De Bloedhond wordt ook wel de Sint Hubertushond genoemd. De Sint Hubertushond is een echte speurder. Het beestje vindt het heerlijk om dingen te ondernemen met de baas en is bovendien erg vriendelijk. Tegen vreemden kan de Bloedhond wat verlegen zijn, maar dit maakt de grote knuffelbeer eigenlijk alleen nog maar liever. Een Bloedhond wordt gemiddeld tussen de 8 en 12 jaar. Ben je benieuwd of de Sint Hubertushond het perfecte huisdier is voor jou? Lees dan snel verder, want op deze pagina lees je meer over dit ras.
Samenvatting Bloedhond
Dit zijn de belangrijkste eigenschappen van de Bloedhond.
1. Uiterlijke kenmerken
De Bloedhond of Sint Hubertushond is een adellijke en waardige hond. Het beestje heeft een opvallend gezicht, met losse huidplooien, lange oren en een ietwat melancholische blik. Verder is de kop van de Bloedhond er lang en slank. De ogen van het ras zijn diepliggend, licht hoekig van vorm en bruin gekleurd.
De hals van de Sint Hubertushond is lang. De rug van het beestje is erg sterk en de borst ietwat laaghangend, ofwel diep. De staart van het ras is dik en eindigt in een duidelijke punt. De staart is licht gebogen, maar krult nooit over de rug heen.
Een Sint Hubertushond heeft een korte en stugge vacht. Er komen vele kleurencombinaties voor bij dit ras. Denk hierbij aan zwart en roodbruin (tan), maar ook bruin (liver), vaalrood en donkerrood. Een Bloedhond kan licht gekleurde of witte plekken hebben in zijn vacht. Volgens de rassenstandaard van het beestje is dit toegestaan, net zoals witte aftekeningen op de staartpunt, de tenen en de borst.
Een reu is 63 tot 69 centimeter hoog. Dit beestje weegt tussen de 40 en 50 kilo. Een teef is iets kleiner, namelijk 58 tot 64 centimeter. Een teef weegt gemiddeld tussen de 35 en 45 kilo.
2. Gedrag
Een Bloedhond is een echte jacht- en speurhond. Over het algemeen is het beestje erg meegaand en rustig, maar dit verandert als de hond een spoor oppikt. Ruikt een Bloedhond iets, dan gaat het beestje gepassioneerd op zoek naar dit spoor. Je kunt je huisdier op dit soort momenten gemakkelijk kwijtraken, want met een spoor in de neus is een Bloedhond niet meer bij te houden. Dit maakt loslopen zeker een uitdaging voor dit ras.
Door de naam van dit ras, denken veel mensen dat een Bloedhond voldoening haalt uit het neerhalen van zijn prooi. Dit is echter niet het geval. Het ras vindt het heerlijk om te speuren, maar haalt verder geen voldoening uit het aanvallen en neerhalen van een prooi.
De Sint Hubertushond is een echte familiehond. De knuffelbeer vindt het heerlijk om te kroelen met de baas, maar kan hierbij wel flink kwijlen. Zie dit als een teken van affectie: je hond vindt het simpelweg heerlijk om bij je te zitten.
3. Verzorging
De ogen en huidplooien van de Sint Hubertushond verdienen extra aandacht bij de verzorging. Deze moeten regelmatig grondig schoongemaakt worden. Bovendien is het belangrijk om ze droog te houden, zodat er geen bacteriën in gaan nestelen. Een goede verzorging is belangrijk, want hiermee kun je vervelende infecties voorkomen.
Dé 12-delige musthave puppy checklist
Verder is het verstandig om de oren van dit ras regelmatig te controleren. Omdat het beestje lange oren heeft, gaat hier snel vuil en vocht in zitten. Dit maakt de oren aantrekkelijk voor bacteriën. Controleer je de oren regelmatig, dan is er echter niets aan de hand.
4. Opvoeding
Een Bloedhond is erg zelfstandig. Als baasje is het dan ook erg belangrijk om het voortouw te nemen, want anders neemt je hond het al snel over. Je zou verwachten dat dit ras erg waakzaam is, maar toch is dit niet het geval. Een Sint Hubertushond is geen echte waakhond.
Verder is het ras erg gevoelig. Dit kan zich uiten in onzekerheid en verlegenheid, maar ook in agressiviteit tegen andere honden. Zeker bij een bedreigende situatie kan het ras agressief reageren. Niet tegen mensen, maar wel tegen andere honden. Om onzekerheid, verlegenheid en agressiviteit tegen te gaan, is een goede socialisatie erg belangrijk. Het is dan ook aan te raden om een gehoorzaamheidscursus te volgen met dit ras.
5. Beweging
Een Bloedhond is gefokt om te speuren en te jagen, ofwel om veel te bewegen. Daarom heeft het ras een groot uithoudingsvermogen. Niet om te sprinten, maar wel om lange afstanden (al wandelend) af te leggen. Wandelen is dan ook een goede manier om je hond bezig te houden. Bovendien vindt een Sint Hubertushond het heerlijk om te fietsen en te zwemmen.
Tot slot raden wij je zeker aan om speurtraining te doen met deze natuurlijke speurder. Je hond zal dit geweldig vinden! Hou het beestje wel goed in de gaten, want anders ben je hem in een mum van tijd kwijt.
6. Geschiedenis
De Sint Hubertushond is een Belgisch ras. Het ras is vernoemd naar Sint Hubertus: de heilige van de jacht. Al in de achtste eeuw na Christus liepen er Sint Hubertushonden rond in België. In deze tijd waren de honden echter alleen beschikbaar voor de adel, die graag met de speurders gingen jagen. Men zegt dat zelfs Karel de Grote een groep Sint Hubertushonden had. Ook hij nam ze mee als hij ging jagen.
In de elfde eeuw kwamen de Sint Hubertushonden ook buiten België en Nederland. Ze gingen bijvoorbeeld samen met de Normandiërs naar Groot-Brittannië. En dit is maar goed ook, want buiten Groot-Brittannië werd de adel neergehaald tijdens de Franse Revolutie. Hierdoor was de Sint Hubertushond minder populair. Wel bleven de honden rondlopen in Engeland, waar ze ook wel “Bloodhounds” werden genoemd. Vandaar de andere naam voor het ras Sint Hubertushond: Bloedhond.
Aan het begin van de twintigste eeuw werd de Bloedhond overbodig tijdens het jagen. Dit had te maken met een verandering in het Engelse jachtwezen. Gelukkig waren er veel mensen die inmiddels zo aan het ras gehecht waren, dat ze het fokken door bleven zetten. Sterker nog, de hond werd nog zwaarder gefokt. Zo ontstond de Bloedhond die we nu kennen, met nog meer rimpels en extra lange oren.
Vandaag de dag is de Bloedhond een echte gezinshond. Wel is dit ras enkel aan de liefhebber besteed, die de Sint Hubertushond echt begrijpt. In de juiste omgeving komt dit lieve en soms wat verlegen beestje uitstekend tot zijn recht.
