Een prachtige hond, een zeer zeldzame hond en een loyale/lieve hond. Dat is eigenlijk in een notendop de geweldige Saarlooswolfhond omschreven. Dit ras is vrij zeldzaam te noemen, waardoor de kans klein is dat je ‘m in ons land tegenkomt. Mocht je graag specifiek dit ras als huisdier hebben, dien je deze bij een gespecialiseerde fokker te kopen.
Als je voor een Saarlooswolfhond kiest, haal je eigenlijk een combinatie van een wolf en een hond in huis. Als je de foto’s van een Saarlooswolfhond ziet, is het namelijk net alsof je naar een soort van wolf zit te kijken. Ook zijn naam laat duidelijk blijken dat hij enige overeenkomsten heeft met een heuse wolf. Over de geschiedenis van dit ras bestaat de nodige onduidelijkheid, maar we weten wél zeker dat dit ras van origine uit ons land komt. Ja zeker. De Saarlooswolfhond is een officieel Nederlands hondenras.
De heer Leendert Saarloos heeft een belangrijke rol gespeeld in het fokken van dit ras. Naar verluidt heeft hij daarvoor een Duitse Herder en een Europese wolvin gebruikt. Uiteindelijk heeft dit voor dit prachtige hondenras gezorgd. De Saarlooswolfhond is niet alleen zeldzaam, maar ook prachtig én tamelijk gezond. Een gemiddelde hond binnen dit ras wordt zo’n 11 tot 13 jaar oud, maar er bestaan ook verhalen van Saarlooswolfhonden die maar liefst 15 jaar oud geworden zijn.
Samenvatting Saarlooswolfhond
Dit zijn de belangrijkste eigenschappen van de Saarlooswolfhond.
1. Uiterlijke kenmerken
Is de Saarlooswolfhond een hond of een wolf? Die vraag is eigenlijk een terechte vraag, aangezien zijn uiterlijk behoorlijk veel overeenkomsten heeft met een echte wolf. Zo is zijn lichaam behoorlijk lang, heeft hij het loopje van een wolf en heeft hij ook een wolfachtige kop. Onderaan de streep kunnen we met name concluderen dat dit een prachtige hond is om zien. De vacht met de verschillende kleuren en zijn bijzondere kop zijn enkele typerende kenmerken.
Als je dit ras rond ziet lopen, is het ook net alsof je naar een wolf kijkt. Hij heeft namelijk een relatief lang lichaam, maar dat lichaam is wel prachtig in balans. Opvallend daarbij is dat hij alles behalve dik is, maar dat hij wel zeer krachtig oogt. Qua loopje vertoont hij ook veel overeenkomsten met een wolf, terwijl ook zijn achterhandDe achterpoten en aangrenzende lichaamsdelen van de hond.X en staart veel op een wolf lijken.
Op zijn gehele lichaam heeft zijn vacht verschillende kleuren. Over het algemeen wordt deze kleur aangeduid als “wolfsgrauw”. Dat is eigenlijk de benaming voor de combinatie wildkleurige tinten met zwarte en grijze tinten. Het is eigenlijk lastig om de exacte kleuren te definiëren; we raden je daarom aan om even de foto’s van dit ras te bekijken. Je ziet dan direct wat we bedoelen.
De vacht van een Saarlooswolfhond bestaat uit een wollige ondervacht en een dekkende laag. Deze dekkende laag komt met name in de zomer tot uiting, aangezien hij dan afscheid heeft genomen van zijn dikke ondervacht. Daarentegen heeft hij deze dikke ondervacht in de winter juist wel nodig; met name bij zijn kraag zie je dan een fraaie, volle beharing.
Zijn kop is behoorlijk breed te noemen en heeft een wigvorm. Opvallend zijn zijn lange en grote oren; deze oren zijn relatief hoog aangezet en worden omhoog gedragen. Zijn snuit valt het beste typeren als “grof en krachtig”, terwijl zijn ogen bijzonder fraai te noemen zijn. Zijn ogen zijn relatief groot en hebben een unieke kleur; de kleur heeft een gele tint. Door de amandelvorm heeft hij een zeer gave blik als je in zijn ogen kijkt.
Is een Saarlooswolfhond groot te noemen? Ja, dat is hij zeker. Een reu kan een schofthoogteDe hoogte vanaf de grond tot aan de bovenkant van de rug, gemeten bij de voorpoten.X van wel 75 centimeter behalen, terwijl een teef iets kleiner is met een maximale schofthoogte van 70 centimeter. Een volwassen hond binnen dit ras weegt al snel zo’n 40 kilo; het is dus zeker geen hond die je eventjes op schoot neemt.
Zoals hierboven al gesteld; zijn lichaam is zeer harmonieus gebouwd. Hij lijkt perfect in balans te zijn en dat zie je ook terug aan zijn staart. Zijn staart is laag aangezet en wordt hangend gedragen, waarbij zijn staart wel nog een “bocht” maakt. Al met al een indrukwekkende en gave hond om te zien.
2. Gedrag
Voordat je een Saarlooswolfhond in huis gaat nemen, is het verstandig om je goed in te lezen. Het karakter van dit ras is namelijk vrij uniek te noemen, waardoor het wenselijk is dat je enige ervaring hebt met het in huis hebben van een (grote) hond. Bovendien is het wenselijk dat je stevig in je schoenen staat en dat je het gedrag van hem ook gaat begrijpen.
Het is namelijk absoluut géén hondenras die jou continue wil pleasen. Hij is namelijk super zelfstandig te noemen en kan zichzelf prima redden. Ondertussen is hij wel aanhankelijk naar jou toe. Hij weet namelijk dat jij zijn baasje bent, maar ondertussen weet hij ook dat hij zich prima zelf kan redden. Hij laat het dan ook niet toe dat jij de volledige macht over hem uit gaat voeren.
Het is dan ook van cruciaal belang dat je een hechte band met hem op weet te bouwen. Als er sprake van wederzijds respect is, gaat hij vanaf dat moment voor jou door het vuur. Hij beschermt jou met man en macht en is daarbij behoorlijk waaks te noemen. Zint hem een bepaalde situatie niet helemaal? Dan komt hij ook direct in actie. Zijn imposante voorkomen en zijn luide blaf zijn vaak al voldoende om mensen af te schrikken en op afstand te houden.
In de omgang binnenshuis is hij behoorlijk makkelijk te noemen. Zo gaat hij prima samen met andere huisdieren en is hij ook uitermate vriendelijk voor kinderen. Uiteraard is het niet aan te raden om hem alleen met kinderen te laten; zorg ervoor dat je altijd toezicht houdt, aangezien een ongeluk in een klein hoekje zit.
Onthoud tot slot dat hij nauwe banden heeft met een wild dier; de wolf. Het is mede daardoor geen hond die je volledig af kunt richten, aangezien zijn zelfstandigheid al snel de overhand neemt. Mocht je graag een hele gehoorzame hond hebben, is het verstandiger om te kijken naar een ander hondenras. Door hem wél gehoorzaam te laten worden, kun je van hem een neurotische, terughoudende en onrustige hond maken. Hij voelt zich dan absoluut niet op zijn gemak en dat brengt de nodige gevaren met zich mee. Bouw dus een hechte band met hem op, maar leg hem niet compleet aan banden.
3. Verzorging
De vacht van een Saarlooswolfhond is onwijs uniek te noemen. Dat komt enerzijds door de vachtstructuur en de kleuren van de vacht, maar ook door de verzorging die zijn vacht vraagt. Zijn vacht vraagt namelijk om niet al te veel verzorging. Het advies is om zijn vacht af en toe door te borstelen, maar borstel zeker niet elke dag zijn vacht door. Zijn vacht heeft namelijk zelf de eigenschappen om zich te reinigen en daarmee schoon te houden.
Wel is het belangrijk om de reguliere verzorging uit te voeren. Poets zijn gebit regelmatig en knip zijn nagels regelmatig bij. Bij veel andere hondenrassen met vergelijkbare oren is het advies om de oren goed schoon te houden. Juist dát is niet van belang bij een Saarlooswolfhond. Zijn oren hebben namelijk een unieke structuur, waardoor hij nagenoeg nooit last van oorontstekingen heeft.
Gezien de hoge leeftijd van veel Saarlooswolfhonden kunnen we concluderen dat het een gezond ras is. Desalniettemin moet je rekening houden met enkele gezondheidsproblemen. Zo heeft dit ras behoorlijk vaak last van epilepsie; hierbij treedt er eigenlijk kortsluiting in de hersenen op, waardoor hij bijvoorbeeld om kan vallen en schokkerige bewegingen gaat maken. Indien hij vaker last van epileptische aanvallen heeft, is een bezoek aan de dierenarts aan te raden.
Verder moet je rekening houden met de mogelijkheid op de volgende (erfelijke) aandoeningen: progressieve retina atrofie (afwijking aan de ogen), hypofysaire dwerggroei (de pup wordt niet al te groot, aangezien hij groeihormonen mist), heupdysplasie (bovenmatige slijtage aan heup, veel pijn en mank lopen) en degeneratieve myelopathie (verlammingsziekte waarbij de zenuwen in het ruggenmerg af gaan sterven). Bij al deze aandoeningen is een spoedig bezoek aan de dierenarts de enige juist keuze die je kunt maken.
4. Opvoeding
Het opvoeden van een Saarlooswolfhond is met geen enkele andere opvoeding te vergelijken. Je hebt met meerdere aandachtspunten te maken, waarbij je perfect in moet spelen op het feit dat hij overeenkomsten met een wolf heeft. Het is, zoals hierboven al gesteld, dus zéker geen ras die je compleet af kunt trainen. Tijdens de opvoeding draait het daarom met name om het opbouwen van een hechte band en het verkrijgen van wederzijds respect.
Dat weet je onder meer voor elkaar te krijgen door altijd geduldig te zijn. Ga nooit met de harde hand regeren, wordt nooit boos en wordt zeker nooit agressief. Mocht je dat wel doen, weet je hem zeer angstig en/of onzeker te maken. Met een Saarlooswolfhond wil je absoluut geen ruzie; behandel hem daarom altijd met respect, met liefde en op een positieve manier.
Besteed bovendien veel aandacht en tijd aan de socialisatie. Hij gaat daardoor niet alleen beter met andere honden om, maar hij weet ook beter alle prikkels te verwerken. Zo vindt hij het op jonge leeftijd lastig om in een druk gebied rond te lopen. Door hem hier op jonge leeftijd mondjesmaat aan te laten wennen, kun je hem beter om leren gaan met verschillende prikkels.
Tot slot moet je de nodige tijd besteden om hem te leren alleen thuis te zijn. Hij vindt het absoluut geen pretje om alleen thuis te zijn; begin daarom eerst met 2 minuten, dan met 5 minuten en dan met 10 minuten. Door dit stapsgewijs op te bouwen, kun je hem aan deze (nieuwe) situatie goed laten wennen.
5. Beweging
In het verleden was de Saarlooswolfhond gewend om veel te bewegen. Iets wat ook wolven gewend zijn en wat je ook duidelijk terug ziet in de hunkering naar beweging bij de hedendaagse honden van dit ras. Je moet hem dagelijks van de nodige beweging voorzien, aangezien hij anders zijn ei absoluut niet kwijt kan.
Laat hem tijdens een wandeling niet alleen even een plasje doen, maar trek er echt met hem op uit. Laat hem lekker rondrennen, laat hem een beroep doen op zijn uithoudingsvermogen en speel ook leuke spelletjes met hem. Hij is toch wel behoorlijk aanhankelijk te noemen, waardoor hij het ook super vindt om dingen sámen met jou te doen. Zeker als een Saarlooswolfhond ondertussen in beweging is en daarmee zijn energie kwijt kan. Pas wel op met scherpe bochten en abrupte bewegingen; de vorming van heupdysplasie ligt immers op de loer.
6. Geschiedenis
Voor de geschiedenis van dit ras moeten we naar de heer Leendert Saarloos. Hij was vroeger bezig met het verbeteren van de Duitse Herder. Zo was het onder meer zijn wens dat de Duitse Herder een beter uithoudingsvermogen zou krijgen; hij besloot uiteindelijk om een Duitse Herder met een wolvin te gaan kruisen. Een wolf staat immers bekend om zijn ongekende uithoudingsvermogen.
Hoe hij dit precies heeft gedaan, is nooit 100% duidelijk geworden. Zo is het ook niet zeker of de Saarlooswolfhond een pure kruising tussen een Duitse Herder en een Wolvin is óf dat er mogelijk nog meer hondenrassen bij betrokken zijn. Toen Leendert Saarloos kwam te overlijden, was zijn fokexperiment geen al te groot succes gebleken. Na zijn dood gingen echter meerdere mensen zich met de Saarlooswolfhond bemoeien, waardoor dit ras alsnog zicht op een gelukkige toekomst kreeg. Door een hedendaags streng fokbeleid zijn de hedendaagse Saarlooswolfhonden gezond te noemen. Tegelijkertijd zijn het onwijs unieke honden, zowel qua uiterlijk als karaktereigenschappen. Mede daarom is de Saarlooswolfhond geen hond die voor elk baasje geschikt is.