Heidewachtel: lees hier alles over dit ras

De Heidewachtel, ook wel Kleine Münsterländer genoemd, is een zeer kenmerkende hond. De vacht met verschillende kleuren en de wilde oren zijn de meest opvallende uiterlijke kenmerken van dit ras. Ook in het gedrag zijn enkele opvallende zaken waarneembaar; al met al een zeer interessante én geliefde hond.

De voorouders van dit ras zijn de zogeheten Spioenen. Dit was een ras uit Spanje die zich had gespecialiseerd in het opjagen van honden. Deze jachthonden waren zeer atletisch en snel; iets wat je ook bij de Heidewachtel hedendaags terug ziet. Door veel baasjes wordt dit ras momenteel nog steeds als hulpje gebruikt bij het jagen. Ondertussen is het ras binnenshuis ook een waar feestje voor alle baasjes. Een Heidewachtel wordt gemiddeld 12 à 13 jaar oud.

1. Uiterlijke kenmerken

Het is niet voor niets dat dit hondenras vroeger veelal als jachthond gebruikt werd. Nee, de Heidewachtel was zeer atletisch gebouwd en kon zich daardoor goed en snel door de verschillende landschappen voortbewegen. De hond heeft hierdoor een krachtige verschijning; tegelijkertijd is de hond behoorlijk vrolijk, ondeugend en heeft hij bijvoorbeeld een sierlijk loopje.

De kop wordt gekenmerkt door onder meer een lange en rechte voorsnuit. Deze snuit heeft vaak een net iets andere kleur dan de vacht in het gezicht van de hond. Verder zijn de ogen donker gekleurd en hebben deze middelmatige afmetingen. De driehoekige oren worden hangend gedragen en zijn behoorlijk breed. Opvallend is ook dat de oren hoog aangezet zijn en een behoorlijk wilde uitstraling kunnen hebben; dat komt door de wilde haargroei op en rondom de oren.

De kop loopt middels een licht gewelfde nek over in een krachtige rug. Deze rug is behoorlijk lang; één van de redenen waarom dit ras zo snel is. Aan het einde van de krachtige en lange rug is een hoog aangezette staart te vinden. Als de Heidewachtel actief is, heeft deze staart een horizontale vorm. Bij rust hangt de staart hangend naar beneden.

Een Heidewachtel heeft een behoorlijk dichte en middellange vacht. Bij de poten, de staart en de oren is er sprake van bevedering?Haren die beduidend langer zijn dan de rest van de vacht.X. Dit is simpelweg een deken van lange(re) haren. De kleur van de vacht kan behoorlijk verschillende zijn. Nagenoeg alle Heidewachtels hebben een bruine en witbonte vacht met daarin verschillende kleuren en variaties. Dit zijn bijvoorbeeld donkere stippen of details met een schimmelkleur. Al met al bestaat er behoorlijk wat variatie, waardoor je niet al te snel twee identieke Heidewachtels tegen komt.

Opvallend bij dit ras is de verhouding tussen de lichaamslengte en het lichaamsgewicht. Een volwassen Heidewachtel weegt gemiddeld tussen de 18 en 27 kilo. Tegelijkertijd heeft een reu een gemiddelde schofthoogte?De hoogte vanaf de grond tot aan de bovenkant van de rug, gemeten bij de voorpoten.X van 54 centimeter en een teef een gemiddelde schofthoogte van 52 centimeter. De honden zijn dus best hoog, maar wegen niet noemenswaardig veel. Ook dat is één van de redenen waarom dit ras zo atletisch, snel en wendbaar is.

2. Gedrag

Een energieke hond met een vriendelijke benadering; op die manier kan een Heidewachtel kort en krachtig omschreven worden. Dit ras is onwijs lief, doet eigenlijk geen vlieg kwaad en hecht veel waarde aan een leuke samenwerking met zijn baasje. Binnen zijn karakter valt tevens de taakgerichtheid op. Door het verleden is een Heidewachtel heel erg gericht op het uitvoeren van taken. Je moet hem dus ook van taken voorzien. Doe je dat niet? Dan kan ongewenst gedrag de overhand gaan nemen.

Verder valt de waaksheid van dit ras op. Ondanks dat het geen al te imposante verschijning is, trakteert hij een bezoeker maar al te graag op een harde blaf. Als de bezoeker eenmaal in huis is, is het gedrag van de Heidewachtel echter compleet gekeerd. Vanaf dat moment doet hij vriendelijk tegen de bezoeker. Ook met andere huisdieren en kinderen gaat hij binnenshuis prima om.

Gedurende de dag heeft een Heidewachtel veel behoefte aan beweging. Tegelijkertijd vindt hij het heerlijk om even niet gestoord te worden. In zijn gedrag is daarom een opvallende paradox waarneembaar. Het advies is wel om een rustige en eigen plek voor hem in huis te creëren, zodat hij op die plek echt tot rust kan komen.

Daarnaast hecht hij veel waarde aan samenwerkingen. Hij werkt het liefste de hele dag met jou samen en voert verschillende taken voor je uit. Door hem de hele dag stil te laten zitten, roep je al snel een verveeld gevoel bij hem op. Het is super belangrijk om hem in beweging te houden en zowel fysiek als mentaal tot uitdagingen te stellen. Geef hem voldoende uitdagingen, zodat het verveelde gedrag niet de overhand gaat nemen. Een verveelde Heidewachtel kan namelijk behoorlijk vervelend zijn. Voorkom dat door de nodige aandacht aan hem te geven, door veel samen te werken en door hem de nodige uitdagingen voor te schotelen.

3. Verzorging

Het advies is om de vacht van een Heidewachtel twee keer per week door te borstelen. Daarmee blijft de vacht lekker schoon, ontstaan er geen klitten en wordt de vacht ontdaan van vuil en bacteriën. Indien gewenst kan je de hond ook af en toe wassen. Dat is met name aan te raden als jouw Heidewachtel regelmatig door het bos loopt te struinen of door modderbaden heen ploetert.

Kent dit ras veel gezondheidsproblemen? Daar is nog niet al te veel bekend over. Wel is het zo dat relatief veel honden binnen dit ras last krijgen van staar. Deze aandoening ontstaat vaak al op jonge leeftijd, waarbij de hond op den duur volledig blind wordt.

Ook is uit onderzoek gebleken dat relatief veel Heidewachtels last hebben van heupdysplasie. Bij deze aandoening sluiten de onderdelen binnen het gewricht niet meer naadloos op elkaar. Hierdoor heeft het gewricht bovenmatig veel slijtage; iets wat behoorlijk pijn gaat doen. Let dus goed op het loopje van je hond en laat de ogen ook regelmatig controleren door de dierenarts. Over verdere aandoeningen is weinig tot niets bekend.

Tot slot is het aan te raden om de haren van de Heidewachtel regelmatig bij te knippen. Met name de bevedering rondom de oren, de staart en poten moet regelmatig bijgeknipt worden. Doe je dat niet? Dan krijgt je hond niet alleen een nóg wilder uiterlijk, maar kunnen deze haren ook gaan irriteren. De haren kunnen bijvoorbeeld een ontsteking veroorzaken.

4. Opvoeding

Bij het opvoeden van een Heidewachtel is het aan te raden om de voordelen van zijn karakter perfect te gaan benutten. Het gaat hierbij met name om de mate van samenwerken. Zoals je eerder in dit artikel hebt kunnen lezen, heeft een Heidewachtel heel veel behoefte aan samenwerken. Dit betekent indirect dat hij graag tijd met jou doorbrengt en graag samen dingen met jou doet. Tijdens de opvoeding kan je hier op een handige manier gebruik van maken.

Verder is het bij de opvoeding van belang om helder en consequent te communiceren. Stel duidelijke regels op en volg deze regels zelf ook strikt op. Zorg er bovendien voor dat iedereen binnen jouw huishouden deze regels op een consequente manier hanteert. Een Heidewachtel is namelijk behoorlijk intelligent en kan daardoor prima zijn eigen regels maken. Als je hem niet de benodigde consequentie aanbiedt, gaat hij de regels al snel zelf opstellen en bepalen. Voorkom dat door heel consequent te zijn, duidelijke regels op te stellen en deze regels strikt op te volgen.

Ook is het van belang om een duidelijk plan uit te stippelen. Laat blijken aan je hond dat je hem voor meerdere taken in wilt gaan zetten. Daarmee win je al snel zijn respect, waardoor hij voor jou door het vuur gaat. Hij voert maar al te graag taken voor jou uit en luistert daarbij zeer nauw naar jouw instructies. Voordat het zo ver is, moet je wel het respect bij hem af gaan dwingen. Dat doe je door consequent te zijn, door hem veel liefdevolle aandacht te geven én door veel met hem samen te werken. Samenwerking en consequentie zijn eigenlijk de twee belangrijkste termen bij het opvoeden van een Heidewachtel.

Het advies is ook om een puppycursus te volgen. Dit ras is behoorlijk gehoorzaam; zeker op jonge leeftijd. Door op jonge leeftijd al met een dergelijke cursus te starten, kan je hem al snel op de gewenste lijn zien te krijgen. Het is vervolgens een stuk(je) makkelijker voor je om hem op te voeden. Bovendien ziet hij tijdens de puppycursus al dat hij heerlijk met jou samen kan werken. Dat is uiteindelijk waar jouw Heidewachtel gelukkig van gaat worden.

5. Beweging

In het verleden werd de Heidewachtel ingezet als jager. Door verschillende landschappen moest hij regelmatig lange afstanden afleggen om de jagers te kunnen helpen. Door dit verleden hebben de hedendaagse honden nog steeds veel energie. Mede hierom is het belangrijk om hem van voldoende beweging te voorzien. Dit betreft niet alleen fysieke beweging, maar je moet hem mentaal ook uit blijven dagen.

Met een Heidewachtel kan je prima dagelijks lange wandelingen te maken. Hij vindt het heerlijk om een bal te apporteren en hij vindt het heerlijk om door lastig begaanbare natuurgebieden te struinen. Iets waar zijn voorouders heel goed in waren. Je kunt echter ook prima met hem zwemmen, samen hardlopen of hem naast de fiets mee laten rennen.

Ook met denk- en behendigheidsspelletjes maak je hem heel blij. Stel hem voor lastige uitdagingen, gun hem zijn taken en zorg ervoor dat hij dagelijks al zijn energie kwijt kan. Als hij zowel fysiek als mentaal uitgedaagd wordt, blijft hij bovendien lang in perfecte conditie. Maak tijdens het wandelen geen abrupte bewegingen of scherpe bochten. Door hier voorzichtig mee om te gaan, voorkom je de vorming van heupdysplasie.

6. Geschiedenis

Voor de geschiedenis van de Heidewachtel moeten we terug naar de Duitse staat Westfalen. In dit gebied, gelegen in het noordoosten van Duitsland, werden de Heidewachtels maar al te graag ingezet door verschillende jagers. Deze jagers kregen de beschikking over dit ras nadat er een kruising was gemaakt tussen onder meer de Spioenen. Dit waren Spaanse jachthonden die onwijs goed wild op konden jagen.

Voor het opjagen van het wild in Westfalen werd al snel de Heidewachtel naar grote tevredenheid gebruikt. De honden waren snel, atletisch en hadden veel uithoudingsvermogen. Hierdoor waren zij perfect in staat om wilde dieren te vinden en deze vervolgens op een zeer slimme manier aan de jagers aan te wijzen. Ze hanteerden hier een speciale houding voor, waarbij de hond met één poot opgekruld stond. Met die poot gaf de hond duidelijk aan waar de prooi zich exact bevond. Het was voor de jagers vervolgens een koud kunstje.

Vanaf het jaar 1840 kwam de populatie van de Heidewachtels in gevaar. Het aantal professionele jagers nam namelijk snel af, waardoor de honden ook minder noodzakelijk waren. Nadat twee broers Löns in Neder-Saksen meerdere Heidewachtels vonden, gingen zij intensief aan de slag met het fokken van dit ras. Uiteindelijk werd in 1912 de rasvereniging opgericht, waarna het ras niet langer met uitsterven bedreigd werd.

Door de jaren heen zijn de Heidewachtels behoorlijk populair geworden. Sommige van deze honden worden nog steeds tijdens de jacht gebruikt, terwijl andere honden dienst doen als een energieke en gezellige gezinshond. Het maakt niet zoveel uit waar jij de Heidewachtel voor gaat gebruiken, zolang je hem maar van de benodigde beweging voorziet. Als je hem veelal uitdaagt en veel met hem samenwerkt, maak je hem al snel heel gelukkig.

Veelgestelde vragen

Misschien vind je deze artikelen ook interessant?