Een onwijs imposante verschijning, maar tegelijkertijd een zachtaardig en rustig karakter. Dat is eigenlijk de Sint-Bernard in een notendop omschreven. Dit ras werd eeuwenlang als reddingshond gebruikt, maar is tegenwoordig liefdevol in veel gezinnen opgenomen. Als jij ook een Sint-Bernard aan het overwegen bent, is het van belang om rekening met verschillende aspecten te houden. Bijvoorbeeld zijn maximale schofthoogteDe hoogte vanaf de grond tot aan de bovenkant van de rug, gemeten bij de voorpoten.X (90 centimeter) en zijn gewicht (meer dan 100 kilo).
Over een Sint-Bernard zijn complete boeken te schrijven. In dit artikel vind je echter de belangrijkste informatie over dit unieke ras. Deze grote en vriendelijke reus kan uitgroeien tot een perfecte familievriend en een betrouwbare beschermer. De lichaamsbouw zorgt er helaas wel voor dat de meest Sint-Bernard honden niet ouder worden dan 10 jaar. De gemiddelde leeftijd van een Sint-Bernard ligt tussen de 8 en 10 jaar.
Samenvatting Sint-Bernard
Dit zijn de belangrijkste eigenschappen van de Sint-Bernard.
1. Uiterlijke kenmerken
Over het uiterlijk van een Sint-Bernard valt onwijs veel te vertellen. Kijk bijvoorbeeld maar eens naar de plaatjes die bij dit artikel geplaatst zijn. Wat valt jou direct op? De afmetingen van zijn lichaam? Zijn grote kop? Zijn liefdevolle blik? Of zijn statige poten? Dit ras heeft zeker meerdere uiterlijke kenmerken waardoor hij zo uniek is.
Als we naar zijn kop kijken, zien we een tamelijk grote kop. De oren zijn lang en worden naar beneden gedragen, terwijl de gehele schedel behoorlijk breed is. Daarentegen is de snuit niet al te lang en heeft de snuit een ietwat vierkantige vorm. Bij en rondom deze snuit kan je mogelijk lichte groeven zien; afhankelijk van de leeftijd van de Sint-Bernard. Dit ras heeft niet al te grote ogen en de kleur van deze ogen varieert van donkerbruin tot een hazelnootachtige kleur.
Zijn grote hoofd loopt eigenlijk geruisloos over in een brede en krachtige nek. Deze nek loopt vervolgens weer in één lijn door over de rug richting de staart. Het bovenlichaam van een Sint-Bernard is nagenoeg volledig recht, waardoor de hond absoluut een imposante verschijning is. De lange en zware staart wordt naar beneden gedragen en is behoorlijk behaard. In veel gevallen heeft de onderkant van de staart dezelfde kleur als de poten; een leuk detail.
Wat betreft de vacht zijn er twee mogelijkheden; een korte vacht of een lange vacht. Van origine heeft dit ras een kortharige vacht, maar door een bepaalde kruising ontstonden er vanzelf ook langharige Sint-Bernard honden. De kleur van de vacht is behoorlijk gevarieerd. Veel delen zijn in ieder geval wit, waarbij de rest verschillende kleuren kan hebben. De langharige variant valt verder op door veel haar op de dijen, de staart en de voorste poten. De vacht aan de bovenkant van het lichaam kan ook gaan krullen, puur doordat het haar bovengemiddeld lang is.
Al met al is de Sint-Bernard een ietwat statige doch zeer imposante verschijning om te zien. Zijn grote kop valt van een afstand al op, terwijl de krachtige rug ook uniek te noemen is. Verder valt ook op dat veel Sint-Bernard honden witte details op onder meer de neus, de borst, de poten, de staart en in de nek hebben.
Tot slot enkele uiterlijke kenmerken op een rijtje:
- Maximale schofthoogte reu: 90 centimeter.
- Maximale schofthoogte teef: 80 centimeter.
- Gemiddelde gewicht: 60 tot 100+ kilo.
- Kleur: gevarieerd.
2. Gedrag
Past het gedrag van een Sint-Bernard bij zijn indrukwekkende torso? Nou, niet volledig. Het karakter van dit ras is namelijk behoorlijk zachtaardig te noemen. Hij doet niet zo snel iemand kwaad en is zeker op zijn rust gesteld. Als hij er zin in heeft, kan hij echter ook zeer enthousiast en levendig zijn. Dat is met name het geval als hij bij het gezinsleven betrokken wordt. Het is een echte gezelschapshond die graag leuke dingen met je doet en veel aandacht krijgt.
Dé 12-delige musthave puppy checklist
Hij kan erg aanhankelijk naar jou en andere gezinsleden zijn. Dit is over het algemeen prettig, maar een Sint-Bernard heeft daarbij last van lichtgevoeligheid. Hij is namelijk vroeger getraind om gevaar te herkennen, maar hij is daardoor nu ook in staat om stemmingswisselingen bij jou of je gezinsleden te herkennen. Op het moment dat je niet helemaal gelukkig bent, is een Sint-Bernard ongetwijfeld de eerste die dit door heeft. Een bedroefde of hectische sfeer in huis is dus ook van invloed op het gedrag van de hond; hou daar goed rekening mee.
Door zijn verleden is een Sint-Bernard een behoorlijk waakse hond. Als hij eenmaal doorheeft wat zijn territorium is, deelt hij deze niet meer met onbekende mensen. Dit is wel iets waar je goed op moet letten, aangezien je niet wilt dat hij met zijn zware gewicht bovenop iemand springt. Door zijn beschermingsinstinct is hij bovendien prima in staat om gevaar te herkennen. Hij is vervolgens moedig genoeg om jou en zijn andere baasjes tegen dit gevaar te beschermen.
In de omgang met kinderen is een Sint-Bernard behoorlijk voorzichtig. Hij ziet gevaren immers prima in en is dus niet bereid om risico’s met een (klein) kind te nemen. Desondanks is het nooit aan te raden om je kind alleen met hem te laten, dit vanwege zijn grote formaat waarmee hij je kind toch onbedoeld kan bezeren.
Dankzij zijn gedrag kan hij in ieder geval binnen de kortste keren uitgroeien tot een perfecte familiehond. Hij hecht veel waarde aan aandacht en aan zijn baasjes. Voor hen is hij ook bereid om door het vuur te gaan.
3. Verzorging
De exacte verzorging van een Sint-Bernard is afhankelijk van het soort vacht dat hij heeft. Als je een langharige Sint-Bernard hebt, moet je meer tijd uittrekken voor de verzorging. Het is daarbij bijvoorbeeld aan te raden om regelmatig zijn vacht door te borstelen en om vuil uit zijn haardos te verwijderen. Bij de kortharige variant is dat iets minder noodzakelijk, maar desondanks is het verstandig om hem regelmatig te borstelen. Bij een langharige variant is het overigens ook aan te raden om af en toe de lange haren bij de oren weg te knippen. Deze haren kunnen namelijk gaan irriteren en zodoende een oorontsteking veroorzaken.
Indien gewenst kan je jouw Sint-Bernard uiteraard ook regelmatig naar de trimsalon laten gaan. De hondentrimmer is in staat om de vacht van hem perfect te behandelen. Verder heeft een Sint-Bernard niet al te veel verzorging nodig, behalve het reguliere. Let dus op de lengte van zijn nagels en haal regelmatig een nat doekje over zijn kop en gezicht heen.
Door zijn gespierde torso en zijn hoge lichaamsgewicht loopt hij wel bepaalde risico’s. Zo is een Sint-Bernard hond gevoelig voor onder meer dysplasie in de elleboog en/of heup. In dat geval sluiten de onderdelen in een gewricht niet meer goed op elkaar aan, waardoor deze onderdelen snel gaan slijten. Dit doet behoorlijk veel pijn bij een Sint-Bernard. Daarnaast heeft hij een groter risico op een maagkanteling, op DCM (een afwijking aan de hartspier) en op het Wobbler Syndroom. Bij dit syndroom verschuiven de nekwervels een klein beetje, waardoor de merg in de rug beschadigd raakt. Tot slot kunnen ook epileptische aanvallen en problemen aan de ogen voor komen. Bij een Sint-Bernard is het dus onwijs belangrijk om zijn gezondheid goed te observeren. Vertrouw je iets niet? Ga dan direct naar de dierenarts.
4. Opvoeding
Met een juiste en consequente opvoeding groeit een Sint-Bernard uit tot een ware familievriend. Tijdens de opvoeding moet je daarbij wel respect bij hem afdwingen. Door het verleden van zijn voorouders denkt hij namelijk al snel dat hij iets in de gaten heeft of iets begrijpt. Dit kan het beste getypeerd worden als eigenzinnigheid. Met deze eigenzinnigheid moet je wel om kunnen gaan en daar moet je tijdens de opvoeding ook perfect op in weten te spelen. Behandel hem met respect, verhef je stem niet en maak geen wilde armbewegingen. Als hij eenmaal inziet dat jij zijn baasje bent, doet hij alles voor je. Dit heeft even tijd nodig, maar levert al snel onwijs veel plezier op.
Op het gebied van socialisatie kan je een pup ook het nodige bijbrengen. Je moet hem op jonge leeftijd al laten spelen met andere honden. Daardoor ziet hij vroegtijdig in dat andere honden, net zoals hem, uiterst vriendelijk zijn. Probeer tijdens de puppycursus dan ook verschillende prikkels bij hem uit en kijk hoe hij hier op reageert. Je kunt de opvoeding hier vervolgens op aanpassen.
Al met al is het opvoeden van dit ras naar verhouding niet bijzonder lastig. Zodra jij respect bij hem af weet te dwingen, zit je gebakken. Je dwingt respect af door duidelijk te communiceren, door rustig met hem om te gaan en door hem altijd voorop te stellen. Hij gaat dan al snel het hetzelfde gedrag bij jou vertonen; rustig, vol respect en altijd beschermend voor jou en je gezin.
5. Beweging
Het gedrag van een hond sluit niet altijd aan op zijn behoeften. Van nature is een Sint-Bernard namelijk rustig, maar toch vindt hij het heerlijk om los te rennen en lange wandelingen te maken. Tijdens deze beweging moet je wel continue op zijn fitheid en loopje letten. Dankzij zijn bouw en gewicht ligt een blessure of ander letsel namelijk altijd op de loer. Ook op jonge leeftijd moet je daarom voorzichtig met hem en zijn gewrichten om gaan. Pas daarom op met een gladde ondergrond, met scherpe bochten en met traplopen.
Behalve lange wandelingen vindt een Sint-Bernard het ook heerlijk om te zwemmen. Op die manier kan hij bovendien zijn gewrichten in betere conditie behouden. Ga je in de zomer lange wandelingen met je Sint-Bernard maken? Let er dan op dat zijn vacht nogal veel warmte vasthoudt. Het is daarom tijdens de zomerperiode ook aan te raden om niet al te lang te wandelen en de vacht goed vochtig te houden.
6. Geschiedenis
Dit ras stamt af van de molossers; dit waren grote en zware honden die duizenden jaren terug gebruikt werden als waakhonden. Door verschillende kruisingen ontstond in Zwitserland uiteindelijk de Sint-Bernard hond. Dit ras werd al snel gebruikt om gestrande reizigers in de Zwitserse Alpen op te sporen en weer veilig “thuis te brengen”.
In dit gebied bleek tevens snel dat dit ras perfect in staat is om gevaren te ontdekken. Zo kan een Sint-Bernard een lawine aan zien komen en is hij ook uiterst vakkundig in het aanvoelen van sneeuwstromen. Met dank aan een immens reukvermogen waren de Sint-Bernard honden ook in staat om slachtoffers van dergelijke natuurrampen op te sporen.
Zoals reeds gezegd; van nature had de Sint-Bernard een kortharige vacht. Na een kruising met een Newfoundlander ontstond de variant met de lange vacht. Beide varianten hebben in ieder geval hetzelfde zachtaardige en betrouwbare karakter. Als jij een Sint-Bernard met veel respect op weet te voeden, groeit hij vanzelf uit tot jouw beste maatje. Hij gaat voor jou door het vuur, hij beschermt zijn hele gezin en hij wordt graag in het gezin opgenomen. Wat dat betreft sluit zijn imposante verschijning niet aan op zijn zachtaardige karakter.
