De Teckel is een kleine en grappige hond met een geheel eigen karakter. Enkele jaren geleden zagen we nog niet zo veel Teckels in Nederland, maar tegenwoordig is dit wel anders. De onverschrokken, moedige en vriendelijke Teckel is in enkele jaren tijd erg populair geworden. De teckel wordt doorgaans tussen de 12 en 16 jaar oud. Op deze pagina lees je meer over dit unieke en grappige hondje.
Samenvatting Teckel
Dit zijn de belangrijkste eigenschappen van de Teckel.
1. Uiterlijke kenmerken
De Teckel is een langgerekte en compacte hond. Het beestje heeft korte poten, is gespierd en heeft een alerte houding. Dit heeft het ras overgehouden aan de jacht, want vroeger moest de hond heel wat jagen met de baas. De kop van de Teckel is langgerekt en eindigt vrij smal bij de neus. De oren zijn middelgroot en donker van kleur. De driehoekvormige oren worden hangend gedragen.
Het ras kent drie soorten vachten. De eerste vacht, ook wel de korthaar genoemd, is kort, glad en strak. De ruwhaar heeft een vacht van ruwe dekharen, op een zachte vacht van onderwol. De langhaar heeft ook een zachte vacht van onderwol. Op deze vacht ligt een lange vacht met sluike dekharen. De vacht van een Teckel kan roodgeel, geel, zwart of diepbruin zijn.
Er zijn drie soorten Teckels, namelijk de Standaard Teckel, de Dwergteckel en de Kaninchen Teckel. De Standaard Teckel werd vroeger ingezet bij de jacht op dassen en vossen. Deze hond heeft een borstomvang van minimaal 35 centimeter. Het beestje weegt maximaal 9 kilo.
De Dwergteckel werd ook ingezet bij de jacht, maar dan op wezels en marters. De hond heeft een borstomvang van 30 tot 35 centimeter en weegt tussen de 5 en 7 kilo. De Kaninchen Teckel werd, zoals de naam van het beestje al verklapt, ingezet in de jacht op konijnen. Deze kleine hond heeft een borstomvang tot maximaal 30 centimeter. Het beestje weegt 4 tot 5 kilo.
2. Gedrag
De Teckel werd vroeger niet voor niets ingezet bij de jacht. Het beestje is namelijk erg moedig. Bovendien heeft het ras een passie voor de jacht. Jagen is geen straf, maar echt een hobby. Dat jagen een passie is, maakt loslopen voor de baas van het beestje soms wat lastig.
Hoewel een Teckel onverschrokken is, is het beestje ook zeker vriendelijk te noemen. Wat velen niet verwachten van dit ras, is dat de hond erg gevoelig is. Een Teckel voelt de stemming in een ruimte erg goed aan. En straf je het beestje voor ongewenst gedrag? Dan kan de Teckel dit zwaar opnemen.
Een Teckel kan goed omgaan met kinderen. Wel moet de hond goed gesocialiseerd zijn, voor je deze met kinderen om laat gaan. Verder is het niet verstandig om het ras alleen te laten met jonge kinderen. Een ongeluk zit namelijk in een klein hoekje. Dit is niet zo zeer gevaarlijk voor de kinderen, maar juist voor de kleine en gevoelige Teckel.
3. Verzorging
Een kortharige Teckel heeft enkel basale lichaamsverzorging nodig. Heb je een ruwharige- of langharige Teckel? Dan ben je wat meer tijd kwijt aan de verzorging van het beestje. Ruwharige- en langharige Teckels moeten namelijk regelmatig geborsteld worden. Bij het borstelen verwijder je niet alleen losse haren en klitten, maar ook viezigheden van buiten. Dit is erg belangrijk voor een mooie en glanzende vacht, maar ook zeker voor een blije hond.
Dé 12-delige musthave puppy checklist
4. Opvoeding
Een Teckel is vriendelijk en vrolijk, maar toch is het niet gemakkelijk om dit ras goed op te voeden. Dit komt ten eerste omdat het ras een echt jaaginstinct heeft. Omdat jagen bij het ras in het bloed zit, is het niet altijd mogelijk om de hond los te laten lopen. Lukt loslopen wel, dan luistert het beestje zeker niet altijd goed.
Bovendien is een Teckel erg zelfstandig. Het beestje heeft geleerd om zelfstandig te jagen en dit krijg je er na al die jaren niet gemakkelijk uit. Wil je het hondje opvoeden? Dan moet je sterk in je schoenen staan. Ook heb je een flinke portie geduld nodig.
Verder is het goed om te weten dat dit ras absoluut niet goed reageert op schreeuwen. Als je begint te schreeuwen, rent het beestje direct weg. Hij dopt liever zijn eigen boontjes dan dat hij naar jouw geschreeuw luistert. Blijf je rustig, maak je het spel interessant en uitdagend en geef je het beestje veel aandacht? Dan heb je een vriend voor het leven aan de Teckel.
5. Beweging
Een Teckel is erg actief. Het beestje vindt het heerlijk om te rennen, wandelen, speuren, jagen, apporteren, zwemmen en ga zo maar door. Wel moet je het hondje soms tegen zichzelf beschermen. Een Teckel is namelijk maar klein en kan niet oneindig wild rennen, spelen en jagen. Zeker de gevoelige rug van het beestje kent een grens.
Lekker actief bezig zijn is goed, maar neem ook op tijd rust. Bovendien kun je bepaalde activiteiten, waaronder traplopen en wild stoelen, beter vermijden. Bij deze activiteiten komt er namelijk te veel druk op de gevoelige rug van het beestje.
Tip: speel een spel met “prooi”. Zo heeft je viervoetertje het idee dat hij lekker aan het jagen is, zonder dat er daadwerkelijk op een onschuldige prooi gejaagd wordt. Heb je een uitdagend spelletje bedacht voor je hond, dan kan het beestje zich urenlang met dit spel vermaken.
6. Geschiedenis
De Teckel wordt ook wel een Dashond genoemd. Deze naam heeft het beestje niet voor niets gekregen. De hond werd namelijk vaak ingezet in de dassenjacht.
De Teckel komt oorspronkelijk uit Duitsland. Al sinds de Middeleeuwen werd het beestje in ons buurland ingezet om op kleinere dieren te jagen. Zeker als men op jacht ging op vossen, dassen, marters en wezels, ging de kleine hond vaak mee. De Kaninchen Teckel werd later gefokt. Dit deed men om de hond ook geschikt te maken voor de konijnenjacht. De grotere teckels pasten niet in de hollen van konijntjes, maar de Kaninchen Teckel wel.
Je kunt een Teckel nog altijd meenemen als je gaat jagen, maar vandaag de dag is het ras meer een gezinshond. Steeds meer gezinnen sluiten het ras in hun armen. Niet zo vreemd, want de vrolijke en vriendelijke Teckel kan met de juiste opvoeding de perfecte gezinshond zijn.
Onze teckel heeft op sommige plekken onder de de poten verminderde haargroei. ben al twee keer naar de dierenarts geweest. Heeft best heftige kuren gehad. Maar is nog niet weg. Ik wil niet dat hij zo kort achter elkaar medicatie krijgt, Is er misschien iemand die weet wat het kan zijn? En is er iets op natuurlijke basis.
Beste Kitty,
Ik denk dat je voor dit soort vragen toch het beste bij je dierenarts terecht kunt. Ook kun je eventueel een andere dierenarts benaderen voor een second opinion.
Met vriendelijke groet,
Team HondenPassie.nl.