierde bouw is absoluut goed bij zijn rug te zien. Aan het uiteinde van de rug is een behaarde en lange staart te vinden. Als een Berner Sennenhond in beweging is, wordt de staart op rug hoogte gedragen. In “rust” wordt de lange staart hangend gedragen.
De vacht van een Berner Sennenhond heeft een prachtige, diepe zwarte kleur. Met name die kleur zorgt ervoor dat dit ras gezien wordt als de meest fraaie hond uit Zwitserland. De zwarte kleur wordt gecombineerd met bruinrode en witte details. De witte details zijn met name te vinden op de staart, bij de voeten, bij de hals en bij de neus. De bruinrode details zijn op de poten, de borst en boven de ogen te vinden. Ook op de wangen heeft een Berner Sennenhond vaak bruinrode details. Verder valt op dat de vacht nogal golvend op sommige lichaamsdelen is, terwijl op andere lichaamsdelen de vacht volledig glad is.
In de afgelopen tientallen jaren heeft de Berner Sennenhond met een slecht fokbeleid te kampen gehad. De honden hebben daardoor meerdere gezondheidsproblemen en zien er ook niet altijd even fraai meer uit. Daarnaast worden de gezondheidsproblemen soms ook veroorzaakt door het hoge lichaamsgewicht. Een Berner Sennenhond weegt normaliter tussen de 45 en 55 kilo. Een reu heeft een gemiddelde schofthoogte van 67 centimeter, terwijl een teef gemiddeld zo’n 62 centimeter hoog wordt.
2. Gedrag
De Berner Sennenhond staat te boek als één van de meest vriendelijke hondenrassen. Hij is aanhankelijk, hij is vriendelijk en hij is niet snel uit het veld te slaan. Ook naar andere mensen toe is hij vriendelijk, maar hij heeft prima door wanneer hij in actie moet komen. Hij waakt over alles wat hij als zijn eigendom ziet; hij beschermt jou en je gezinsleden maar al te graag.
Naar andere honden toe kan hij soms afwachtend gedrag vertonen. Naar kleine hondjes kijkt hij bij voorkeur niet eens om, terwijl hij bij grote honden eerst de kat uit de boom kijkt. Hij is niet zo snel van zaken onder de indruk en staat behoorlijk stevig in zijn schoenen. Zijn onverschrokkenheid komt op de juiste momenten wel om de hoek kijken.
Dé 12-delige musthave puppy checklist
Tegelijkertijd moet je rekening houden met het eigenwijze karakter van de hond. Hij denkt soms dat hij prima alles in zijn eentje aan kan en trekt dan zijn eigen plan. Desalniettemin omringt hij zich graag met jou en andere gezinsleden; hij is namelijk dol op aandacht. Je moet echter wel goed uitkijken met zijn hunkering naar knuffelen. Hij vindt het namelijk heerlijk om even te knuffelen of om je op een enthousiaste manier te begroeten. Daarbij vergeet hij echter soms dat hij nogal groot is en een fors gewicht met zich mee brengt. Een ongeluk zit al met al in een klein hoekje als je een Berner Sennenhond in huis rond hebt lopen.
Tot slot is het noemenswaardig dat je een Berner Sennenhond nóóit alleen met kinderen thuis moet laten. Het is een onwijs lieve hond, maar zoals gezegd staat hij niet altijd voor zijn eigen acties in. Door zijn enthousiasme kan hij simpelweg niet alle risico’s even goed inschatten. Laat hem dus nooit alleen met je kinderen en hou altijd een oogje in het zeil.
3. Verzorging
De vacht van een Berner Sennenhond vraagt de nodige aandacht. Het advies is om zeker twee á drie keer per week de vacht goed door te borstelen. In de lange haren kunnen namelijk makkelijk klitten ontstaan. Ook kan vuil zich tussen de haren op gaan hopen. Besteed dus de nodige aandacht aan het verzorgen van de vacht; daarbij is het ook aan te raden om hem af en toe goed te wassen. Ook is het aan te raden om de haren rondom zijn oren regelmatig bij te knippen; daarmee voorkom je dat de haren voor oorontstekingen gaan zorgen.
In de afgelopen tientallen jaren is de Berner Sennenhond onwijs populair geworden. Dit heeft één belangrijk nadeel met zich mee gebracht; de gezondheid van de hond is behoorlijk slecht geworden. Experts vermoeden dat dit ras op een té intensieve manier gefokt is, waardoor meerdere (erfelijke) aandoeningen veelvuldig voorkomen bij dit ras.
De doodsoorzaak nummer 1 bij een Berner Sennenhond is tegenwoordig kanker. Ook heupdysplasie, elleboogdysplasie, artritis en auto-immuunziektes komen veelvuldig voor bij dit ras. Artritis is een ontsteking aan de gewrichten, waarna de gewrichten snel slijten. Ook bij heupdysplasie en elleboogdysplasie is er sprake van snelle slijtage. Een Berner Sennenhond kan hier veel pijn door ervaren; observeer hem daarom goed tijdens wandelingen en bij het spelen in huis/tuin.
4. Opvoeding
Bij de opvoeding van een Berner Sennenhond moet je onwijs goed rekening houden met zijn eigenwijsheid. Zijn eigenwijze karakter zorgt ervoor dat hij niet direct alles voor waarheid aanneemt. Tijdens de opvoeding moet je strike regels opstellen, deze regels consequent naleven en op een duidelijke manier communiceren. Hij hecht veel waarde aan een rustige communicatie en reageert heftig op stemverheffingen en wilde armbewegingen. Benader je hond altijd met respect en voorkom dat hij angstig wordt.
Tijdens de opvoeding moet je bovendien veel tijd aan de socialisatie besteden. Een Berner Sennenhond is van nature “gewend” om niet naar kleinere honden om te kijken. Daarentegen kan hij bij grote honden wel behoorlijk afwachtend gedrag vertonen. Het advies is om hem op jonge leeftijd in aanraking met andere honden te laten komen, zodat hij leert om prikkels op de juiste manier te verwerken. In de rest van zijn leven kan hij daardoor beter anticiperen op de aanwezigheid van andere honden. Ook andere prikkels weet hij in de rest van zijn leven op de juiste manier te verwerken.
Tot slot is het van belang om veel aandacht aan het wandelen te besteden. Door zijn forse lichaamsgewicht kan hij jóu namelijk gaan voorttrekken in plaats van dat jij hem aan het uitlaten bent. Besteed dus veel aandacht aan het afleren van het trekken aan de lijn.
5. Beweging
Door een te intensief fokbeleid heeft een Berner Sennenhond met de nodige gezondheidsproblemen te kampen. Aangezien sommige van deze problemen met de gewrichten te maken hebben, is het onwijs belangrijk om met de hoeveelheid beweging op te letten. De hoeveelheid beweging moet goed gedoseerd worden en je moet oppassen met abrupte bewegingen en scherpe bochten.
Aan de andere kant is het wel onwijs belangrijk om je hond van voldoende beweging te voorzien. Het ras heeft namelijk veel aanleg voor overgewicht; dit wil je ten koste van alles voorkomen. Ga dus lekkere wandelingen met hem maken, laat hem heerlijk zwemmen en laat hem naast de fiets mee rennen. Onder meer de zwembewegingen zijn onwijs bevorderlijk voor spieropbouw van de hond. Met de juiste hoeveelheid beweging kan je overgewicht voorkomen; daarmee voorkom je ook aandoeningen aan de gewrichten.
Over het algemeen kan gesteld worden dat overgewicht bij een Berner Sennenhond tot veel pijn kan leiden. Er is jou dus veel aan gelegen om het overgewicht bij de hond te voorkomen. Geef hem dus niet alleen voldoende beweging, maar zorg ook voor een goed voedingspatroon en dat hij niet te veel ongezonde dingen eet.
6. Geschiedenis
Over het exacte verleden van de Berner Sennenhond is niet al te veel bekend. Feit is wel dat de hond afkomstig is uit Zwitserland, net zoals de Entlebucher Sennenhond, de Appenzeller Sennenhond en de Grote Zwitserse Sennenhond. In vergelijking met die sennenhonden weet de Berner Sennenhond zich echter wel te onderscheiden.
Feit is dat het ras aan het einde van de 19e eeuw bijna uitgestorven was. Gelukkig werd in 1908 de rasvereniging opgericht, waarna de populatie van het ras groter werd. De hond werd met name in Zwitserland bijzonder populair, mede omdat dit ras een ideale waakhond bleek. Hij kon een terrein prima beschermen, hij beschermde een gezin met alle liefde en hij waakte graag over alles wat hij als “zijn eigendom” zag. Ook werd de hond gebruikt om vee te drijven en om het vee te beschermen tegen andere (roof)dieren.
Door de jaren heen is de functie van dit ras flink veranderd. In Nederland worden de Berner Sennenhonden nu voornamelijk gebruikt als huishond. In Zwitserland hebben de honden in sommige bergdorpjes alsnog een functie. Zij zijn bij die dorpjes verantwoordelijk voor het trekken van melkbussen; eigenaren van kaaswinkels zetten de Berner Sennenhonden graag in voor deze werkzaamheden. Voor dergelijke zware werkzaamheden deinst hij absoluut niet terug.
Als je een Berner Sennenhond in huis neemt, moet je rekening houden met het intense fokbeleid van de afgelopen jaren. Dit heeft ervoor gezorgd dat de honden te kampen hebben met veel (erfelijke) aandoeningen. Geef veel liefde aan je Berner Sennenhond, pas op met abrupte bewegingen en pas op voor overgewicht. Als je jouw hond in optimale conditie weet te behouden, geniet je van een gehoorzame, lieve en enigszins eigenwijze hond.
