De Lhasa Apso, de Chihuahua, de Tibetaanse Terriër en de Yorkshire Terriër; het zijn stuk voor stuk voorbeelden van een Boomer. Een Boomer is geen erkend hondenras, maar is altijd een kruising van twee sociale en erkende hondenrassen. Eén van de voorbeelden daarvan is de Lhasa Apso. Dit vrolijke, opgewekte en sociale hondje is onwijs populair in Nederland en in de rest van de wereld.
De geschiedenis van de Lhasa Apso is onwijs lang en indrukwekkend te noemen. Ruim 2500 jaar geleden zag dit ras voor het eerst het levenslicht. Rondom de heilige stad Lhasa zorgen deze kleine en vrolijke hondjes voor de bescherming van onder meer tempels en paleizen; daar komt de naam Lhasa Apso dan ook vandaan. Hedendaags staan deze hondjes met name te boek als een ware familiehond. Een hond waar je jarenlang van kunt genieten, aangezien dit ras gemiddeld 12 tot 14 jaar oud wordt.
Samenvatting Lhasa Apso
Dit zijn de belangrijkste eigenschappen van de Lhasa Apso.
1. Uiterlijke kenmerken
Een Lhasa Apso heeft een uitermate guitige uitstraling. De lange haartjes bij de kop, het kleine lichaam en de ondeugende oogjes spreken stuk voor stuk voor de verbeelding. Sommige baasjes kiezen er bewust voor om hun Lhasa Apso nóg iets schattiger te laten ogen door bijvoorbeeld een knotje bovenop het hoofd te maken. Bij sommige honden staat dat knotje niet alleen leuk, maar is het ook noodzakelijk om de lange haren uit de ogen weg te houden.
Met een maximale schofthoogteDe hoogte vanaf de grond tot aan de bovenkant van de rug, gemeten bij de voorpoten.X van 28 centimeter is het absoluut geen grote hond te noemen. Wat echter direct aan het lichaam opvalt, is dat het lichaam lang is. Het lichaam is zelfs langer dan dat het hoog is; hierdoor lijkt het lichaam er soms ietwat vreemd uit te zien. De vacht is behoorlijk lang en groeit op bepaalde plekken onwijs hard. Onder meer de baard, de staart en rondom de oren zijn plekken waar behoorlijk lange haren (kunnen) groeien.
De kop van een Lhasa Apso is relatief klein en lijkt een ronde vorm te hebben. Die ronde vorm wordt gecreëerd door alle haren in het gezicht. Ook doordat de oren naar beneden hangen, lijkt de kop ietwat rond te zijn. De ogen zitten soms volledig achter de haardos verborgen en de snuit is behoorlijk kort. Sommige van deze honden hebben, door deze korte snuit, een (flinke) onderbeet.
De poten van een Lhasa Apso zijn niet al te lang, maar zien er wel breed uit. Ook dat komt door de flinke haargroei op de poten. Het lichaam is relatief lang te noemen en ziet er ook ietwat verwilderd uit. Als de haren van dit ras volop in groei zijn, kun je soms het verschil tussen de voor- en achterkant niet eens meer zien. De staart van een Lhasa Apso kan namelijk volledig teniet worden gedaan door de flinke haargroei. De staart wordt bij voorkeur over de rug gedragen, terwijl de kop het liefste trots de lucht ingestoken wordt. Dit ras heeft hierdoor een behoorlijk guitige uitstraling.
Qua kleuren is er een hoop mogelijk bij dit ras. Nagenoeg alle kleuren zijn toegestaan, maar met name de leeuwkleurige tinten zijn onwijs populair. Daarbij kan je denken aan tinten zoals honing, goud en tarwe. Deze kleuren worden vaak bijgestaan door zwarte details bij bijvoorbeeld de staart, de baard en de punten van de oren. Behalve de eerder genoemde kleuren komen ook de volgende kleuren voor: voskleurig, grijsachtig, witachtig, leikleurig en volledig zwart.
2. Gedrag
Als baasje van een Lhasa Apso heb je een grote verantwoordelijkheid. Deze hondjes werden vroeger namelijk als waakhonden ingezet, maar zijn tegenwoordig volledig “omgeschoold” tot gezelschapshonden. Dit ras is dan ook dol op aandacht en heeft behoefte aan strikte regels. Het ietwat eigenzinnige karakter kan er namelijk voor zorgen dat hij liever zijn eigen gang gaat. Door een consequente opvoeding er op na te houden, voorkom je dat jouw Lhasa Apso zijn eigen plan trekt.
Het gedrag van dit ras is in sommige situaties behoorlijk opvallend te noemen. Dat is bijvoorbeeld het geval als hij kennis maakt met nieuwe honden of nieuwe mensen. In dat geval is hij ietwat afkeurend en blijft hij het liefst op de achtergrond. In sommige gevallen negeert hij zelfs nieuwe mensen. Daarentegen is hij zeer gehecht aan mensen die hij lief heeft. Het is dus aan jou de taak om ervoor te zorgen dat je een hechte band met jouw Lhasa Apso op gaat bouwen.
Dé 12-delige musthave puppy checklist
Daarnaast is het opvallend dat het gedrag van dit ras binnenshuis compleet anders kan zijn. Op een plek waar hij zich thuis voelt, kan hij namelijk onwijs vrolijk en onnozel doen. Hij vindt het heerlijk om in het bijzijn van (bekende) mensen te zijn en om heerlijk te knuffelen. Je moet er ondertussen wel rekening mee houden dat dit ras behoorlijk veel en vervelend kan blaffen. De toon van een Lhasa Apso is behoorlijk scherp te noemen. Het advies is dan ook om het blaffen zo vroeg mogelijk af te leren.
3. Verzorging
Bij het verzorgen van dit ras sta je voor een leuke uitdaging. Je moet meerdere belangrijke keuzes gaan maken die eigenlijk allemaal betrekking hebben op de vacht van de hond. Sommige baasjes kiezen er bijvoorbeeld voor om de haren van hun hond lang te houden. In dat geval worden de oren volledig bedekt, is de staart soms niet eens meer zichtbaar en is het gezichtsveld soms ook beperkt. Dit kan voorkomen worden door een leuk knotje/staartje op de bovenkant van de kop te maken. Andere baasjes kiezen er echter voor om het haar regelmatig bij te laten knippen, zodat hun hond er niet al te veel last van heeft.
Ongeacht of je het haar laat knippen of niet; het is onwijs belangrijk om het haar regelmatig te borstelen. Door de immense hoeveelheid van haren is het voor vuil een prima plek om zich heerlijk te nestelen. Dat wil je voorkomen, aangezien een Lhasa Apso relatief veel last van bijvoorbeeld oog- en oorontstekingen heeft. Borstel daarom de vacht regelmatig goed door en haal ook regelmatig een vochtig doekje over de haren heen.
Relatief veel van dit soort honden krijgen na verloop van tijd last van huidproblemen. Dit heeft uiteraard ook met de wildgroei aan haren te maken. Mede daarom willen we je op het hart drukken om veel tijd en aandacht aan de verzorging van de vacht te besteden. Voor de rest is dit een behoorlijk gezond ras. Sommige honden krijgen last van een nierziekte, maar verder zijn er vrij weinig kenmerkende aandoeningen bekend bij dit ras.
4. Opvoeding
Door het eigenzinnige en ietwat eigenwijze karakter is het onwijs belangrijk om een consequente opvoeding er op na te houden. Bij deze opvoeding heeft het geen zin om met harde hand op te treden. Daarmee verkrijg je bij een Lhasa Apso namelijk alleen maar een averechts resultaat. Geef in plaats daarvan veel liefde en aandacht aan je hond, zodat jullie een hechte band op gaan bouwen. Dat staat uiteindelijk aan de basis van een juiste en consequente opvoeding.
Tijdens de opvoeding is het belangrijk om tijdig met socialisatie te beginnen. Van nature kan dit ras behoorlijk afwachtend zijn en zodoende andere honden compleet negeren. Om dat te voorkomen, is het van belang om je pup op jonge leeftijd te laten spelen met andere honden. Tijdens een puppycursus is dit één van de belangrijkste punten voor een Lhasa Apso.
Daarnaast is het ook onwijs belangrijk om controle over het blaffen te krijgen. Aangezien dit ras van nature een waakhond is, zijn ze niet bang om hun stembanden te gebruiken. De blaf van een Lhasa Apso is nogal schel en klinkt daardoor absoluut niet lekkerder in de oren. Voorkom dus overmatig blaffen door dit tijdig tijdens de opvoeding af te leren.
Tijdens de gehele opvoeding is het belangrijk om aan de band met je hond te werken. Naar andere mensen toe kan hij afwijzend zijn, maar naar jou toe moet hij juist liefdevol gedrag gaan vertonen. Dat lukt pas als je een hechte band met hem op weet te bouwen. Voorkom de harde hand, maar geef je Lhasa Apso voornamelijk liefde en aandacht. Daar is hij namelijk ongelooflijk dol op. Over het algemeen zijn Oosterse hondjes niet altijd even gehoorzaam en dat geldt ook voor dit ras. Het aanleren van commando’s kan daardoor relatief lastig verlopen; houd daar dan ook rekening mee gedurende de opvoeding.
5. Beweging
Heeft dit ras behoefte aan veel beweging? Nee, dat valt wel mee. Dankzij hun lichaamsbouw is het bijvoorbeeld niet al te prettig om wandelingen van bijvoorbeeld 2 uur te maken. De pootjes zijn namelijk nogal kort en hij heeft hier zelf ook niet zo’n behoefte aan. Een Lhasa Apso vindt het echter wel heerlijk om in de buurt wandelingen te maken, om lekker te spelen en om achter een bal aan te rennen.
Het advies is dan ook om je hond zeker voldoende beweging te geven. Zie je dat hij moe wordt? Dan is het aan te raden om even iets anders te gaan doen, zodat je zijn lichaam niet overbelast. Ondanks de hunkering naar beweging is dit ook een prima ras om in een kleiner huis te houden. Hij vindt het geen probleem om in een flat of appartement te wonen, zolang hij maar enkele keren per dag uitgelaten wordt. Kleine wandelingen zijn daarbij prima.
6. Geschiedenis
Voor de geschiedenis van de Lhasa Apso moeten we ruim 2500 jaar terug de tijd in. In die periode werd deze hond voor het eerst in de omgeving van Tibet gefokt. De hond werd in eerste instantie als bewaker van tempels en paleizen gebruikt. In en rondom de heilige stad Lhasa waren veel van deze bouwwerken te vinden, waardoor men behoefte had aan een flinke groep Lhasa Apso honden. De honden werden daar dus in grote getalen gefokt en werden op een unieke manier opgevoed. De honden kregen de bijnaam “blaffende leeuwenwachthond”; een bijzondere naam als we naar het compacte lichaampje van dit ras kijken.
In de vroege jaren 1900 werd de Lhasa Apso meer en meer in de Westerse wereld gespot. In 1908 werd deze hond voor het eerst in Londen als een terriër gekenmerkt. Nadat het ras iets na 1930 aan een Amerikaanse natuuronderzoeker gegeven werd, vond het ras ook zijn weg naar Amerika toe. Hedendaags is het ras in de gehele wereld onwijs populair. Qua gedrag lijken ze enigszins op andere terriërsoorten uit de Boomer groep, maar qua uiterlijk zijn ze toch wel uniek. Als je jouw Lhasa Apso op de juiste manier op weet te voeden, kan je jarenlang van zijn prettige karakter genieten. Gemiddeld gezien worden deze honden behoorlijk oud; volgens de verhalen is de oudste Lhasa Apso hond zelfs 28 jaar oud geworden.
