Briard

Laatst bijgewerkt: 22 april 2022

Het hondenras Briard komt van origine uit Frankrijk. Dit ras, ook wel Chien de Berger de Brie genoemd, kent een rijke historie. De eerste verhalen over deze honden gingen al in de Middeleeuwen in de rondte. Hedendaags staat het ras te boek als één van de populairste Franse Herders. Overigens is dit ras het gevolg van een kruising van twee andere Franse rassen: de Barbet en de Beauceron.

Het ras weet zich niet alleen door uiterlijke kenmerken, maar ook door gedragskenmerken te onderscheiden. Door het zachtaardige karakter is het een hond die prima in een gezin opgenomen kan worden. Hij is gek op aandacht van zijn baasje en is behoorlijk zelfstandig; dat heeft met zijn verleden te maken. het ras wordt wel “geteisterd” door verschillende erfelijke aandoeningen. Ook het relatief hoge gewicht is niet bevorderlijk voor de gezondheid. Een Briard wordt gemiddeld desondanks tussen de 10 en 12 jaar oud.

Samenvatting Briard

Dit zijn de belangrijkste eigenschappen van de Briard.

Karakter Gevoelig, intelligent, loyaal, vriendelijk en zelfstandig.
Levensverwachting 10 tot 12 jaar.
Schofthoogte Reu: 62,0 tot 68,0 cm.Teef: 56,0 tot 64,0 cm.
Gewicht Reu: 25,0 tot 43,0 kg.Teef: 25,0 tot 43,0 kg.
Vachtkleur Zwart, grijs en fauve.
Vachtlengte Lang.
Activiteitsniveau Gemiddeld.
Benodigde verzorging Gemiddeld.
Benodigde beweging Gemiddeld.
Trainingsmoeilijkheid Gemiddeld.

1. Uiterlijke kenmerken

Van grote afstand is een Briard al te herkennen. Dit ras heeft een onwijs kenmerkend uiterlijk; dat is met name aan de wilde en lange vacht te danken. Ondanks deze wilde en lange vacht is het toch een relatief atletische hond, waarover later meer informatie.

Ook de kop van een Briard is uitermate herkenbaar. De kop is namelijk behoorlijk lang, heeft een rechte neus en een brede snuit. In deze kop vallen de grote en donkergekleurde ogen goed op; ook de vorm (ovaal) van de ogen is kenmerkend. De oren worden hangend gedragen en hebben veel beharing. Deze beharing hangt soms zelfs over het gehele gezicht van de hond heen.

De relatief lange en gespierde hals loopt over in een tamelijk korte rug. Deze rug is wel behoorlijk sterk, terwijl ook de borstkas een gespierd uiterlijk heeft. Aan de achterzijde van de rug van een Briard is een kleine helling zichtbaar. De staart heeft een lage aanzet en wordt bij voorkeur in een J-vorm gedragen.

Over het algemeen kunnen de honden behoorlijk groot worden. Een reu heeft een minimale schofthoogte?De hoogte vanaf de grond tot aan de bovenkant van de rug, gemeten bij de voorpoten.X van 62 centimeter, terwijl een teef iets kleiner is met een minimale schofthoogte van 56 centimeter. Zoals gezegd worden deze honden behoorlijk zwaar; tussen de 25 en 43 kilogram.

Een Briard heeft twee vachten; een lichte onderwol en lange bovenlaag. Met name deze lange bovenlaag zorgt voor het kenmerkende uiterlijk van deze honden. Deze lange bovenlaag doet sommige mensen aan een geit denken. De structuur en textuur van de lange bovenlaag is vergelijkbaar met de vacht van een geit. Door de lange, golvende en stugge haren heeft de Briard in ieder geval een zeer kenmerkend uiterlijk. Ook in het gezicht zijn de haren lang. Qua kleuren bestaan er drie variaties: zwart, grijs en fauve. De laatstgenoemde is een zandachtige kleur. In het gezicht kan een Briard grijze of zwarte details hebben.

Door de lange haren is het net alsof de hond dikke poten heeft. Dit valt behoorlijk mee; dit wordt simpelweg geaccentueerd door alle haren die naar beneden hangen. Door de vacht van een Briard goed te onderhouden/verzorgen, behoudt deze vacht in ieder geval zijn fraaie uitstraling. Aangezien de vacht bepalend voor de uitstraling van dit ras is, is het optimaal verzorgen van de vacht absoluut aan te raden.

2. Gedrag

In het verleden werd de Briard veelvuldig door herders in Frankrijk gebruikt. Hij moest daarbij op het vee letten en moest het vee beschermen tegen kwaadwillende. Door dit verleden is dit ras nog steeds onwijs zelfstandig. Hij neemt graag zelf initiatief, hij is behoorlijk vernuftig en hij is in staat om gevaar te herkennen.

Verder valt op dat de Briard een ware allemansvriend is. Hij kan met iedereen prima opschieten en doet eigenlijk geen vlieg kwaad. Mocht er een noodsituatie zijn, tast hij eerst deze situatie af. Door zijn intelligentie is hij vervolgens in staat om de juiste keuze te maken. Bij deze keuze staat zijn baasje altijd centraal; een Briard hecht zich ongelooflijk aan zijn baasje.

Wel is het goed om te weten dat dit ras behoorlijk gevoelig is. Hij pikt prima de stemmingen van mensen op, maar kan zich daardoor zelf ook ongelukkig gaan voelen. Als jij blij bent, is hij echter ook blij. Dit uit zich in speels gedrag, in opgewekt gedrag en in behoorlijk energiek gedrag.

Weinig honden zijn zo loyaal als een Briard. Zoals gezegd hecht hij zich ongelooflijk aan zijn baasje en wordt hij graag in een gezin opgenomen. Het is een allemansvriend die gek is op liefdevolle aandacht. Aan de andere kant is hij ook in staat om die liefdevolle aandacht aan jou te geven. Hij waakt over je, hij houdt andere mensen goed in de gaten en hij gaat graag met je om. Ook met (kleine) kinderen kan hij prima omgaan. Laat je kind echter nooit alleen samen met een Briard.

3. Verzorging

Het mag duidelijk zijn; de vacht van een Briard vraagt de nodige aandacht. Tussen de lange haren kan veel vuil zich gaan nestelen, waardoor je de haren meerdere keren per week goed moet borstelen. Door hem met grote regelmaat te borstelen, voorkom je bovendien dat de haren in een klit raken. Het advies is om zeker enkele keren per week de borstel er bij te pakken. Dat is zeker het geval als hij tussen de 8 en 18 maanden oud is. In die periode wisselt een Briard zijn puppyvacht om voor zijn volwassenen vacht. Bij deze transformatie gaan veel haren los zitten; door de vacht goed door te borstelen, voorkom je dat deze plukken haar gaan irriteren.

Behalve de vachtverzorging is het ook belangrijk om zijn nagels te knippen, zijn oren en ogen schoon te maken en zijn gebit regelmatig te poetsen. Dit is eigenlijk de reguliere verzorging die elke hond nodig heeft.

Verder is het aan te raden om hem regelmatig te observeren. Door het relatief hoge gewicht van een Briard zijn de gewrichten namelijk behoorlijk gevoelig. Heupdysplasie komt bovengemiddeld vaak voor bij dit ras; hierbij is er sprake van een versnelde slijtage van het gewricht. Dit levert veel pijn bij je hond op; dit zie je al snel aan zijn manier van lopen terug.

briard staat op grasveld naast een man

Helaas kent het ras nog meer (erfelijke) aandoeningen. Zo komt congenitale stationaire nachtblindheid meer dan regelmatig voor. Het netvlies van het oog verslechterd, waardoor de Briard na verloop van tijd volledig blind wordt. Helaas valt er niks te doen aan deze aandoening. Dat geldt ook voor ectopische ureter. Hierbij zijn de buizen van de nieren naar de blaas verkeerd “aangelegd”. Het gevolg is dat de hond urine gaat lekken.

4. Opvoeding

Het opvoeden van een Briard kent zeker de nodige haken en ogen. Het ras is van nature onwijs zelfstandig, waardoor ze al snel denken dat ze alle wijsheid in pacht hebben. Tijdens het opvoeden ga je dus regelmatig met hem botsen. Als je hem iets aan leert, neemt hij dat niet direct voor waarheid aan. Hij denkt er zelf over na en probeert met initiatiefrijk gedrag het tegendeel te bewijzen. Tijdens de opvoeding moet je dus zeker rekening houden met een hond die niet klakkeloos alles voor waarheid aanneemt.

Daarnaast is het van belang om hem consequent op te voeden. Hij moet duidelijke regels voorgeschreven krijgen, waar vervolgens ook consequent naar gehandeld wordt. Als je dat voor elkaar weet te krijgen, weet je zijn eigenzinnige trekjes zoveel mogelijk te beperken.

Stemverheffingen of wilde armbewegingen zijn absoluut uit den boze bij het opvoeden van een Briard. Het is een hond die onwijs graag een hechte band met zijn baasje op bouwt. Als jij op een vervelende manier tegen hem “tekeergaat”, gaat hij daar vanzelf hetzelfde op reageren. Geef hem dus altijd liefdevolle aandacht en toon respect voor hem. Je krijgt dat dan vanzelf terug, aangezien hij onwijs loyaal is naar zijn baasje waar hij veel respect voor heeft.

Tijdens de opvoeding is het wijselijk om hem op jonge leeftijd in aanraking te laten komen met andere honden. Van nature is hij redelijk afwachtend en kijkt hij liever de kat uit de boom. Door hem al snel met andere honden op te laten trekken, laat je hem er aan wennen dat andere honden geen enkel kwaad doen.

5. Beweging

Door zijn wilde vacht ziet een Briard er nogal lomp uit. Dat is echter absoluut niet het geval. Hij is behoorlijk atletisch, hij heeft een ongekend uithoudingsvermogen en hij komt onwijs graag in beweging. Het advies is dan ook om regelmatig lange wandelingen met je hond te maken. Op die manier kan hij zijn energie perfect kwijt. Geef je hem te weinig beweging? Dan gaat dat resulteren in verveling en dus ook in ongewenst gedrag.

Ook vindt hij het heerlijk om naast de fiets met je mee te rennen of om te zwemmen. Bij alle activiteiten is het van belang om scherp te zijn op abrupte bewegingen. Door zijn relatief hoge gewicht is hij gevoelig voor slijtage van de heupen. Voorkom dus te allen tijde extra belasting en ga dus voorzichtig met abrupte bochten en bewegingen om.

Van nature is een Briard gewend om te hoeden. Hij vindt het dan ook geweldig om een schapenhoedcursus te volgen, om behendigheidsspelletjes te spelen en om spelletjes te spelen waarbij alles om samenwerking draait. Door dergelijke spelletjes te spelen, hou je hem bovendien mentaal ook scherp. Op die manier profiteer je weer van zijn intelligentie.

6. Geschiedenis

Voor de eerste verhalen over de Briard moeten we terug gaan naar de middeleeuwen. Al rond die periode werd over dit Franse ras gesproken. De hond vindt zijn oorsprong in Frankrijk en is het gevolg van een kruising tussen de Barbet en de Beauceron. Deze hondenrassen zijn beide ook Frans en vormen de voorouders van de Briard.

Rond het jaar 1758 kreeg dit ras de naam Chien de Berger de Brie. Vanaf het jaar 1896 wordt het ras als officieel hondenras onder de naam Briard erkend. Aan het begin van de negentiende eeuw werd de hond door onwijs veel Franse herders ingezet. Hij moest kuddes met schapen beschermen tegen andere dieren en hij moest de herder met allerlei klusjes helpen. Door dit verleden is dit ras onwijs zelfstandig en intelligent geworden.

Na de Tweede Wereldoorlog was het ras bijna volledig uitgestorven. De honden werden namelijk in de oorlog gebruikt om berichten van loopgraaf naar loopgraaf te brengen. Ook het Rode Kruis maakte graag gebruik van de intelligentie en zelfstandigheid van het ras. Na de Tweede Wereldoorlog hebben enkele internationale hondenclubs de koppen bij elkaar gestoken. Uiteindelijk hebben zij er voor gezorgd dat de populatie uiteindelijk weer groter en groter werd. Hedendaags is een Briard een ware familiehond. Een hond die onwijs loyaal naar zijn baas toe is en graag onderdeel van een gezin uitmaakt. Als je hem op een consequente en liefdevolle manier opvoedt, geniet je jarenlang van een lieve, slimme en waakse hond.

Misschien vind je deze artikelen ook interessant?

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *