De naam van dit prachtige hondenras laat direct zien waar de oorsprong ligt; in de (Franse) Pyreneeën. In dit bergachtige gebied werd de Pyrenese berghond eeuwen geleden ingezet voor onder meer het bewaken van de kastelen. Door de jaren heen is dit ras behoorlijk populair gebleven; ook nu is dit ras immers behoorlijk populair.
De witte vacht, de manenkraag rondom de hals en de guitige kop. Het zijn stuk voor stuk kenmerkende eigenschappen van de Pyrenese Berghond. Behalve de uiterlijke kenmerken heeft dit ras ook enkele karakteristieke eigenschappen. Zo staat dit ras bekend om zijn loyaliteit, zijn aanhankelijkheid en zijn zelfverzekerdheid. Met een Pyrenese Berghond in huis ben je verzekerd van veel gezelligheid en onwijs veel loyaliteit. Een Pyrenese Berghond wordt gemiddeld 10 tot 12 jaar oud, met soms uitschieters naar 13 jaar en ouder.
Samenvatting Pyrenese Berghond
Dit zijn de belangrijkste eigenschappen van de Pyrenese Berghond.
1. Uiterlijke kenmerken
In het huidige uiterlijk van de Pyrenese Berghond zijn de invloeden van vroeger duidelijk terug te zien. Het feit dat hij in de Pyreneeën opgegroeid is, heeft er onder meer voor gezorgd dat hij krachtig is, veel uithoudingsvermogen heeft én een dikke vacht heeft. Tegelijkertijd is het een forse hond; afhankelijk van het geslacht kan de hond een schofthoogteDe hoogte vanaf de grond tot aan de bovenkant van de rug, gemeten bij de voorpoten.X van 75 tot 80 centimeter behalen en een maximaal gewicht van 60 kilo.
De kop van een Pyrenese Berghond is behoorlijk groot te noemen. Daarbij is het ook opvallend dat de kop een V-vorm heeft. Opvallend bij de kop zijn onder meer de kleine hangoren. Deze kleine oren liggen dicht tegen de kop aan, waarbij de driehoekige vorm óók opvalt. De ogen van een Pyrenese Berghond zijn ook niet al te groot en hebben een amandelvorm. Qua kleur bestaat er van deze ogen eigenlijk maar één variant; donkerbruin. De snuit van hem is volledig zwart, waardoor de snuit een mooi contrast vormt met zijn lichte vacht.
De relatief grote kop loopt over in een krachtige hals. Bij deze hals is het opvallend dat de haren nogal lang zijn, waardoor de hond een prachtige manenkraag heeft. Op dat gebied kan een Pyrenese Berghond zeker met een leeuw vergeleken worden. De krachtige hals loopt over in een minstens net zo’n krachtige rug; al die spieren waren vroeger nodig om te kunnen overleven in de Pyreneeën. Aan het einde van de rug is een ietwat wilde staart te vinden. Deze staart wordt in rust naar beneden gedragen; bij een inspanning of alerte toestand wordt de staart krullend over de rug gedragen.
Ook is het opvallend dat het lichaam langer dan hoger is. De hond heeft min of meer een uitgestrekt lichaam, waardoor hij zeer atletisch is. Daarbij komen zijn grove en krachtige poten ook prima van pas. Bij de achterpoten heeft een Pyrenese Berghond een zogeheten wolfsklauw; dat is benaming voor de dubbele hubertusklauwen aan de achterpoten.
Aangezien de hond vroeger in koude gebieden moest zien te overleven, heeft hij twee dikke vachten. De fijne ondervacht is behoorlijk dik te noemen, terwijl de bovenste vacht behoorlijk lang is. Deze combinatie van vachten zorgt ervoor dat de hond het heerlijk warm heeft én dat hij een bijzonder gave uitstraling heeft. De hond is imposant om te zien; dat komt deels door de prachtige vacht, maar ook deels door zijn imposante figuur. Een Pyrenese Berghond is een reusachtige hond met een maximale schofthoogte van wel 80 centimeter.
Qua vachtkleuren bestaan er weinig varianten: deze hond heeft altijd een witte of een licht gele vacht. Bij de Pyrenese Berghond is het wel toegestaan dat er her en der details in een andere kleur op de vacht zichtbaar zijn. Deze details mogen op de staart, bij de kop of rondom de oren aanwezig zijn in een grijze of tankleur.
2. Gedrag
Niet alleen qua uiterlijk kent dit ras verwijzingen naar vroeger, maar ook qua gedrag. Vroeger werd de Pyrenese Berghond veelvuldig gebruikt als bewaker van kuddes, kastelen en overige gebouwen. Mede door dit verleden is de Pyrenese Berghond zelfstandig en moedig. Je kunt hem gerust met een belangrijke taak op pad sturen; je weet dat hij deze taak tot een goed eind gaat volbrengen.
In veel families is dit ras uitgegroeid tot het centrale middelpunt. Het is immers een ware familiehond die prima met iedereen om kan gaan. Hij is zeer lief voor kinderen, hij gaat voor zijn baasjes door het vuur en hij is behoorlijk aanhankelijk. Je moet dus wel rekening houden met de nodige uurtjes aandacht die je aan hem moet geven. Daar krijg je in ieder geval veel liefde en positieve aandacht voor terug.
In zijn gedragingen is af en toe wel een vorm van eigenwijsheid te bespeuren. Het is een behoorlijk intelligente hond, waardoor hij soms denkt dat hij alle wijsheid in pacht heeft. Mede hierom is het van belang dat jij de baas bent en dat je hem op een consequente manier op weet te voeden. Jij moet de regels bepalen en dat moet je hem vanaf jonge leeftijd al duidelijk zien te maken.
Van nature is een Pyrenese Berghond absoluut niet agressief. Hij kan binnenshuis prima omgaan met kinderen, hij valt graag in de smaak bij alle gezinsleden en gaat ook prima om met andere huisdieren. Buitenshuis kan hij echter enigszins wantrouwend zijn ten opzichte van andere honden. Het is daarom belangrijk om hem op jonge leeftijd al in contact te laten komen met andere honden.
Loopt de Pyrenese Berghond bij jou het erf rondt? Dan kan je vertrouwen op zijn waaksheid. Hij houdt de omgeving in de gaten en kan situaties prima inschatten. Dankzij zijn intelligentie en moed is hij ook in staat om op de juiste manier te handelen; bij dit handelen stelt hij jou en alle andere gezinsleden centraal. Mede hierom is het een super loyale en betrouwbare hond waar je echt op kunt bouwen.
3. Verzorging
De vacht van een Pyrenese Berghond is behoorlijk lang, waardoor de vacht om de nodige verzorging vraagt. Het advies is om de vacht regelmatig door te borstelen en goed schoon te maken. Met name de manenkraag rondom de hals moet goed schoongemaakt worden, zodat het vuil zich hier niet kan gaan nestelen. Borstel eens per dag de vacht goed door, zodat de vorming van klitten ook volledig voorkomen wordt.
Verder is het goed om te weten dat deze honden behoorlijke eters zijn. Een gemiddelde hond van dit ras eet 1 tot 2 kilo per dag. Het advies is om een combinatie van droogvoer en vlees voor te schotelen; daar zitten alle benodigde voedingsstoffen in.
Aan het begin van de 20e eeuw werd dit ras op grote schaal gefokt. Gelukkig heeft dit niet voor al te veel gezondheidsproblemen gezorgd. Het enige waar je scherp op moet zijn, is elleboog- en heupdysplasie. Bij deze aandoening sluiten de onderdelen in het gewricht niet meer feilloos aan, waardoor de gewrichten snel gaan slijten. Dit brengt veel pijn voor de hond met zich mee; observeer daarom goed zijn loopje en trek, indien nodig, tijdig aan de bel bij de dierenarts.
4. Opvoeding
Het is goed om te weten dat een Pyrenese Berghond relatief traag volwassen wordt. Pas op een leeftijd van 2 á 3 jaar is hij volledig volwassen. Dit betekent dat je ook een langere periode hebt om hem op te voeden. Desalniettemin is het advies om hem vanaf de allereerste dag met veel liefde en aandacht op te voeden.
Dit ras staat bekend om zijn loyaliteit en zijn aanhankelijkheid. Dit betekent dat je tijdens de opvoeding zo snel mogelijk zijn respect moet winnen. Dat doe je door hem met veel liefde en aandacht te behandelen. Ga je met de harde hand regeren? Dan heb je een groot probleem; op dat moment nemen zijn eigenwijsheid én zijn intelligentie het over. Hij kan zich daardoor bovendien angstig gaan voelen, waardoor hij ook agressief uit de hoek kan komen.
Wees tijdens de opvoeding altijd consequent en stel duidelijke regels op. Deze regels weet een Pyrenese Berghond vervolgens prima op te volgen, aangezien hij onwijs leergierig is. Hij voert ook graag taken voor je uit en hij is zeer aanhankelijk. Van die eigenschappen kan je tijdens het opvoeden perfect gebruik maken.
Tijdens de opvoeding is het bovendien belangrijk om veel tijd te besteden aan de socialisatie. Een Pyrenese Berghond kan van nature ietwat wantrouwend ten opzichte van andere honden zijn. Door hem op jonge leeftijd met andere honden in aanraking te laten komen, voorkom je dat dit op latere leeftijd voor problemen gaat zorgen.
Tot slot is het goed om te weten dat hij op volwassen leeftijd onwijs sterk is. Om te voorkomen dat hij je over straat mee sleurt, is het aan te raden om het trekken aan de riem zo snel mogelijk af te leren. Vanaf het allereerste moment moet hij door hebben dat jij hem uitlaat in plaats van andersom. Als je dat voor elkaar weet te krijgen, genieten jullie heerlijk van lange wandelingen.
5. Beweging
Van nature bevindt een Pyrenese Berghond zich het liefste in de buitenlucht. Ongeacht of het nou regent, sneeuwt of hagelt. Hij is gek op de buitenlucht en is, dankzij zijn dikke vacht, ook prima bestand tegen koude weersomstandigheden. Aangezien hij het liefste buiten is, is het advies om veel met hem er op uit te trekken. Ga lange wandelingen maken, laat hem naast de fiets mee rennen en laat hem heerlijk spelen. Op die manier komt hij aan zijn beweging én kan hij al zijn energie kwijt.
Gezien zijn intelligentie is het ook aan te raden om behendigheidsspelletjes en dergelijke te spelen. Daarmee daag je hem op het mentale vlak uit, zodat hij continue scherp blijft. Bovendien kan je hem ook dagelijks enkele taken uit laten voeren. Deze taken voert hij met alle liefde voor jou uit.
Tijdens het bewegen moeten abrupte bewegingen en scherpe bochten zoveel mogelijk voorkomen worden. Dergelijke bewegingen kunnen van invloed zijn op de gewrichten van de Pyrenese Berghond; door het lichaamsgewicht hebben die gewrichten het immers al niet al te makkelijk. Observeer daarom ook regelmatig de motoriek van hem.
6. Geschiedenis
Voor de geschiedenis van dit ras kunnen we terug naar de 1800 voor Christus. Archeologen hebben namelijk overblijfselen gevonden van honden die zéér veel overeenkomsten met de Pyrenese Berghond vertoonden. Ook in de Middeleeuwen was dit ras onwijs populair, onder meer vanwege de prachtige, licht gekleurde vacht.
In het jaar 1675 werd dit ras door Koning Lodewijk XIV uitgeroepen tot de Koninklijke hond van Frankrijk. Deze prestigieuze titel heeft voor nóg meer populariteit gezorgd. Gelukkig heeft deze populariteit niet gezorgd voor een ongezonde lijn binnen het fokprogramma van dit ras. De hedendaagse Pyrenese Berghonden zijn sterk, krachtig en gezond. In sommige delen van Noord-Frankrijk worden deze honden zelfs nog gebruikt om melk te bezorgen en kleine karretjes te trekken. Ook doen deze honden nog prima dienst als beschermer van een kudde vee, maar in ons land staan de honden met name te boek als een familiehond. Weinig honden zijn zo loyaal, aanhankelijk én fraai als de Pyrenese Berghond.
Hoe gaat de pyreneese berghond om met dit warme weer .!!!
Beste Ton Hilbrands,
Belangrijkste is om rustig aan te doen en je hond genoeg water te geven. Je zou daarnaast ook kunnen kijken voor de aanschaf van een koelmat, zie: http://hondenpassie.nl/beste-producten/koelmat/.
Met vriendelijke groet,
Team HondenPassie.nl.