Op basis van de naam zou je vermoeden dat de oorsprong van de Faraohond in Egypte terug te vinden is. Daar is echter niks van waar; meerdere onderzoeken hebben namelijk uitgewezen dat de roots van dit hondenras in Malta liggen. In Malta stond dit hondenras voorheen bekend als “Blushing Dog”, maar hedendaags is “Faraohond” de meest gebruikte naam voor dit hondenras.
Als je graag een Faraohond in huis wilt nemen, moet je behoorlijk diep in de buidel tasten. Dit ras staat namelijk te boek als één van de duurste hondenrassen ter wereld, waardoor je niet – zoals bij andere hondenrassen – slechts enkele honderden euro’s hoeft te betalen. Het relatief hoge bedrag voor de Faraohond is echter wel een uitgave waar je géén spijt van gaat krijgen. Dit ras staat namelijk te boek als een loyaal, zachtaardig doch temperamentvol, sociaal én intelligent ras. Ook is het mooi meegenomen dat hij relatief goed en makkelijk te trainen is.
In het verleden werd de Faraohond in Malta gebruikt als een konijnenjager. Hij is dan ook bijzonder snel, atletisch en behendig. Mede door zijn slanke en gestroomlijnde lichaam is het bovendien een zeer fraaie hond om te zien. Mocht je een Faraohond in huis willen halen, ga je dus genieten van een fraaie en een lieve hond. Bovendien is dit ras relatief gezond; een Faraohond wordt in veel gevallen tussen de 11 en 14 jaar oud.
Samenvatting Faraohond
Dit zijn de belangrijkste eigenschappen van de Faraohond.
1. Uiterlijke kenmerken
Als je een Faraohond op straat ziet lopen, zie je eigenlijk direct dat we hierbij met een unieke hond te maken hebben. Zijn lichaam, zijn motoriek en zijn kop zijn stuk voor stuk vrij bijzonder te noemen. Daarbij komt ook nog eens dat hij relatief groot en hoog is; een volwassen reu kan bijvoorbeeld een schofthoogteDe hoogte vanaf de grond tot aan de bovenkant van de rug, gemeten bij de voorpoten.X van maximaal 63 centimeter behalen. Overigens doet een teefje daar niet al te veel voor onder met een maximale schofthoogte van 61 centimeter.
Tegelijkertijd is het opvallend dat een volwassen Faraohond niet al te veel weegt. Het gewicht voor een volwassen hond binnen dit ras – ongeacht het geslacht – ligt tussen de 18 en 27 kilo. Dat is een vrij miniem gewicht te noemen, aangezien de schofthoogte dus wel meer dan 60 centimeter bedraagt. Deze cijfers laten duidelijk zien dat de Faraohond een slank en elegant lichaam heeft.
Zijn kop kenmerkt zich door een relatief lange snuit. Deze snuit loopt naar voren toe ook steeds dunner af, waardoor zijn kop een ietwat spitse vorm heeft. Ook zijn oren zijn bijzonder opvallend te noemen; deze zijn behoorlijk groot en staan rechtovereind. Als je hem in zijn ogen aankijkt, zie je een ongekend levendige blik. Dit komt onder meer door de stand van zijn ogen, maar ook door de kleur van zijn ogen. De kleur is lastig te definiëren, maar de kleur “amber” komt hier nog het dichtst bij in de buurt; dit is een combinatie van oranje en geel en valt te vergelijken met de kleur van barnsteen.
Net zoals zijn kop is dus ook zijn gehele lichaam elegant en slank om te zien. Opvallend daarbij zijn de relatief lange en smalle poten van de Faraohond; juist door de bouw van deze poten is hij in staat om ongekende snelheden te behalen tijdens het rennen. Zijn rug loopt naar de achterhandDe achterpoten en aangrenzende lichaamsdelen van de hond.X toe een klein beetje af, terwijl zijn hals vrij lang te noemen is. Aan het einde van zijn rug is een hoog aangezette én lange staart te vinden. Deze staart hangt sierlijk naar beneden en reikt tot aan ongeveer zijn knieën.
De vacht is behoorlijk kort te noemen en kenmerkt zich veelal door één en dezelfde kleur. Wel is het zeer wenselijk dat er op de staart, bij de borst en/of bij de tenen witte aftekeningen zijn. Voor de rest is het “standaard” dat de Faraohond een compleet roodbruine kleur heeft. Daarbij is het níet wenselijk dat hij vlekken, strepen of andere aftekeningen van een andere kleur heeft, met uitzondering van de hierboven genoemde aftekeningen.
2. Gedrag
Bij het bespreken van het gedrag van een Faraohond is het allereerst van belang om zijn jachtpassie en jachtinstinct te bespreken. Zoals eerder op deze pagina al aangegeven, werd dit ras op Malta ingezet als een konijnenjager. Door zijn doorzettingsvermogen, zijn perfecte lichaam en zijn intelligentie was hij hier een zeer intelligente hond voor. Hedendaags is hij nog steeds in staat om op konijnen te jagen, maar dat wil je hoogstwaarschijnlijk liever niet hebben. Je moet daarom vanaf het allereerste moment veel aandacht aan zijn jachtpassie besteden en dit tijdens zijn gehele leven eigenlijk ook niet meer uit het oog verliezen.
Dé 12-delige musthave puppy checklist
Verder is hij behoorlijk aanhankelijk, bouwt hij graag een hechte band met zijn baasje op en is hij ook behoorlijk komisch te noemen. Als je een Faraohond zo ziet staan, heeft hij een ietwat bijzonder uiterlijk. Achter dit uiterlijk schuilt dus echter een hond die onwijs dol is op gezelschap. Hij vindt het daarbij heerlijk om grapjes uit te halen, om leuke dingen met zijn baasjes te doen en om op die manier te genieten van zijn leven.
Binnenshuis heb je eigenlijk geen kind aan hem. Je kunt hem makkelijk regels en commando’s aanleren, doordat hij behoorlijk intelligent en leergierig is. Ook is hij goed in de omgang met kinderen, kan hij prima omgaan met andere huisdieren en doet hij binnenshuis eigenlijk geen vlieg kwaad. Desalniettemin is het nóóit aan te raden om hem alleen met een klein kind te laten. Dit brengt simpelweg te veel risico’s met zich mee, aangezien een ongeluk in een klein hoekje zit.
Buitenshuis is de Faraohond echter wel een andere hond. Hij is dan behoorlijk terughoudend naar andere mensen en andere honden toe, hij is alert en hij lijkt zich niet altijd goed te kunnen ontspannen. Mede hierom is het van belang om hem op jonge leeftijd goed te laten socialiseren, bijvoorbeeld op een puppycursus.
Al met al is de Faraohond een hond waar je echt op kunt bouwen. Hij heeft al snel veel respect voor je, hij hecht veel waarde aan zijn geliefde mensen om hem heen en hij doet het liefste de gehele dag door leuke dingen met jou. Buitenhuis is hij niet de meest makkelijke hond, maar ook dit valt relatief goed te trainen. Zolang je maar lief, consequent, respectvol en rustig blijft; dan heb je eigenlijk geen kind aan hem.
3. Verzorging
Het verzorgen van een Faraohond neemt niet al te veel tijd in beslag. Dit komt met name door de lengte en de structuur van zijn vacht. Doordat zijn vacht relatief kort is, hebben vuil en andere bacteriën weinig kans om zich ín de vacht te gaan nestelen. Desalniettemin is het aan te raden om regelmatig met een rubberen handschoen over zijn vacht te gaan, waardoor je zijn vacht in goede conditie houdt. Met deze rubberen handschoen weet je bijvoorbeeld ook direct alle loshangende haren uit zijn vacht te verwijderen.
Het is verder niet te adviseren om een Faraohond vaak in bad te doen en/of vaak te wassen. Zijn vacht is daar simpelweg niet tegen bestand en kan na verloop van tijd beschadigd raken door de een te hoge frequentie van de wasbeurten. Voorzie hem verder van de “normale” verzorging; poets zijn gebit regelmatig, houd zijn oren goed schoon en knip zijn nagels bij.
Ook is het prettig om te weten dat een Faraohond, ook wel Pharaohond genoemd, weinig veelvoorkomende gezondheidsproblemen kent. Mede hierdoor weten veel honden binnen dit ras een leeftijd van wel 14 jaar of ouder te behalen; je kunt dus ook echt bouwen op een gezonde en actieve hond. Daarbij moet je wel rekening houden met zijn veelzijdigheid. Zo is het bij dit ras onwijs belangrijk dat je hem het juiste voer voorschotelt en dat je een comfortabele slaapplek voor hem creëert. Zo zijn de meeste Faraohonden onwijs gek op een comfortabel en zacht hondenbed.
4. Opvoeding
Bij het opvoeden van een Faraohond draait het onder aan de streep eigenlijk maar om één ding; consequentie. Door hem op een consequente wijze op te voeden, weet je hem relatief snel regels en commando’s aan te leren. Dit komt door het feit dat hij behoorlijk volhardend en leergierig is. Deze leergierigheid combineert hij maar al te graag met zijn intelligentie, waardoor hij bijvoorbeeld het doel van een training al snel in de gaten heeft.
Tegelijkertijd moet je wel heel goed rekening met zijn intelligentie houden. Als je een moment van verslapping hebt, kunnen zijn slimme hersenen namelijk de regie over gaan nemen. Dat voorkom je door consequent te zijn, maar ook door voor de nodige variatie te zorgen. Richt niet elke training hetzelfde in, maar probeer juist op dit vlak te variëren. Daarmee weet je hem te vermaken, waardoor de kans op verveling kleiner is.
Ook is het zeer verstandig om op jonge leeftijd met hem naar een puppycursus te gaan. Op deze puppycursus komt hij namelijk in aanraking met andere honden, waardoor hij een stuk minder verlegen en terughoudend gaat worden. Bovendien kun je hem tijdens de puppycursus al veel belangrijke regels aanleren, terwijl je ook nog een hechte band met hem op weet te bouwen. Aangezien hij zelf ook veel waarde aan een hechte band met jou hecht, is dit eigenlijk een win-win situatie.
Verder hebben we nog één belangrijk advies; ga nooit met de harde hand regeren. Als je hem op een harde wijze opvoedt, wordt hij alleen maar angstig, agressief en/of onzeker. Behandel hem daarom altijd met respect en veel liefde.
5. Beweging
Voldoende bewegen is voor een Faraohond van cruciaal belang. Als je hem dagelijks van onvoldoende beweging voorziet, krijg je namelijk een zware kluif aan hem. Van nature is dit hondenras gewend om hard te werken, om veel op een dag te doen en om dus veel energie op een dag kwijt te raken. Mede door dit verleden is het advies om regelmatig lange stukken met jouw Faraohond te wandelen, leuke spelletjes met hem te spelen en hem óók op mentaal vlak uit te dagen.
Variatie en oplettendheid zijn belangrijke woorden bij het in beweging laten komen van een Faraohond. Zoals hierboven al gesteld, moet je namelijk altijd rekening houden met zijn jachtinstinct. Het is daarom niet verstandig om hem op jonge leeftijd al los te laten lopen; de kans is groot dat hij achter een konijn aangaat en dat je hem dus een hele tijd kwijt bent. Bouw dit dus rustig op en besteed hier tijdens de opvoeding ook ontzettend veel aandacht aan.
Daarbij is het goed om te weten dat een Faraohond relatief veel behoefte aan ruimte heeft. Het is dan ook niet de meest geschikte hond om in een appartement of in een flat te houden. Als je een omheinde tuin hebt, is dat eigenlijk wél perfect voor dit hondenras.
6. Geschiedenis
Lange tijd werd aangenomen dat de Faraohond uit Egypte komt én één van de oudste hondenrassen ter wereld is. Recente onderzoeken hebben echter uitgewezen dat dit ras rond de 17e eeuw op het eiland Malta ontstaan is. Het is goed mogelijk dat hij bloed deelt met honden die wél uit Egypte komen en daar lange tijd geleden hun oorsprong hebben gehad. Het is echter niet volledig duidelijk hoe de Faraohond nou precies tot stand gekomen is.
Zo is het niet bekend welke kruisingen er gebruikt zijn en dus ook niet op welke manier de Faraohond het levenslicht heeft gezien. Wat we wél weten, is dat de Faraohond een onwijs bijzondere hond is. Dat is niet alleen terug te zien aan de hoogte van zijn prijskaartje, maar ook aan zijn gedrag en zijn unieke voorkomen. Met een Faraohond in huis is het eigenlijk nooit meer saai; je hebt er een metgezel voor het leven bij.
